علی غفوری
چینی‌ها می‌گویند جمله صنعت فولاد آمریکا به صنعت فولاد این کشور کاملا مغرضانه بوده و آمریکایی‌ها فهم درستی از رشد صنعت فولاد چین در سال‌های اخیر نداشته‌اند.

حق رشد و توسعه از حقوق اولیه هر صنعتی است و هیچ کسی این حق را ندارد که مانع رشد صنعت فولاد چین شود. آمریکایی‌‌ها مدعی هستند که صنعت فولاد چین در طی دهه گذشته حدود 52میلیارد دلار یارانه از طرف دولت چین دریافت کرده است. این دعوی آمریکاییان منجر به جنگ لفظی بین دو کشور شده است که اکثرا از این وحشت دارند که نتیجه آن محدودیت‌های تجاری صادرات فولاد چین شود. اما چینی‌ها اظهار می‌دارند که یارانه‌های دولتی نقش چندانی در توسعه و رشد صنعت فولاد این کشور نداشته است بلکه اصلاحات اقتصادی از جمله به کارگیری بازاری اقتصادی و رشد توان رقابت‌پذیری چینی ها در بازارهای جهانی دلایل اصلی و واقعی رشد سریع این صنعت بوده است.
اتاق بازرگانی فلزات، مواد معدنی و واردکنندگان و صادرکنندگان مواد شیمیایی چین (CCCMC) ادعای دولت آمریکا مبنی بر اینکه دولت چین به صنعت فولاد کشور یارانه می‌دهد را وارد دانسته و متقابلا مطرح می‌کند که دولت آمریکا خود به صنعت فولاد کشورش در طی ۴۰-۳۰ سال گذشته حدود یکصد میلیارد دلار یارانه داده است. این ارقام براساس مطالبات انجام شده توسط یک دفتر حقوقی آمریکایی به دست آمده است که هزینه آن را نیپون استیل ژاپن چندین سال پیش پرداخته است، این مطالعات زمانی صورت گرفته است که آمریکا تعرفه‌هایی را برای واردات محصولات فولادی از اروپا، ژاپن، روسیه و چین اعمال کرد و هزینه این مطالعات نیز توسط ژاپنی‌ها پرداخت شده است. به نظر می‌رسد که اظهارات CCCMC تا حدی حملات مستمر آمریکا بر صنعت فولاد چین را خنثی کرده باشد. صنعت فولاد آمریکا همواره بر علیه صنعت فولاد چین از عباراتی مانند «مداخله دولت»، «یارانه‌‌های دولتی» و «تهدیدات چینی‌ها» در رسانه‌های جمعی استفاده می‌کند و چین توانسته دیدگاه جهانیان را نسبت به صنعت فولاد چین تغییر دهد.
مقابله مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان فولاد آمریکا
در هفته پرمشغله‌ای در کنگره آمریکا ۲۶ نماینده مجلس از جمله شش سناتور در روز ۳۱ ژوئیه در کمیسیون تجارت بین‌الملل آمریکا حضور داشته و سعی کردند که کمیسیون‌ها را ترغیب کنند تا برای واردات محصولات فولادی نورد گرم از ۱۱ کشور تعرفه در نظر بگیرند.
اما مصرف‌کنندگان فولاد نورد گرم آمریکایی و بعضی از تولیدکنندگان خارجی فرصتی به دست آورند تا نسبت به ادعای غلط فولادسازان آمریکایی واکنشی از خود نشان دهند.
تعرفه‌های وارداتی که شامل تعرفه‌های ضد دامپینگ و می‌شود از سال ۲۰۰۱ آغاز شده و دامنه آن از ۸۶/۳درصد تا ۴۶/۲۴۳درصد می‌رسد، مارچین با حاشیه‌ تعرفه‌های ضد دامپینگ برای چین (کشوری که بیشترین بورس برای واردات از آن کشور صورت می‌پذیرد) از ۲/۶۴ تا ۸۳/۹۰درصد است.
حضور این تعداد نماینده مجلس در اتاق بازرگانی و توجه آنان به مساله بیانگر اهمیت آن است. تولیدکنندگان داخلی فولاد نورد گرم بیشتری نسبت به سایر محصولات نورد تخت می‌فروشند، علاوه بر مصرف در صنایع خودروسازی و ساختمانی، این محصولات برای تولید فولادهای ضد زنگ، فولاد نورد سرد، فولادهای قلع اندود و انواع لوله استفاده می‌شوند.
پس از اینکه نمایندگان مجلس در خصوص اهمیت اقدامات تعرفه‌ای برای ایالت‌های خود شهادت دادند وکلای صنعت فولاد داخلی هشدار نیز دادند که اگر این تعرفه‌های وارداتی حذف شوند سیل عظیمی از فولادهای نورد گرم داخلی و ارزان (با دریافت یارانه) وارد آمریکا شده و درنتیجه قیمت‌ها را تنزل داده و کارخانجات بالاجبار نیروهای خود را بیکار خواهند کرد.
امسال ظرفیت تولید نورد گرم چین 31میلیون تن از تقاضای آن فزونی خواهد گرفت که تقریبا معادل کل بازار تجاری آمریکا برای فولاد نورد گرم است. پیش‌بینی می‌شود که سال آینده ظرفیت مازاد به 45میلیون تن برسد. به هر صورت این ظرفیت‌های مازاد می‌تواند تاثیر عمیقی روی بازارهای جهانی فولاد بگذارد.
اما مصرف‌کنندگان ناراحت فولاد نورد گرم مانند تولیدکنندگان قطعات یدکی خودرو و دیگر مصرف‌کنندگان تصویری از صنعت فولاد آمریکا ترسیم کرده‌اند که مصرف‌کنندگان آن به نوعی در اسارت آن هستند.
مصرف‌کنندگان می‌گویند، همواره با کمبود محصولات نامرغوب افزایش هزینه یا قیمت محصولات فولادی مواجه هستیم. تولیدکنندگان آمریکایی انگیزه‌ای برای بهبود کیفیت محصولات خود ندارند و ما بالاجبار باید از آنان خرید کنیم و آنان دلیلی برای ارائه قیمت‌های رقابتی ندارند.
فولادسازان به ما سازندگجان قطعات یدکی خودرو فولاد نامرغوب می‌دهند و مشتریان ما نیز اعتراض نموده و قراردادهای خود را با ما لغو می‌کنند.