تابلوها را به خانه بازگردانید

غزال صادقی- موسسه ماه مهر، به مناسبت ۳۰ ساله شدن انقلاب اسلامی و به بهانه افتتاح ساختمان جدید موسسه خود نمایشگاهی را از جمعه شب گذشته با آثار برگزیده بینال‌ها و تری‌نیال‌های جهان در این نگارخانه برگزار کرده است. طبق قوانین همیشگی این گونه نمایشگاه‌ها شب اول به میهمانان خاص و خریدارانی که برای این منظور دعوت شده بودند اختصاص داشت، اما درست در روز بعد از اولین شب افتتاح نمایشگاه وقتی وضعیت فروش را از مدیر گالری می‌پرسیم می‌گوید: «تا به امروز هیچ کاری فروخته نشده است.»عدم فروش این تابلوها که در کنار هر یک شرح مفصلی از جوایز مختلفشان آورده شده بود، در نگاه اول کمی عجیب به نظر می‌رسید، اما با دیدن قیمت تابلوها عدم فروش آنها کاملا قابل توجیه می‌شد و در نهایت فروش نرفتن حتی یک تابلو در این مجموعه نشان می‌داد که هنرمندان و گالری‌دارهای محترم در انتخاب خریداران اشتباه کرده‌اند و آنها پتانسیل خرید را ندارند و یا کارها با قیمت‌های غیرواقعی ارائه شده‌اند و گالری‌های ساده ایران را با حراجی‌های خارج از کشور اشتباه گرفته‌اند. در همین رابطه نظر چند تن از برگزارکنندگان این نمایشگاه و هنرمندانی که کارهایی را ارائه کرده‌اند جویا شدیم.

اینها متفاوت‌اند

گیل شاضیاپور، مدیر گالری ماه مهر درباره قیمت‌های ارائه شده توضیح داد: قیمت‌هایی که در این نمایشگاه می‌بینید ممکن است کاملا واقعی نباشد اما، ما نظری در مورد قیمت‌ آنها نداشتیم، قیمت‌ها براساس نظر مستقیم خود هنرمند انتخاب می‌شوند و کارشناسان هم در نهایت نظر خود را ارائه می‌کنند، اما تصمیم نهایی را خود هنرمند می‌گیرد.ضیاپور ادامه داد: این ۹ نفر هنرمندی که در این مکان دور هم جمع شده‌اند کسانی هستند که شناخته شده‌اند و در جاهای مختلف موفق به کسب جوایز فراوانی شده‌اند، پس باید قیمت کارشان با بقیه تفاوت داشته باشد.

قیمت مهم نیست

احمد خلیلی فرد (نقاش)، که خود در نمایشگاه دو اثر دارد نیز گفت: برای من قیمت‌ها مهم نیستند، در قدیم می‌گفتند نقاشی برای یک نقاش مانند فرزند او است، اما من می‌گویم ممکن است در جایی حتی مهم‌تر از فرزندش نیز باشد به عنوان مثال یکی از نقاشی‌های روبن را با فرزندش مقایسه کنید؛ کدام مهم‌تر است؟

وی می‌گوید: با اینکه می‌گویند ما قیمت‌ها را گذاشته‌ایم، من خودم دقیقا نمی‌دانم که کارهایم چه قیمتی دارند چون در جلسه‌ای که ما با خانم والی و آریا مدیران گالری داشتیم من شخصا همه چیز را بر عهده آنها گذاشتم و در نهایت نظر آنها را نیز پذیرفتم.

خلیلی فرد گفت: من خودم شخصا چند ماه پیش یک تابلو از کارهای خودم را به موزه هنرهای معاصر با قیمت ۲۰۰هزار تومان فروختم و آنها نیز آن را به یکی از موزه‌های معتبر داکا- مرکز بنگلادش- فرستادند، من اصلا سوال نکردم که آن را چقدر فروخته‌اید بلکه برایم بیشتر این مهم بود که کار من به یکی از این موزه‌ها می‌رود. این نقاش در پایان گفت: من یک کار خودم را با قیمت ۱۰۰هزار تومان ۷ الی ۸ ماه پیش فروختم ولی در کنار آن یک کار سفارشی ۱۱میلیون تومانی هم در کارنامه کاری‌ام دارم و در نهایت هم می‌گویم من به نظر دوستان اعتماد دارم و کارهایم را با قیمت ۶ و ۷میلیون ارائه کرده‌ام و از سوی دیگر هیچ نظر خاصی درباره قیمت‌ها ندارم.

خسروجردی: بدون قیمت

حسین خسروجردی تنها نقاشی بود که اثر خود را بدون قیمت در این نمایشگاه گذاشته بود. وقتی علت را از وی جویا شدیم توضیح داد: برای اینکه در ابتدا احساس کردم شرایط این نمایشگاه بیشتر از اینکه اقتصادی باشد، هنری است و قصد فروش در آن اهمیت ندارد. خسروجردی درباره قیمت نقاشی‌ها نیز گفت: نکته‌ای که مهم است این است که دوستان هر طوری که بخواهند قیمت می‌گذارند و اگر نفروخت عقب‌نشینی می‌کنند. در هر حال شرایط اقتصاد هنر در ایران با توجه به شرایط اقتصادی معاصر ایران در خارج با توجه به حراجی‌ها و در داخل متاثر از آن دارای نوسان است و نوسان یک چیز قطعی نیست. ممکن است بالاتر هم برود و از طرف دیگر امکان دارد پایین هم بیاید.

سری هم به موزه هنرهای معاصر بزنید

یکی از کارشناسان آثار هنری که برای خرید به این نمایشگاه آمده بود، درباره قیمت‌های ارائه‌شده و فضای این نمایشگاه گفت: من به یک توضیح ساده در این باره اکتفا می‌کنم، قیمت هر چیزی را در دنیا خریدار است که مشخص می‌کند، به عنوان مثال من یک ماشین قدیمی دارم اگر آن را با قیمت ۲۰۰میلیون ارائه کنم آیا کسی آن را از من می‌خرد؟ جواب منطقی به این سوال منفی است مگر اینکه من قصد فروش آن را نداشته باشم.از طرف دیگر در سال‌های اخیر ما به چند حراجی مختلف در دنیا دعوت شدیم و قیمت کارها در یک حراجی با قیمت همان کار در یک نمایشگاه شخصی فرق می‌کند، زیرا ممکن است یک کار در یک حراجی ۲۰۰هزار دلار هم فروخته شود؛ اما اگر من همین کار را در داخل با همان قیمت عرضه کنم، این منم که مجبورم اثرم را در نهایت به خانه‌ام بازگردانم و بار بعد با سرافکندگی آن را با قیمت پایین‌تری ارائه کنم که کسی آن را بخرد.وی همچنین توضیح داد: ۷۰میلیون و ۶۰میلیون رقم بسیار بالایی برای یک اثر هنری حتی در خارج از کشور است، من ادعا نمی‌کنم که با این قیمت می‌توانید یک اثر درجه یک یا دو را از یک هنرمند معروف و شناخته شده جهان بخرید؛ اما قطعا می‌توانید یک اثر درجه سه را از هنرمندان معروف جهان داشته باشید.این کارشناس امور هنری در پایان گفت: بهتر است ما، شما و حتی این دوستان سر راهشان سری هم به موزه هنرهای معاصر بزنند و تابلوهای آنجا را بررسی کنند و در پایان ببینند که بهترین آثار از هنرمندان ایرانی و نام‌آشناتر وجود دارد که با قیمت ۱۵۰هزار دلار یا ۲۰۰هزار دلار قیمت‌گذاری شده‌اند.