دکتر موسی بزرگ‌اصل حسابدار رسمی صورت‌های مالی در حال حاضر مهم‌ترین گزارش مالی است که توسط شرکت‌ها تهیه و به استفاده‌کنندگان برون‌سازمانی ارائه می‌شود. حقوق صاحبان سرمایه، تهیه دیگر صورت‌های مالی یاد شده الزامی است. طبقه ماده ۲۱۴ لایحه تجارت، مدیر یا مدیران شرکت باید پس از انقضای سال مالی، ظرف مهلتی که در اساسنامه پیش‌بینی شده است صورت‌های مالی شرکت را تهیه کنند. طبق ماده ۲۷۲ صورت‌های مالی شامل صورت دارایی، ترازنامه، حساب عملکرد، حساب سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد است که براساس استانداردهای حسابداری تهیه می‌شود.

نگارنده این ماده نه به استانداردهای حسابداری آشنا بوده و نه با صورت‌های مالی که هم‌اکنون برای همه شرکت‌ها تهیه و ارائه می‌شود؛ البته نمی‌توان منکر شد که از شجاعت بالایی برخوردار بوده‌اند. قصه این بزرگواران مثل این است که بنده حسابدار در مورد نظام مهندسی یا نظام پزشکی، متن قانونی تخصصی بنویسم. به طور قطع این کار شجاعت می‌طلبد البته چاشنی‌های دیگری هم لازم دارد.بنده به عنوان یک حسابدار در طول دوره تحصیل، مطالعه و همچنین دوران تقریبا طولانی تجربه خود تاکنون صورت مالی به نام صورت دارایی مشاهده نکرده‌ام و تصوری هم در مورد سودمندی آن ندارم. از آنجا که سرفصل‌های اصلی دارایی‌های شرکت در ترازنامه منعکس و جزئیات آن در یادداشت‌های توضیحی صورت‌های مالی ارائه می‌شود، تهیه یک صورت مالی جداگانه به نام صورت دارایی، یک کار بیهوده‌ و غیرحرفه‌ای است و لازم است از متن این ماده حذف شود.حساب عملکرد هم در کنار صورت سود و زیان بی‌معنی است.

درآمدها و هزینه‌ها در همه شرکت‌ها در صورت سود و زیان جامع ارائه می‌شود و این صورت‌های مالی بیانگر عملکرد مالی شرکت‌ها هستند.جداسازی بخشی از درآمدها و هزینه‌ها و ارائه آن با نام حساب عملکرد نه در تئوری حسابداری جایگاهی دارد و نه استانداردهای حسابداری ملی و بین‌المللی آن را به رسمیت می‌شناسد.

برای اصلاح این ماده لازم نیست صورت‌های مالی تعریف شود چون در استانداردهای حسابداری این کار به‌طور تخصصی و مفصل انجام می‌شود. در این ماده تنها لازم است گفته شود که صورت‌های مالی براساس استانداردهای حسابداری ملی یا بین‌المللی تهیه می‌شود. علاوه‌بر آن اشاره به تهیه صورت‌های مالی تلفیقی برای گروه‌ها طبق استانداردهای حسابداری ملی یا بین‌المللی لازم است. شاهکار دیگر لایحه تجارت در ماده ۲۱۳ ارائه شده است. طبق ماده ۲۱۳ مدیر یا مدیران باید حداقل هر شش ماه یکبار خلاصه‌ای از صورت اموال، مطالبات و دیون شرکت را تنظیم و به بازرس یا بازرسان شرکت ارائه کنند.

این ماده آنقدر بی‌محتواست که سخن گفتن در مورد آن روا نیست و ضرورت دارد متن آن کاملا اصلاح و به تهیه صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای توسط شرکت‌های سهامی محدود شود.