یک لحظه تصویر کیارستمی از پیش چشمم نمی‌رود

در نخستین شب از هفته فیلم ناصر تقوایی که عصر یکشنبه برگزار شد، گزیده فیلم‌های پیش از انقلاب این کارگردان در تالار شهناز خانه هنرمندان روی پرده رفت و در ادامه نشست نقد و بررسی این فیلم‌ها با حضور ناصر تقوایی، سیروس الوند، فریدون جیرانی و جواد طوسی برگزار شد. به گزارش خبرگزاری مهر، در ابتدای این نشست جواد طوسی ضمن ابراز خوشحالی از مرور آثار تقوایی گفت: در دورانی که به هر دلیل انقطاعی در مسیر فیلمسازی تقوایی ایجاد شده است، می‌توانیم ببینیم که چگونه هویتمندی و شناسنامه این فیلمساز مشمول مرور زمان نشده است. نقطه مرکزی هویتمندی تقوایی زبان بصری او است که خودش را به ‌درستی به متن ساعدی الحاق کرده و از آن فراتر می‌رود.

پس از آن سیروس الوند گفت: تقوایی مهندس سینما است. او از نوجوانی در استودیوهای فیلمسازی همپای کارگران زحمت کشیده و با علاقه سینما را تجربه کرده است. یکی دیگر از ویژگی‌های آثار تقوایی، جغرافیای تصویر شده و نگاه مردم‌‌شناسانه او است. در فیلم «نفرین» شاید بیش از چهار نفر دیالوگ نگویند، اما شما به ‌خوبی با منطقه‌ای که برایتان غریبه است آشنا می‌شوید و آداب و رسوم آنها را درک می‌کنید. فریدون جیرانی در ادامه این نشست به فضای رشد تقوایی و تاثیر آن در سینمای وی اشاره کرد و گفت: تقوایی با مهرجویی، کیمیایی و حاتمی تفاوت دارد. او به ادبیات وصل است و هشت قصه کارگری بی‌نظیر نوشته است. اما در ادامه به‌دلیل درگیر شدن با فیلمسازی، از نوشتن بازماند. از سوی دیگر در فضای آن زمان کانون پرورش فکری کودکان، تلویزیون ملی و وزارت فرهنگ و هنر را داریم که تقوایی، مهرجویی، حاتمی هر یک به طریقی با این فضاها در ارتباط هستند و از آنها تاثیر می‌پذیرند. پس از آن ناصر تقوایی به روند رشد سینما در جامعه ایران پرداخت و گفت: سینما با زندگی‌ای که در خود دارد و شبیه به زندگی واقعی مردم است، به‌سرعت جایش را در میان جامعه باز کرد.

سینما توانست بر ادبیات با سابقه چند هزار ساله غالب شود. تفاوت میان هنرهای مختلف، در یک نقطه تلاقی پیدا می‌کند و آن سینما است. سینما هنری است که از تمام هنرهای دیگر برای رشد خود استفاده کرده و آن هنرها را از آن خود می‌کند. کارگردان «ناخدا خورشید» توضیح داد: امروز سینمای ایران توانسته در جامعه جای شعر را بگیرد. شعر در طول ۸ قرن مهم‌ترین هنر ایران بود و سینما در عرض ۵۰ سال جای آن را گرفت و این یک تحول عظیم در جامعه ایران است. تقوایی در پایان گفت: از روز درگذشت عباس کیارستمی، امشب اولین شبی است که از خانه خارج شده‌ام. در این مدت گویی در خلأ زندگی می‌کردم. از روز درگذشت او، یک لحظه هم تصویرش از مقابل چشمانم دور نشده است. بسیار زحمتکش بود و خیلی روی خودش کار کرد. آدم‌هایی مانند کیارستمی مرگ‌ناپذیرند. در بخش پایانی این برنامه، مراسم جشن تولد ۷۵ سالگی ناصر تقوایی برگزار شد.