یادگار ممیز

ابراهیم حقیقی، هنرمند طراح و گرافیست، در چهارمین دهه از فعالیت‌های هنری‌اش با حضور جمعی از هنرمندان و دوستانش از سوی فرهنگستان هنر تجلیل شد. به گزارش ایسنا، شنبه شب در مراسمی که از سوی فرهنگستان هنر در مرکز نقش جهان برپا شده بود؛ عبدالله فرهادی، محمد احصایی، مصطفی اسداللهی و بهرام کلهرنیا از ابراهیم حقیقی سخن گفتند. محمد احصایی طراح و نقاش، حقیقی را یکی از دردانه‌های گرافیک معاصر نام برد و گفت: صحبت‌کردن درباره او و آثار فراوان و گران‌قدرش در ظاهر کاری سهل و ساده است، اما برای من که به ارزش‌های فرهنگی او شناخت دارم و آن را آمیخته با شخصیت فردی‌اش می‌دانم تحلیل این آثار کاری بس دشوار است. احصایی با اشاره به تلاش‌های ابراهیم حقیقی در عرصه گرافیک یادآور شد: او ۴۰ سال مداوم در کار خود تاثیرگذار بوده و به همان اندازه در فرهنگ و هنر این کشور نیز نقشی موثر ایفا کرده است، پس باعث افتخار است که ۳۵ سال سابقه رفاقت با او را دارم و شاهد تخصص‌های او در بخش‌های گرافیک و فرهنگ‌سازی این عرصه بودم، اما بیشتر از هر چیز شخصیت حقیقی و رفتارش برایم ارزشمند است. این هنرمند خاطرنشان کرد: او شخصیتی فرهیخته، انسان و مسوولیت‌پذیر است و به خصوص در مقام یک مسوول صنفی تعصب و تعهد او نسبت به انجمن و اعضای آن حیرت‌انگیز است، زیرا او یادگار گرامی زنده‌یاد ممیز است که با وجودش گرمابخش، امیددهنده و سرمشق همه ما است. ابراهیم حقیقی در بخش پایان این مراسم با اشاره به گفته‌های دوستانش گفت: بعد از این همه تعریف و تمجید باید در صندلی فرو می‌رفتم، زیرا نمی‌توانستم خود را در برابر این سخنان قانع کنم. از طرفی توانایی تکذیب آن‌ها را هم ندارم چون باید دوستانم را نادیده بگیرم. او ادامه داد: این مراسم فرصتی است تا یادی از مرتضی ممیز بکنم که شاگرد مستقیم‌اش بودم و بسیار از او آموختم و هرگاه خواستم تصمیمی بگیرم ممیز درونم راه را به من نشان داد. حقیقی در ادامه با اشاره به رویاهای کودکی‌اش گفت: وقتی کودک بودم در بازی‌های تنهایی‌ام دوست داشتم جادوگر شوم و بعدها نیز تصور کردم که جادوگر شدم، زیرا جادوگری چیزی جز رفتارهایی نیست که ما انجام می‌دهیم، درواقع هنرها دروغ‌گوترین وسایلی هستند که تلاش دارند تا به واقعیت نزدیک شوند، پس کار ما جز جادوگری نیست.