بحث‌های داغ درباره حقوق کارمندان در زمستان ۱۳۶۹-۳
مقایسه حقوق کارمندان در سال ۵۸ و ۶۹
نمایندگان مجلس قانونگذاری ایران برپایه اصول قانون اساسی می‌توانند بر همه امور جاری کشوری نظارت داشته باشند. این اختیارات گسترده موجب شده است آنها اطلاعات وسیعی از روزگار جامعه داشته باشند.مخالفان و موافقان یک لایحه یا یک طرح ضمن بیان دیدگاه‌های خود اطلاعات قابل توجهی را نیز ارائه می‌کنند. در این بخش از بحث‌های مرتبط با حقوق کارمندان دولت، عین‌ا... علاء مقایسه‌ای میان سطح حقوق کارمندان در سال‌های ۵۸ یا ۶۹ دارد که جذاب است.
در دولت قبل از جناب آقای رفسنجانی و دولت‌های قبلی پاسخ این درخواست مجلس داده نشد و الان در دولت جناب آقای رفسنجانی که توجه دارند به مسائل کارکنان دولت و لذا افزایش دو هزار تومان را خود دولت ابتدا ابتکار به خرج داد و این مساله را خواست که اضافه کند و الان هم لایحه هماهنگی نظام پرداخت‌ها را دولت به مجلس داده و کار اساسی مجلس این است که اینگونه قوانین مهم، زیربنایی، فراگیر و دائمی که نفعش برای تمام حقوق‌بگیران مملکت خواهد بود و نابرابری و تبعیض ظالمانه را در پرداخت‌ها از بین می‌برد، ما این قانون را باید تصویب کنیم و آوردن چنین طرحی با دو فوریت ضربه و لطمه به آن قانون خواهد زد.
نمایندگان محترم! ما می‌توانیم طبق آیین‌نامه داخلی مجلس تقاضای دو فوریت برای لایحه ایجاد هماهنگی و نظام عادلانه در پرداخت‌ها را بکنیم؛ یعنی این لایحه‌ای را که دولت به مجلس داده ما می‌توانیم تقاضا کنیم و اگر مجلس هم دو فوریتش را تصویب بکند من معتقدم خیلی سریع‌تر به این مساله توجه می‌شود، لایحه هماهنگی در نظام پرداخت‌ها مادر قوانین استخدامی است. از لایحه استخدامی سپاه یا ارتش یا لایحه استخدامی بعضی از کارکنان خیلی مهم‌تر است، زیربنا و مبنا است و ما اگر می‌خواهیم یک کار اساسی و کار مفید و ارزشمند در این مجلس انجام بدهیم این دو فوریت را هم تقاضا کنیم و هم رای بدهیم و دولت هم از سال ۷۰ این لایحه را اجرا بکند (حتی از سال ۷۰!) و نه اینکه ما بیاییم در اینجا... الان شما می‌گویید آقا چند هزار تومان به حقوق کارکنان دولت اضافه بشود، به چه شکل؟ باز آن تبعیضات و آن فاصله‌های زیاد در میان کارکنان دولت و بی‌عدالتی که در رژیم شاهنشاهی بوده و بعد از انقلاب هم هنوز ما کاری برایش نکرده‌ایم، باقی خواهد ماند (نایب‌رییس - وقتتان تمام است) من مطالب بیشتری در رابطه با کم کردن ساعات کار داشتم، اجازه ندهید که مجلس متهم بشود به طرفداری از کم‌کاری در مملکت. کم کردن ساعات کار یعنی چه؟ والسلام علیکم و رحمه‌ا... .
منشی - موافق بعدی، آقای علاء بفرمایید.
عین‌ا... علاء - بسم‌ا...الرحمن‌الرحیم. برادران مخالف مطالبی فرمودند که من به صورت گذرا اشاره‌ای به آنها می‌کنم بعد به اصل مطلب می‌پردازم.
برادران فرمودند که این طرح می‌خواهد بگوید که مجلس موافق با کارمندان است و دولت نیست؛ در حالی که چنین بحثی اصلا نیست و این را به این بحث‌ها کشاندن کار درستی نیست. همان طور که در مجلس موافق و مخالف دارد در دولت هم همه بحث‌ها مخالف و موافق دارد. دولت هم دلش می‌خواهد که وضع کارمندها را بهتر بکند، مجلس هم همین را می‌خواهد. منتها هر کسی با دیدی به این قضیه می‌پردازد. پس کشاندن این بحث به اینجا کار درستی نیست.
