دوراندیشی با پرهیز از جوگیری

دنیای اقتصاد: پرسپولیس در فصل جاری مسابقات لیگ برتر موفق شد به مقتدرانه‌ترین شکل ممکن مقام قهرمانی را به خود اختصاص بدهد. در پی این موفقیت که بیش از هر چیز دیگری حاصل ثبات و آرامش بود، بلافاصله زمزمه‌هایی در مورد تمدید قرارداد پنج ساله برانکو ایوانکوویچ بر سر زبان‌ها افتاد. این شایعات از ساعتی پس از پایان بازی سرخپوشان با ماشین‌سازی در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر شد و به سرعت موافقان و مخالفان خودش را پیدا کرد. مثلا علی دایی که یکی از بزرگان تاریخ پرسپولیس به‌شمار می‌رود و در این دو سال از حامیان برانکو بوده، مصاحبه کرد و گفت که مدیران باشگاه همین امروز باید قرارداد طولانی مدت جدیدی با مربی کروات منعقد کنند. از سوی دیگر اما یکی مثل بیژن ذوالفقارنسب که مشاور وزیر ورزش هم محسوب می‌شود، در گفت‌وگویی عنوان کرد با عقد چنین قراردادی مخالف است و آن را منطقی نمی‌داند. البته در پی بالا گرفتن این حرف و حدیث‌ها، مدیران باشگاه پرسپولیس مدعی شدند موضوع به شکلی که در رسانه‌ها مطرح شده نیست و اگرچه همکاری بلندمدت با برانکو در دستور کار است، اما این اتفاق به شکل تمدید فوری قرارداد به مدت پنج سال رخ نخواهد داد. همه این مسائل در حالی مطرح می‌شود که هنوز یک فصل دیگر از قرارداد برانکو باقی مانده و سرمربی موفق کروات حداقل تا پایان لیگ هفدهم همه‌کاره سرخپوشان خواهد ماند.

بی‌سابقه در پرسپولیس

در حال حاضر چیزی حدود دو سال‌ونیم است که برانکو روی نیمکت پرسپولیس نشسته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، این همکاری همچنان ادامه خواهد داشت. از این دیدگاه به نظر می‌رسد مرد کروات در حال رقم زدن اتفاقی نادر در تاریخ باشگاه پرسپولیس است. از زمان حرفه‌ای شدن فوتبال در ایران، مدیران بسیار زیادی در پرسپولیس جا به جا شده‌اند که همین تغییر و تحولات مکرر مانع از استمرار کار یک کادرفنی خاص در تیم شده است. هر مدیری آمده ترجیح داده مربی مورد نظر خودش را بیاورد و بلافاصله بعد از جدایی او هم معمولا کادرفنی مورد وثوق وی از تیم کنار گذاشته شده است! برانکو اما می‌رود تا به رکوردی که علی پروین در دوران آماتوری فوتبال ایران خلق کرده بود حمله کند؛ آنچه از هر نظر موهبتی بزرگ برای قرمزها به شمار می‌آید. به‌طور کلی شرایط اجتماعی و سیاسی ایران طوری است که شاید جذب مربیان بزرگ کار سختی باشد. با این تفاسیر استمرار حضور امثال کی‌روش و برانکو که پتانسیل فنی بالایی دارند، حتما منشأ خیر است. برانکو در اثر سال‌ها فعالیت در ایران به خوبی با شرایط حقیقی کشورمان آشناست، به اینجا علاقه دارد و می‌تواند خدمات با کیفیتی ارائه بدهد. بنابراین حتما باید از ادامه حضور او استقبال کرد، اما لازم است این کار با دوراندیشی کافی و پرهیز از جوزدگی انجام بگیرد.

حرکت گام به گام

فرگوسن ۲۶ سال سرمربی منچستر یونایتد بود و آرسن ونگر هم می‌رود تا دومین دهه حضورش در آرسنال را به پایان برساند. فارغ از کشمکش‌هایی که اخیرا بر سر بقا یا اخراج ونگر در گرفته، باید اذعان کرد هر دوی این مربیان عملکرد موفقیت‌آمیزی در باشگاه‌های‌شان داشته‌اند. با این وجود حتی در مورد آنها هم پروسه تمدید قرارداد به شکل گام به گام و کاملا سنجیده و محتاطانه انجام گرفت. مثلا در سال ۲۰۰۲ و در شرایطی که امپراتوری فرگی در اولدترافورد در اوج عظمت قرار داشت، قرارداد این مربی فقط به مدت سه سال تمدید شد. آخرین قرارداد ونگر با آرسنال هم در سال۲۰۱۴ به مدت سه سال تمدید شد که حالا در روزهای آخر اجرایش این مربی در آستانه ترک باشگاه قرار گرفته. حتی مربیان موفقی مثل گواردیولا و انریکه هم غالبا قراردادشان را به شکل یک یا دو ساله تمدید کرده‌اند. این مساله از آن جهت اتفاق می‌افتد که کسی از اتفاقات آینده دور باخبر نیست و به هر دلیل ممکن است حوادثی رخ بدهد که ادامه کار را دشوار یا غیرممکن کند. وقتی حتی مدیران ورزشی در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان به این مسائل فکر می‌کنند، طبعا ما در ایران هم باید چنین پرهیزهایی را در نظر داشته باشیم. به علاوه یادمان باشد برانکو در حال حاضر ۶۳ ساله است و ۶ سال دیگر ۷۰ ساله خواهد شد. برانکوی آن روز به دلایل طبیعی شاید متفاوت از برانکویی باشد که امروز با مدیران پرسپولیس پای میز مذاکره نشسته.

جمع‌بندی

در مجموع به نظر نمی‌رسد فعلا مانعی برای ادامه همکاری بلندمدت برانکو با پرسپولیسی‌ها وجود داشته باشد، اما باشگاه باید طوری رفتار کند که در آینده تاوان تصمیمات احساسی و هیجانی را ندهد. همکاری گام به گام و مرحله به مرحله، قطعا ایده‌آل‌ترین شکل کار برای دو طرف است و آینده بهتر را تا حدود زیادی تضمین می‌کند.