گروه انرژی - در حالی برنامه افزایش نفت تولید عراق در جریان است که در ایران، براساس برنامه پنجم توسعه باید ظرفیت تولید نفت در پایان سال ۱۳۹۳ به ۱۵۰/۵ میلیون بشکه برسد و همچنین در سند چشم‌انداز، دومین تولید‌کننده نفت اوپک باقی بمانیم. براساس گزارش «ایسنا» در نگاه بدبینانه به برنامه افزایش تولید نفت عراق، برخی کارشناسان تشریح می‌کنند که این اقدام عراق از یک سو و وجود مازاد تولید نفت‌خام عربستان سعودی به مقدار حدود ۵/۴ میلیون بشکه در روز از سوی دیگر می‌تواند زمینه مناسبی را برای حذف صادرات نفت ایران مهیا کند. به‌عبارت دیگر، همواره یکی از مهم‌ترین چالش‌های تحریم صادرات نفت ایران، ترس و نگرانی از به هم خوردن ثبات در بازار نفت در نتیجه حذف ۵/۲ میلیون بشکه صادرات ایران بود که شرایط آتی می‌تواند این نگرانی را برطرف کند. همچنین کارشناسان پیش‌بینی ‌می‌کنند که برآوردها نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۷ عراق با نصف جمعیت ایران فقط از محل درآمدهای نفتی نزدیک به سه برابر ایران تولید نفت خواهد داشت و در آن زمان توان اقتصادی‌ ناشی از نفت آنها شش برابر کشور ما خواهد بود. این در حالی است که این توان اقتصادی قطعا به افزایش توان سیاسی و نظامی آنها خواهد انجامید و آنها را به یک کشور ثروتمند و قدرتمند نظامی تبدیل خواهد کرد. البته از زاویه‌ای دیگر تصمیم عراق برای تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت جهان می‌تواند فرصتی باشد برای ایران تا با نگاهی جامع به آینده بازار نفت، نسبت به اصلاح برنامه‌های خود اقدام کند. همچنین به گفته برخی کارشناسان، عراق در حال حاضر تنها می‌تواند از منطقه جنوب خود (امل القصر) و از خط لوله عراق - ترکیه که از طریق آن نفت «کرکوک» را صادر می‌کند، برای صادرات نفت خود استفاده کند. در این شرایط ایران می‌تواند با یک استراتژی مشخص بحث ترانزیت نفت این کشور را بر عهده گیرد که هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی می‌تواند برای کشور منفعت به همراه داشته باشد. البته اینکه عراق چقدر در عملیاتی کردن ادعای خود موفق باشد، بسیار مهم است؛ ولی اگر اجرایی‌شدن این برنامه را فرض بگیریم، تصمیم مسوولان نفتی ایران است که می‌تواند فرصت یا تهدید بودن افزایش تولید نفت عراق را برای کشورمان معلوم کند.