و دیگر اینکه فرمودند که دو هزار تومان در پیشنهاد خود دولت هم در لایحه بودجه بود، خب اگر بود دیگر بحثی ندارد. حالا به یک دلیلی رفع شد و حذفش کردن، الان احساس کردند که نیاز است و می‌خواهند آن را برگردانند. این دیگر بحث آنطوری ندارد.
مساله بعدی است که می‌فرمایند ۳ هزار تومان را اگر می‌خواهیم بدهیم پنجاه میلیارد هزینه دارد و این استقراض ایجاد می‌کند، نیست. قبلا در بودجه دولت پیش‌بینی شده و هیچ مورد استقراضی هم ندارد.
اما نکته اساسی و نکاتی را که بنده می‌خواهم عرض بکنم اینجا است که بینی و بین‌ا... ما ببینیم بعد از انقلاب چه مشکلاتی را داشتیم و چه تورمی را از سر گذراندیم و در این تورم چه کسانی واقعا آسیب دیدند و چه کاری تا حالا برای آنها کرده‌ایم؟ این یک حساب دو دو تا چهار تا است. شما آمارهای بانک مرکزی را ببینید که اعلام کرده تورم را از سال ۵۸ تا حالا چقدر بوده و نوعا هم با آن سبد اقتصادی که صحبتش را می‌کنند و آن شاخص‌هایی که می‌گیرند کالاهایی با قیمت سوبسیدی است و آن را که نگاه می‌کنیم حدود یک هشتم یا یک هفتم قدرت خرید کارمندها شده. یعنی در واقع شش قسمتش رفته و یک قسمت باقی‌مانده یعنی کارمند و کارگری اگر ۶ هزار تومان در سال۵۸ حقوق می‌گرفت قدرت خرید آن ۶هزار تومان الان ۱۰۰۰ تومان است و ببینیم چقدر به او اضافه کرده‌ایم؛ در حالی که چیزی به آن اضافه نکرده‌ایم. آمار باز نشان می‌دهد که شما اگر بخواهید دستمزد واقعی یک فرد را پیدا بکنید، باید دستمزدی را که می‌گیرد تقسیم بر سطح قیمت‌ها بکنید، بعد ببینید چه می‌شود؟ یک چیز بسیار سبکی می‌شود و چیز بسیار خالی می‌شود، اگر چه حجم آن بالا است! پس در نتیجه ما می‌باید همان طور که قیمت‌ها بالا می‌رود اقشاری را که آسیب‌پذیر هستند با همان آهنگ بالا ببریم تا بتوانند از یک مطلوبیت معمولی در زندگی‌شان برخوردار باشند. این دیگر بحث آنچنانی واقعا ندارد، دو دو تا چهار تا است. ببینید تمام کارمندان ما کارگزاران دولت هستند و همه طرح‌ها و پروژه‌هایی که دولت بحث می‌کند و مجلس روی آن بحث می‌کند، دست اینها باید بگردد و دست اینها باید اجرا بشود. اینها وقتی که زندگی روزمره‌شان را نتوانند بگذرانند، چه کسی ضرر می‌کند؟ همه این بودجه از بین خواهد رفت و یک پل، یک راه، یک اسکله، یک فرودگاهی که شما می‌خواهید ظرف دو سال درست کنید به ۱۰سال هم نمی‌کشد؛ یعنی طول می‌کشد و به ۱۰ سال هم نمی‌رسد که درست بشود و هر سال هم می‌باید بودجه برایش بگذاریم.
برادرهای من! این کارمندهای ما مشکل زندگی دارند و همه‌مان هم می‌دانیم و همه‌مان هم دلمان می‌سوزد، چه دولتی و چه مجلسی، راه باید برایش پیدا بکنیم و هر راهی که سر راهمان درآمد از دو هزار تومان تا سه هزار تومان این راه، راه درستی است، فعلا انجام بدهیم تا راه اصلی و قطعی که آن رسیدن به همه اقشار آسیب‌پذیر طی یک لایحه‌ای است که حالا بعد به صحن مجلس می‌آید تا به آن صورت بتوانیم رسیدگی بکنیم والا این کارمند مجبور است که تمام وقتش را برود در بیرون کار بکند، خسته و کوفته بیاید به اداره‌اش و هیچ کاری برای دولت انجام ندهد. نهایتا ما ضرر می‌کنیم، نهایتا مردم ضرر می‌کنند و دولت و مجلس ضرر خواهد کرد.
