خصوصیسازی واقعی چیست؟
در حالی که سالها از زمان ابلاغ اصل ۴۴ مبنی بر واگذاری بنگاهها و شرکتهای دولتی به بخش خصوصی میگذرد، هنوز هم به نظر میرسد این امر به طور واقعی محقق نشده است.
در واقع اگر دولت بخشی از مالکیت خود را بر بنگاههای دولتی از طریق مزایده یا بورس به مردم بفروشد، اما مدیریت آن بنگاه به بخش خصوصی منتقل نشود، خصوصیسازی واقعی و افزایش کارآیی محقق نخواهد شد. طی سالهای گذشته بسیاری از شرکتهای دولتی با استفاده از این راهکار در ظاهر خصوصی شدهاند، اما همچنان تحت نظر دولت اداره میشوند و به این ترتیب قانون را دور زدهاند.
در حالی که سالها از زمان ابلاغ اصل ۴۴ مبنی بر واگذاری بنگاهها و شرکتهای دولتی به بخش خصوصی میگذرد، هنوز هم به نظر میرسد این امر به طور واقعی محقق نشده است.
در واقع اگر دولت بخشی از مالکیت خود را بر بنگاههای دولتی از طریق مزایده یا بورس به مردم بفروشد، اما مدیریت آن بنگاه به بخش خصوصی منتقل نشود، خصوصیسازی واقعی و افزایش کارآیی محقق نخواهد شد. طی سالهای گذشته بسیاری از شرکتهای دولتی با استفاده از این راهکار در ظاهر خصوصی شدهاند، اما همچنان تحت نظر دولت اداره میشوند و به این ترتیب قانون را دور زدهاند.
از سوی دیگر میبینیم دولت در اداره و تامین بودجه شرکتها و نهادهای زیرمجموعه خود با مشکلات زیادی مواجه است و همچنین عملکرد اقتصادی این شرکتها همواره مورد نقد کارشناسان واقع شده است.
از این رو باید مشخص کرد تعریف شرکت خصوصی چیست و در چه صورتی یک شرکت خصوصی شناخته میشود؟
چند درصد واگذاریهای صورت گرفته در سالهای اخیر به بخش خصوصی واقعی بوده است؟
دولت فعلی و دولتهای قبلی تا چه اندازه در واگذاری بنگاهها به بخش خصوصی موفق عمل کردهاند؟
در صفحه امروز باشگاه اقتصاددانان نظر کارشناسان را در زمینه خصوصیسازی و وضعیت آن در ایران جویا شدهایم.
ارسال نظر