ادبیـــــات
کودکان هوشمندتر از گذشته‌اند
نگاه سوم- محمد علی علومی، داستان‌نویس و منتقد گفت: ادبیات کودک، مقوله‌ای خارج از ادبیات کلی‌مان که در دایره‌ای بسته قرار گرفته و مدام به تکرار خود و اسلاف پیش از خود مشغول است یا تبدیل شده به گرته‌برداری و مشابه‌سازی از آثار خارجی در حجمی عظیم و تاسف‌‌برانگیز نیست. فقر موضوع در داستان‌های فعلی نکته‌ای است برجسته و آشکار بر همگان. داستان‌هایی که برای کودکان نوشته و چاپ می‌شود یا در هر گونه زمینه دیگری مانند علمی، آموزشی، تربیتی و ... عمدتا دارای طرح‌ها و موضوعاتی ثابت و مشابهند. کودک با هوش است و کم حافظه هم نیست؛ به راحتی و سریع می‌توانند مشابهت‌ها و همانندی‌های موضوعات دو کتاب را دریابد و طبعا هم از تکرار و دوباره‌گویی گریزان است و زود خسته می‌شود. همه ما به یاد می‌آوریم در دوران کودکی هنگامی که مطلبی را چندبار - حال به هر نحوی - برایمان تعریف و تکرار می‌کردند احساس دلزدگی و تنفر از آن پیدا می‌کردیم - مگر اینکه به طور مثال داستانی مورد علاقه خاص ما قرار می‌داشت و دوستدار باز شدن چند باره آن می‌بودیم - اما متاسفانه بیشتر نوشته‌هایی برای کودک در قالبی و با موضوعی تکراری بیان می‌شوند و از آن بدتر لحن و بیانی نصیحت‌کننده دارند؛ چیزی که به هیچ عنوان موافق طبع و خواست کودک نیست. ارائه آموزش و دادن اطلاعات به کودک دارای ظرایف و نکات ویژه‌ای است که باید مورد توجه نویسندگان محترم قرار گیرد.
ارسال نظر