پس اینکه شاخص قیمت‌ها رفته بالا و این کارمندان ما ماندند سر جایشان از سال ۵۸ تا حالا، هیچ بحثی نیست. در اینکه همه‌مان دلمان می‌سوزد، هیچ بحثی نیست. اینکه شما آمدید دو هزار تومان را امسال از اول مهرماه گذاشتید برایشان و حساب جدیدی برای زندگی اینها بازکردید این هم یک حساب دیگری است، یعنی الان نمی‌توانید قطعش بکنید، اگر قطع بکنید ایجاد ناراحتی هم از نظر بودجه‌ای برای کارمند ایجاد می‌کند و هم از نظر روحیه‌ای برایش ایجاد ناراحتی می‌کند، یعنی فکر می‌کند که به فکرش نیستید! در حالی که خود دولت هم به فکرش بود. همان دو هزار تومانی را که در لایحه آورده بود و اینجا حذف شد، الان همان است دارد می‌آید منتها با سه هزار تومان دارد می‌آید پس در نتیجه ما به این حتما بایستی توجه بکنیم و بعد تبعیضی که برادران فرمودند، من می‌خواهم بگویم که اگر این سه هزار تومان را بدهیم، جلوی مقداری از تبعض را می‌گیریم. به چه دلیل؟ به این دلیل که ما فقط کارمندانی را که تحت قانون استخدام کشوری هستند نتوانستیم بالا ببریم، همه کسانی که با قانون‌های استخدامی خاص دارند کار می‌کنند افزایش حقوق پیدا کرده‌اند.بروید نگاه بکنید از همه نهادها و سازمان‌ها و شرکت‌های وابسته به دولت غیر از وزارتخانه‌ها به نوعی تا ۴۰درصد و ۱۰۰درصد حقوقشان بالا رفته ما حتی اعتراض روی آن مسائل هم داریم. وقتی در رابطه با سازمان‌های وابسته به بعضی از وزارتخانه‌ها صحبت می‌کنیم می‌گوییم آنها خیلی حقوق می‌گیرند، ریخت و پاش زیاد دارند. در حالی که کارمندان ما چون دسترسی به جایی ندارند، درآمد دیگری جز بودجه ندارند نمی‌توانند حقوق بگیرند. واقعا یک عدم تعادل شدیدی وجود دارد، یک تبعیض الان در نظام پرداخت ما وجود دارد. ما اگر این سه‌هزار تومان را بدهیم گامی در جهت حذف آن تبعیض بر‌می‌داریم، گامی در جهت هماهنگ کردن بر‌می‌داریم. پس در نتیجه از ضروریات است که ما بپذیریم این سه‌هزار تومان را بدهیم که بتوانیم یک مقداری مشکلات این برادران‌مان را حل بکنیم که در کیفیت کارشان در دستگاه‌های دولتی اعم از فرهنگی، اقتصادی و سیاسی و سازمان‌های دیگر مشکلات را حل بکنیم و به نفع جامعه و به نفع مردمان بشود.
من نکته دیگری را که می‌خواهم عرض بکنم در رابطه با ساعات کار هست ببنید ساعات کار را هر چه بالاتر ببریم این طور نیست که کیفیت بیاید بالا یا کار بیشتر انجام بشود، ابدا این طور نیست. الان دنیا دیگر به این سمت نمی‌رود که مدام کار را اضافه بکند و ساعات کار را اضافه بکند، می‌خواهد کیفیت کار بالا برود، ممکن است ما صد دستگاه در روز بسازیم، ولی پنجاه دستگاه آن به علت ایراد داشتن برگردد دو مرتبه به سازمان، چه فایده‌ای دارد؟ اگر ما بتوانیم هفتاد دستگاه بسازیم که همه این دستگاه‌ها سالم باشد و دست مشتری‌ها برود، این بهتر از آن است که صد دستگاه فقط از نظر تعداد بخواهیم بسازیم.
