تورم ۶۵درصدی ونزوئلا

با وجود آنکه همه جهان با تنزل قیمت‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، هنوز یک اقتصاد آمریکای جنوبی مشغول خلق تورم اعجاب‌آور ۶۵ درصدی است و این کشوری نیست جز ونزوئلا. داده‌های موسسه مالی بین‌المللی نشان می‌دهد که این کشور چگونه می‌تواند چنین تورمی داشته باشد: با چاپ پول و هزینه بیش از درآمد. دولت متکی به نفت ونزوئلا از بانک مرکزی قرض می‌کند تا بودجه برنامه‌های تامین اجتماعی را به‌دست آورد. این کشور از شرکت نفتی PDVSA استفاده می‌کند تا هزینه برنامه‌های تامین اجتماعی خود را به‌دست آورد و بخش عظیمی از درآمدهای این شرکت را صرف این برنامه‌ها می‌کند.

با وجود آنکه همه جهان با تنزل قیمت‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، هنوز یک اقتصاد آمریکای جنوبی مشغول خلق تورم اعجاب‌آور ۶۵ درصدی است و این کشوری نیست جز ونزوئلا. داده‌های موسسه مالی بین‌المللی نشان می‌دهد که این کشور چگونه می‌تواند چنین تورمی داشته باشد: با چاپ پول و هزینه بیش از درآمد. دولت متکی به نفت ونزوئلا از بانک مرکزی قرض می‌کند تا بودجه برنامه‌های تامین اجتماعی را به‌دست آورد. این کشور از شرکت نفتی PDVSA استفاده می‌کند تا هزینه برنامه‌های تامین اجتماعی خود را به‌دست آورد و بخش عظیمی از درآمدهای این شرکت را صرف این برنامه‌ها می‌کند. هر گاه که نیازهای دولت برای تامین بودجه این برنامه‌های پرهزینه بیش از درآمدهای شرکت نفت آن می‌شود، دولت به بانک مرکزی روی می‌آورد و از آن پول می‌گیرد. با در نظر گرفتن این نکته که ونزوئلا ۲ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند، شاید به‌نظر برسد که این کشور پول کافی در اختیار دارد. اما حقیقت این است که هزینه‌های این کشور سرسام آور است. یک تحلیلگر مرکز نومورا برآورد کرده است که ونزوئلا برای ایجاد تراز بودجه‌ای برای خود به نفت بشکه‌ای ۲۰۰ دلار نیاز دارد. البته به دلیل آنکه حکومت ونزوئلا به رغم بسیاری از کشورهای جهان، داده‌های شفافی از اقتصاد خود ارائه نمی‌کند، تعیین دقیق این رقم چندان آسان نیست. وضعیت ونزوئلا با سایر نقاط جهان در تضاد شدید است. اکنون در جهان قیمت سهام و کالاها از جمله نفت به‌خاطر نگرانی‌های اقتصاد جهانی در سطح پایینی قرار دارد. جلسات اخیر صندوق بین‌المللی پول این موضوع را روشن کرد که مقامات بانک‌های مرکزی سراسر جهان (به استثنای آلمانی‌ها) از این موضوع نگرانند که اروپا با بحران تنزل قیمت‌ها مواجه شود. همان‌طور که تورم می‌تواند یک اقتصاد را از پا درآورد، تنزل قیمت‌ها هم می‌تواند همین کار را انجام دهد چون مصرف‌کنندگان و کسب و کارها را وا می‌دارد که خریدهای خود را به امید کاهش بیشتر قیمت‌ها به تعویق بیندازند. اروپا هنوز به بحران تنزل قیمت‌ها دچار نشده است. بلکه فقط روند معکوس تورم را طی می‌کند به این معنا که نرخ تورم آن مدام در حال کاهش است. آلمان، بزرگ‌ترین‌ اقتصاد اروپا، با ایده چاپ و صرف پول برای رونق‌دهی به اقتصاد قاره مخالفت کرده است. آنها در توضیح مخالفت خود می‌گویند گرچه این کار به ایجاد تورم کمک خواهد کرد، اما لزوما به معنای بهبود اقتصاد نیست. بیایید دوباره به بحث ونزوئلا باز‌گردیم. این کشور تورمی بیش از حد دارد، رشد اقتصادی‌اش کافی نیست و همه اینها در سیاست‌های اقتصادی‌ای ریشه دارد که منجر به کمبود کالاهای مصرفی ساده‌ای همچون دستمال توالت در این کشور شده است، سیاست‌هایی که شرکت‌های بین‌المللی را از ورود به این کشور منع می‌کنند و هرچه زودتر باید اصلاح شوند.