جوان در پاسخ به این سوال گفت: «اینها موضوعات خانوادگی است و من بخشی از یک خانواده‌‌‌ام. من نمی‌توانم تنهایی بگویم می‌‌‌رویم یا نمی‌‌‌رویم. زندگی کردن این طور نیست. من پاسپورت هیچ جای دنیا را ندارم و فقط پاسپوت این مملکت دستم است و تابعیت هیچ کجا را ندارم و قصد ندارم برای زندگی به جای دیگری از دنیا بروم. من عاشق این مملکت هستم و همین‌‌‌جا زندگی خواهم کرد و همه برنامه‌‌‌ریزی‌‌‌های زندگی‌‌‌ام محدود به مملکت خودم است. من ۵۰ سال در این مملکت زندگی کرده‌‌‌ام و یاد گرفته‌‌‌ام در ایران چطور زندگی کنم. بنابراین اگر قرار باشد از این مملکت به جای دیگری بروم، آنچه تاکنون به دست آورده‌‌‌ام را از دست می‌‌‌دهم. حال اینکه چرا من آن تصمیم را گرفتم که به نظرم اصولا هم دیگر صحبت کردن در مورد این موضوع بس است، به خاطر اینکه چیزهایی شخصی و مربوط به خانواده آدم است و لزومی ندارد که آدم این قدر بیاید و در موردش توضیح بدهد که من چرا این کار را کردم یا ببخشید یا هر چیز دیگری، درک می‌‌‌کنم که مخاطبین من به خاطر میزان علاقه‌‌‌ای که من در برنامه‌‌‌ام راجع به مملکتم نشان داده‌‌‌ام نسبت به این قضیه حساس شدند.