کیفیت کار هم همین طور است، افراد بعد از ظهرها کار دارند، مشکل دارند، زندگی دارند، گرفتاری‌های متعددی دارند. ما اینها را بیخودی نگهداریم از صبح ساعت ۸ تا ساعت ۵ بعد از ظهر واقعا کاری برای دستگاه‌های ما نمی‌کنند. اگر ما کار را به حد مطلوب از آنها بخواهیم ولو در ساعات کمتری، در ساعات کمتر انجام می‌دهند و می‌روند و من حیث‌المجموع اگر چه بنده معتقدم که این یک تزریقی است که مسکن هست، این یک کاری است که در کوتاه‌مدت است؛ اما بسیار مفید است، هیچ دلیلی براین وجود ندارد که جلو کار بلند مدت ما را بگیرد. ما کار بلندمدت را که برادرها طرحی داده‌اند که قیمت‌ها افزایش پیدا نکند که این طرح در کمیسیون امور اقتصادی و دارایی دارد رسیدگی می‌شود و به یک جایی می‌رسد که ان‌شاء‌ا... در اینجا همه برادرها روی آن کار بکنند تا بتوانیم یک حدی از حداقل معیشت را پیدا بکنیم در کشورمان و بعد بگوییم که هیچ کارمند و کارگری نباید از این حداقل معیشت کمتر حقوق بگیرد و تمام اقشار آسیب‌پذیر هم به نوعی زیر پوشش دولت می‌آیند و آنها را هم دولت تامین بکند، ولی باز هیچ دلیل بر این نمی‌شود که ما این را حذف بکنیم. این یک کار اساسی است به نظر ما، اگر هم اساسی نبود اساسی‌اش کردیم با این دوهزار تومانی‌هایی که قبلا دادیم. حذف این دوهزار تومان اثر نامطلوبی دارد که بهتر است این سه‌هزار تومان را بدهیم و آن اثر را از بین ببریم و السلام علیکم و رحمه‌ا... .
نایب رییس - مخالف بعدی.
منشی - مخالف بعدی، آقای یوسف‌پور:
علی یوسف‌پور - بسم‌ا... الرحمن الرحیم و به نستعین. اولا این که این یک چیز واضح و روشنی است که واقعا شاید مستضعف‌ترین اقشار جامعه کارمندها باشند، ولی برخلاف صحبتی که آقای علاء فرمودند من خیلی واضح و رک قضایا را می‌گویم، هر طوری هم که ............
ببینید دولت در شهریور ماه یک لایحه‌ای آورد که بیست‌درصد به حقوق کارمندها اضافه بشود. خوب هفت‌ماه هم فرصت بود، برادرهای کمیسیون امور استخدامی این لایحه را ۷ ماه نگه داشتند و پخته نکردند به مجلس بیاورند. چرا؟ برای این که ما با چند نفر از برادران نماینده، خدمت آقای هاشمی رفسنجانی رفته بودیم. آقای هاشمی فرمودند که ما تا ۳۵میلیارد تومان حدودا می‌توانیم اضافه حقوق کارمندان را در سال ۷۰ تحمل کنیم و این را هم می‌آوریم در لایحه که بعد هم آوردند. خوب وقتی برادران امور استخدامی که این همه سنگ کارمندان را به سینه می‌زنند می‌گویند آقا نخیر باید هفتاد‌میلیارد تومان دولت بیاورد، خوب دولت می‌گوید آقا من نمی‌توانم هفتاد، هشتادمیلیارد تومان را بیاورم. مثل این می‌ماند که ما از این طرف می‌گوییم آقا بدو، از این طرف می‌گوییم بگیرش! از این طرف آقای عابدی صحبت می‌کند که دولت دارد خودش باعث گرانی می‌شود، باعث تورم می‌شود، جنس‌ها را می‌آورد بیرون. خوب شما اگر می‌خواهید دولت باعث گرانی و تورم نشود چرا می‌آیید در قانون بودجه صدبرابر آن چیزی که او می‌گوید آقا من نمی‌توانم انجام بدهم شما بار می‌گذارید روی گردن دولت!
بنابراین اگر برادران کمیسیون امور استخدامی واقعا منظور خاصی در این قضیه نداشتند، می‌توانستند در آبان ماه، در آذر ماه بیایند یک لایحه‌ای متناسب با آن ظرفیتی که دولت می‌تواند تامین کند بیاورند مجلس و این بحث و مشکلات نباشد. خوب نیاوردند، نیاوردند تا در بعضی از استان‌ها مسائل سیاسی پیش آمد، بعد هم آمدند گفتند آقا ما بودیم که در مجلس برایتان دوهزار تومان را تصویب کردیم و الا بقیه که مخالف بودند! الان شما ببینید این طرحی که برادرها با سه فوریت آورده‌اند، ما می‌بینیم که مسافرت‌های خارج پشت سر هم انجام می‌شود، آقا چرا رفتید کره؟ - رفتیم قوانین قبل از جنگ را بررسی کنیم! چرا دفعه دیگر رفتید؟
- رفتیم بعد از جنگ بررسی کنیم ببینیم کره چه جوری این را بازسازی کرده!
