رشد تجارت در کشورهای غربی و افزایش قدرت بازرگانان در این کشورها و تعامل آنها با یکدیگر، نیازمند نهاد قدرت مستقل از دولت بود. این اتفاق در ۱۹۲۰ رخ داد و اتاق بازرگانی بین‌المللی با هدف آزادسازی تجاری در سطح جهان شروع به کار کرد. اطاق‌های بازرگانی و صنایع و معادن هر کشور با عضویت در این نهاد جهانی می‌توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. کنفرانس اتحادیه‌های تجاری و اقتصادی خصوصی از سال ۱۸۶۹ تشکیل می‌شده است. فعالیت‌هایی که در کنفرانس آتلانتیک سیتی سال ۱۹۱۹ در رابطه با تشکیل یک اطاق بازرگانی بین‌المللی به عمل آمد باعث تاسیس اطاق مذکور در سال ۱۹۲۰ در ژنو شد. اطاق بازرگانی بین‌المللی، اتحادیه‌ای جهانی از اتحادیه‌های اقتصادی و سازمان‌های صنعتی، اطاق‌های بازرگانی و شخصیت‌های حقوقی است که برای تنظیم مسائل و مقررات مربوط به تجارت و اقتصاد بین‌الملل تشکیل شده بود. اطاق بازرگانی بین‌المللی یکی از مهم‌ترین سازمان‌های بین‌المللی غیردولتی (خصوصی) در بین دو جنگ جهانی به شمار می‌رود. یکی از اهداف مهم اطاق بازرگانی بین‌المللی بعد از جنگ جهانی اول، از بین بردن موانع و محدودیت‌های تجاری بود. تامین تجارت آزاد در کنفرانس استکهلم ۱۹۲۷ مورد تایید اطاق قرار گرفت. همچنین اطاق مذکور در همان سال نقش مهمی را در کنفرانس اقتصادی ژنو بازی کرد. اطاق با اعزام پنج نماینده و شش متخصص در کنفرانس اقتصادی ژنو شرکت کرده بود. شرکت نمایندگان اطاق بازرگانی بین‌الملل در کنفرانس اقتصادی ژنو مبنایی را برای همکاری سازمان‌های بین‌المللی اقتصادی به وجود آورد. اطاق در کنفرانس‌های گمرکی و اقتصادی متعددی شرکت داشته است که از این جمله می‌توان کنفرانس ارزی- اقتصادی لندن در سال ۱۹۳۳ را نام برد. نمایندگان اطاق در کنفرانس‌های مذکور در تنظیم طرح موافقت‌نامه‌های بین‌المللی از قبیل موافقت‌نامه‌های اجتناب از اخذ مالیات مضاعف، تنظیم مقررات حمل و نقل دریایی، گسترش خدمات پستی هوایی و در مورد مسائل ارتباطاتی مشارکت داشته است. یکی از مهم‌ترین کارهای اطاق بازرگانی بین‌المللی، به وجود آوردن مرکز داوری است که به مسائل و مشکلات فیمابین تجار در صحنه بین‌المللی رسیدگی می‌کند. داوران توسط کمیته اداری اطاق تعیین می‌شوند.

وظایف اطاق بازرگانی بین‌المللی

اطاق بازرگانی بین‌المللی دارای دو گروه عضو است. اطاق‌های بازرگانی و اقتصادی کشورها به عنوان عضو رسمی و افراد به عنوان عضو غیررسمی اطاق محسوب می‌شوند. اعضا در حال حاضر متشکل از نمایندگان کشورهای زیادی می‌باشد.

اطاق بازرگانی بین‌المللی هر دو سال یکبار، کنگره‌ای متشکل از نمایندگان عضو تشکیل می‌دهد. شورای اطاق نیز هر سال دو یا سه بار تشکیل جلسه می‌دهد. شورا دارای یک کمیته اجرایی و ۴۵ کمیته منطقه‌ای و تخصصی است. کنگره اطاق بازرگانی بین‌المللی بالاترین ارگان اطاق است که مصوبات خود را جهت اجرا به شورا ابلاغ می‌کند. شورا نیز اجرای مصوبات مذکور را از کمیته اجرایی درخواست می‌نماید. کمیته‌های فنی نیز به سه بخش مختلف تقسیم می‌شوند که مسائل آنها در دبیرخانه اقتصادی، دبیرخانه حقوقی و دبیرخانه حمل و نقل، حل و فصل می‌شود. مرکز داوری بین‌المللی، شورای بازاریابی بین‌المللی، دفتر بین‌المللی اطاق‌های بازرگانی که در رابطه با جمع‌آوری آمارهای بازرگانی فعالیت می‌کند و بالاخره کمیسیون بین‌المللی برای امور آسیا و پاسیفیک از ارگان‌های دیگر اطاق بازرگانی بین‌‌المللی می‌باشند. اطاق دارای خصوصیات یک شخصیت حقوقی براساس قوانین فرانسه بوده و از طریق کمک‌های مالی اعضا تامین مخارج می‌شود.

علاوه بر وظایفی که برشمرده شد، اطاق بازرگانی بین‌المللی در حال حاضر به فعالیت‌های گذشته خود ادامه داده و در جهت برقراری آزادی تجارت در چار چوب مقررات گات و سازمان‌های تخصصی اقتصادی سازمان ملل متحد فعالیت دارد. سایر زمینه‌های فعالیت اطاق بازرگانی بین‌المللی عبارتند از: فعالیت‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی، توسعه اقتصادی، روابط ارزی، مواد اولیه، ایجاد بازارهای رقابتی، مسائل حمل و نقل و حمایت از محیط‌زیست. اطاق بازرگانی بین‌‌الملل در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد فعالانه شرکت داشته و دارای یک رای مشورتی می‌باشد.

اطاق بازرگانی بین‌المللی به طور مداوم اطلاعاتی را در رابطه با تجارت بین‌المللی به زبان انگلیسی و فرانسه منتشر و بین کشورهای عضو توزیع می‌کند.