موانع عرضه پالایشگاه تبریز در بورس

فارس- زمان عرضه سهام پالایشگاه تبریز به عنوان هشتمین شرکت مشمول اصل ۴۴ و قابل واگذاری در بورس به سه دلیل در‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

شرکت پالایشگاه نفت تبریز به عنوان یکی از شرکت‌های مشمول اصل ۴۴ در ۱۴ اردیبهشت به عنوان چهارصد و چهل و ششمین شرکت بورس مورد پذیرش قرار گرفته و با نماد معاملاتی «شبریز» در فهرست شرکت‌های تابلوی اصلی بازار اول درج شده است.

این شرکت با سرمایه ۱۹۴‌میلیارد تومان در حالی بعد از پالایشگاه اصفهان دومین شرکت صنعت پالایشگاهی محسوب می‌شود که با توجه به آماده‌سازی کامل آن توسط شرکت بورس و سازمان خصوصی‌سازی، به دلیل عدم تمایل سهامدار عمده یعنی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران، واگذاری سهام و خصوصی شدن این شرکت در‌هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.

بر اساس گزارش، مدیران سازمان خصوصی‌سازی و بورس در شرایطی از آمادگی عرضه سهام پالایشگاه تبریز خبر داده و منتظر سپرده شدن سهام برای عرضه ۵‌درصدی (بیش از ۹۷‌میلیون سهم) هستند که عدم عرضه سهام این شرکت ناشی از سه عامل اصلی یعنی نارضایتی برخی مدیران وزارت نفت در قیمت‌گذاری سهام پالایشگاه اصفهان از یک طرف، عدم دریافت مبلغی از فروش سهام این شرکت از سوی دیگر و همچنین نگرانی از چگونگی تامین مواد اولیه و فروش محصولات پالایشگاه تبریز و دیگر شرکت‌های پالایشگاهی مانند بندرعباس و لاوان است. مسوولان شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در حالی با توجه به ظرفیت تولید ۳۷۵‌هزار تنی پالایشگاه اصفهان انتظار ارزش گذاری ۴‌میلیارد دلاری این شرکت را داشتند که با توجه به کشف قیمت ۵۸۰ تومانی هر سهم این شرکت، پالایشگاه اصفهان حدود ۵/۲‌میلیارد دلار ارزش گذاری شد که این رقم باعث نارضایتی سهامدار عمده شد.

از طرف دیگر دولت در شرایطی با تصویب آیین‌نامه‌ای همه شرکت‌های مادر تخصصی را وادار کرده که کل مبلغ حاصل از فروش سهام شرکت‌ها را مستقیما به حساب خزانه واریز کنند که این اقدام موجب کاهش انگیزه برخی شرکت‌های مادر تخصصی و مالک شرکت‌های مشمول واگذاری در بورس شده است.

هرچند این دو عامل به تنهایی می‌تواند در عدم عرضه سهام شرکتی چون پالایشگاه تبریز مانع ایجاد کند، اما شاید عامل و مشکل اصلی در تاخیر ورود این شرکت به بورس، مسائل مربوط به چگونگی تامین مواد اولیه و فروش محصولات است.

پالایشگاه تبریز از اول فروردین ۸۶ به مدت ۵ سال قرارداد تأمین مواد اولیه و فروش محصولات را دارد، اما شفاف نبودن وضعیت ورودی‌ها و خروجی‌ها، موجب نگرانی مالکان اصلی و افزایش ریسک سرمایه‌گذاری پالایشگاه تبریز شده و این موضوع سبب شده تا مدیران شرکت ملی پالایش و پخش با عقب‌نشینی در عرضه سهام این شرکت در فکر اقداماتی برای اقتصادی تر کردن فعالیت این شرکت و دیگر شرکت‌های پالایشگاهی باشند.