خوب شما که این قدر می‌‌روید کشورهای خارج مسافرت، بازدید، بعد می‌شود ساختار اداری یک کشور را با دو فوریتی تغییر داد؟ تقلیل ساعت کار را با دو فوریت تغییر داد؟ برادران عزیز! شما که بهتر از ما می‌دانید، بیشتر کار کرده‌اید. سیستم اداری ما که یک غول بی‌شاخ و دمی شده در سر راه اجرای برنامه کشور، این احتیاج به تحقیق و تفسیر و کار دارد، نه این که آدم شب بخوابد صبح بلند شود، آقا طرح دو فوریت را امضا کنید، می‌خواهیم ساختار اداری کشور را تقلیل بدهیم! خوب من می‌خواهم بگویم این مسافرت‌های خارج از کشور که این همه انجام می‌شود، بازده و نتیجه‌اش کو؟ همین طور دو فوریتی باید انجام بشود؟ ایرادهای من به خود توجیه طرح است.
نوشته‌اند که پرداخت ۲۰هزار ریال تا پایان سال جاری است! خوب برادران عزیز! دولت که گفته تا شهریور ماه، قبول نکردید، گفته تا خرداد، قبول نکردید، گفتند تا اسفند قبول نکردید در مجلس رد کردید. این را دولت هم موافق بود ما هم موافق هستیم که دوهزار تومان را بدهند تا تکلیف نظام هماهنگی پرداخت معلوم بشود.
بعد فرمودند نظام پرداخت تقدیم از دولت برای سال ۷۱ است. خوب این مگر برای مجلس کاری دارد؟ این را در اصلاحیه بگذارید، از سال ۷۰ پرداخت بشود، این که مشکلی نیست. این را راحت می‌شود مجلس تصویب کند پرداخت بشود. بعد شما نوشتید تعیین ۵۰میلیارد. ببینید واقعا شما می‌گویید سه‌هزار تومان را باید پرداخت کنیم. اشکالی ندارد، بعد که شما می‌خواهید نظام پرداخت را واقعا بیاورید و تنظیم کنید، آیا دولت قادر خواهد شد صدمیلیارد تومان بدهد؟ خوب نمی‌تواند بدهد. مجبور است که بیاید ارز رقابتی و شناور و غیرشناور بفروشد که این پول‌هایی که شما تصویب کردید دولت اضافه بدهد، پرداخت کند.بعد تعیین و تغییر ساعت کار کارمندان متناسب با کار موثر. بینی و بین‌ا... واقعا این کار به این پیچیدگی که در هر اداره‌ای احتیاج به یک کار تحقیقی، احتیاج به این که تعیین روش‌ها بشود تعیین سیستم‌ها بشود، شما مدیران لایقی بتوانید تربیت کنید بگذارید، این با یک دو فوریت در مملکت درست می‌شود که ساعت کار مفید درست انجام بدهید؟ غیر از این است که تمام قضایا روی بند آخری هست منتها این ۵-۴ تا را برای پوشش قضیه آورده‌اید.
بعد آورده‌اند که تعیین چهل ساعت کار، خوب شما کشور آلمان، کشور کره، کشور ژاپن و مانند اینها را دیده یا بررسی کرده و می‌دانید واقعا در دوران بازسازی که شب و روز کار می‌کردند تا توانستند اقتصادشان را نجات بدهند.
آیا آمدند ساعت کار کارمندان را تقلیل دادند؟ این وضعی است که ما در میان می‌گذاریم؟
بنابراین من با دوهزار تومان که خود دولت هم موافق بود، موافق هستم، باید انجام بشود، اما واقعا شما یک کاری انجام بدهید که دولت هم بتواند تحمل کند، بتواند دوام بیاورد. دست دولت را در حنا گذاشتن از این ور تبلیغات کردن که آقا بله ما هستیم که دلسوز کارمند هستیم. بله کارمند الان محتاج نان شب است، ما می‌گوییم آقا نان شب به تو نمی‌دهیم فعلا صبر کن می‌خواهیم یک چلوکباب فرد عالی با دسر و سالاد و فلان برایت بیاوریم، ولی حالا صبر کن. دولت می‌گوید آقا من نمی‌توانم این را بیاورم، بنده در همین حدی که توانایی بودجه مملکت هست می‌توانم برای کارمندان تهیه کنم و چیز خوبی هم هست. اگر واقعا برادران و خواهران ما به این طرح رای ندهند؛ اولا نظام هماهنگ پرداخت الان لایحه‌اش به دولت تقدیم شده، بیاید دوهزار تومان را برای سال ۷۰ حالا ۶ ماه، یکسال هر چه قدر می‌خواهید تا شش ماه پرداخت کنید.
ارسال نظر