چرا چین می‌ترسد که ایالات متحده بدهی خود را نکول کند؟
مجله فارن‌پالیسی در گزارشی نسبت به عواقب ناتوانی ایالات متحده در پرداخت بدهی‌های خود و بحران اقتصادی جهانی ناشی از آن هشدار داد و با توجه به اینکه بدهی آمریکا چیزی است که کل اقتصاد جهانی را به حرکت درمی‌آورد، پیامد آن ممکن است یک بحران عظیم اقتصادی جهانی باشد، گزارش فارن‌پالیسی این سوال را مطرح می‌کند: چین که دومین اقتصاد بزرگ جهان است، در صورت وقوع فروپاشی چگونه می‌تواند زنده بماند؟ همچنین این سوال را مطرح کرد که آیا نکول واشنگتن به پکن فرصتی برای ایجاد یک سیستم مالی جهانی جدید می‌دهد که کمتر به دلار وابسته باشد. اگرچه بعید است که ایالات متحده بدهی خود را نکول کند، کوین مک‌کارتی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، دیروز گفت که او پس‌فردا چهارشنبه با رئیس‌جمهور جو بایدن دیدار خواهد کرد تا درباره افزایش سقف بدهی فدرال و در عین حال تحت کنترل قرار دادن مخارج دولت صحبت کند.
بر اساس گزارش رویترز، جمهوری‌خواهان به ایالات متحده اجازه نخواهند داد بدهی خود را نکول کند. گزارش امریکن ژورنال می‌گوید حتی اگر کنگره نتواند به توافق برسد، دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور از ترفند‌های حسابداری گرفته تا تصمیم برای نادیده‌گرفتن سقف بدهی گزینه‌هایی برای جلوگیری از نکول در اختیار دارد. در صورت نکول، نرخ بهره اوراق قرضه ایالات متحده به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت؛ زیرا سرمایه گذاران در ازای ریسک عدم پس نگرفتن پول خود، نرخ بالاتری را مطالبه خواهند کرد و ممکن است این اوراق به این دلیل است که ارزش ذاتی آنها مشخص نخواهد بود حتی به‌عنوان وثیقه برای پرداخت قابل استفاده نباشد.
چین چگونه تحت‌تاثیر قرار خواهد گرفت؟
براساس گزارش مجله آمریکایی، هرگونه فروپاشی اقتصاد جهانی آسیب زیادی به چین وارد می‌کند؛ هرچند عملکرد اقتصاد این کشور کمی بهتر از اکثر اقتصاد‌های سایر کشور‌ها است. این به این دلیل است که یک سیستم مالی بسته را اداره می‌کند که عمدتا به پس انداز داخلی وابسته است و از طریق اعمال کنترل سرمایه از نوسانات ناشی از بی‌ثباتی مالی جهانی محافظت می‌شود. با این حال، تاثیر نکول ایالات متحده همچنان «ویرانگر» است. این گزارش می‌افزاید که فقدان تامین مالی تجارت و سقوط تقاضای جهانی در طول بحران ۲۰۰۸-۲۰۰۹ منجر به کاهش حدود ۲۰درصدی صادرات چین و از دست دادن بیش از ۲۰میلیون کارگر در مشاغل خود شد.
این گزارش بر این باور است که دولت چین می‌توانست ۱۵سال پیش با راه‌اندازی یک برنامه محرک اقتصادی گسترده با تامین مالی بدهی، با بحران مقابله کند؛ زیرا سطح بدهی کشور در ۱۴۰درصد تولید ناخالص داخلی نسبتا پایین بود و همچنان نیاز‌های زیرساختی و مسکن قابل توجهی داشت. امروزه فضا برای مانور بسیار محدودتر شده است. بدهی چین به نزدیک به ۳۰۰درصد تولید ناخالص داخلی افزایش یافته و این کشور زیرساخت‌ها و مسکن بسیار بیشتری نسبت به تقاضا ساخته است. اگرچه پیامد‌های اقتصادی نکول آمریکا برای چین شدید است، اما بعید است که اقتدار حزب کمونیست چین را تهدید کند.
آیا چین می‌تواند یک سیستم مالی جایگزین ایجاد کند؟
درباره امکان چین برای ایجاد یک سیستم مالی جایگزین براساس پول محلی خود، در صورت عدم تعهد ایالات متحده، این گزارش تاکید می‌کند که بازار اوراق قرضه دولتی چین به اندازه کافی بزرگ نیست یا نقدینگی کافی ندارد یا به اندازه‌ای که بتواند جایگزین اوراق قرضه خزانه‌داری آمریکا شود، با سایر نقاط جهان ادغام نشده است. گردش مالی روزانه بازار اوراق قرضه دولتی چین ۳۰میلیارد دلار یا حدود ۵درصد از میانگین بازار اوراق قرضه خزانه‌داری است.
براساس این گزارش، چین پس از بحران ۲۰۰۸-۲۰۰۹ که آن را به وابستگی نظام مالی جهانی به دلار آمریکا نسبت داد، تلاش کرد تا ارز خود، رنمینبی (یوآن) را بین‌المللی کند؛ اما این تلاش‌ها نتیجه نداد. براساس این گزارش، اگر کشوری بخواهد یک سیستم جایگزین برای بازار اوراق قرضه آمریکا و برای ارز اصلی جهان (دلار آمریکا) ایجاد کند، مشکلی که با آن مواجه خواهد شد این است که باید خطرات ناشی از این مرحله را تحمل کند.
