با شما قرار بود «آبروریزی» نشود
عصر ناامیدکننده کارلوس
مصداق‌های عینی هم در کار بود؛ مثل بازی با آرژانتین در ۲۰۱۴ یا مصاف با اسپانیا و پرتغال در ۲۰۱۸. بنابراین کاری که دوست داشتند را انجام دادند، ولو با هزینه بسیار زیاد. اسکوچیچ را در شرایطی کنار گذاشتند که نوع اخراج او با حداقل احترام مورد انتظار افکار عمومی همراه نبود. کی‌روش و دستیارانش را هم با قراردادهای جداگانه آوردند و البته به او قول دادند ۱۲ درصد از پاداش احتمالی صعود از مرحله گروهی را به حسابش بریزند. برای اجرای این پروژه، نیاز به تغییرات اساسی در فدراسیون فوتبال هم بود. در نتیجه مهدی تاج به فدراسیون برگشت و کی‌روش را آورد. او حتی از قبل مذاکراتی با مربی پرتغالی داشت و بعدها هم با افتخار از جذب دوباره این مربی به عنوان دستاوردی بزرگ یاد کرد؛ مردی که در فاصله دو حضورش روی نیمکت تیم ملی ایران، در دو تیم کلمبیا و مصر ناکام مانده بود. او آمد و در نخستین بازی، تیم ایران ۶بر۲ به انگلستان باخت؛ سنگین‌ترین شکست تاریخ تیم ملی در مسابقات جام‌جهانی. این همان «آبروریزی» معروفی نبود که قرار بود کی‌روش جلوی آن را بگیرد؟!
دو رکورد در دو تورنمنت
آخرین بازی کارلوس کی‌روش در دوره قبلی حضورش روی نیمکت تیم ملی ایران، با شکست ۳برصفر برابر ژاپن همراه بود؛ باختی که به سنگین‌ترین شکست تاریخ ایران در جام ملت‌های آسیا تبدیل شد. حالا هم نخستین حضور او در بازگشت در دوره جدید(منهای مسابقات دوستانه) با سنگین‌ترین شکست تیم ملی در تاریخ جام‌های جهانی همراه شده است. نا‌گفته نماند در این فاصله کی‌روش زحمت کشید و با باخت ۶بریک برابر اکوادور، سنگین‌ترین شکست ۸۰ سال گذشته فوتبال ملی کلمبیا را هم به نام خودش ثبت کرد. یادمان باشد تیم ایران عصر دوشنبه از انگلیسی شش گل خورد که در هفت بازی آخرش پیش از جام‌جهانی موفق به کسب پیروزی نشده بود و سه ماه پیش هم در یک بازی عجیب با چهار گل به مجارستان باخت. گرت ساوت‌گیت به خاطر همین نتایج به‌شدت تحت فشار بود و بارها تا مرز اخراج پیش رفت. او صرفا با حمایت شدید شاگردانش در این منصب باقی ماند و حالا بهترین نتیجه تاریخ انگلیس در نخستین مسابقات همه تورنمنت‌های معتبر را به دست آورده است؛ آن هم برابر تیم ایران که سرمربی‌اش یعنی کارلوس کی‌روش به روال مألوف، حتی از هواداران عذرخواهی هم نکرد!
چیزی تمام نشده، اما...
هنوز دو بازی دیگر از مسابقات گروه ایران باقی مانده و بدیهی است که چیزی به پایان نرسیده. به ویژه تساوی یک-یک آمریکا و ولز در دیگر بازی این گروه هم لااقل روی کاغذ به سود ایران است. هواداران امیدوارند این تیم برگردد و به مرحله بعد صعود کند، اما حتی در این صورت هم شکست عجیب و غریب و سنگین برابر انگلستان چیزی نیست که به آسانی هضم شود یا از یاد برود. مخصوصا که کی‌روش هم با تصمیمات بسیار عجیبش در این بازی، رد پای پررنگی در باخت به جا گذاشت. استفاده از سیستم سه دفاع، نیمکت‌نشین کردن زوج هماهنگ کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده در قلب خط دفاعی و میدان دادن به امثال مجید حسینی و علی کریمی ناآماده از جمله تصمیمات حیرت‌انگیز مربی پرتغالی بود که هرگز هم ثمری نداشت. ببینیم داستان بازی جمعه با ولز چه خواهد شد.
