پرونده ناقص ساختمان‌های بلندمرتبه پایتخت

علی اعطا با اشاره به وضعیت ساختمان‌های ناایمن در پایتخت گفت: ساختمان‌ها در تهران به لحاظ قدمت متفاوت هستند و نمی‌توان رقم دقیقی از تعداد ساختمان‌های ناایمن ارائه کرد چراکه ساختمان‌ها در زمان‌های مختلف و براساس ضوابط و مقررات آن مقطع زمانی ساخته شده‌اند و این در حالی است که ضوابط و مقررات ساخت و ساز در گذر زمان ارتقا یافت و حتی ممکن است ضوابطی در گذشته ملاک عمل بوده باشد که حالا موضوعیت نداشته باشد. وی افزود: در طول دهه‌های اخیر صدها ساختمان شکل گرفته که هر کدام از آنها اگر در خوش‌بینانه‌ترین حالت براساس ضوابط ساخته شده باشند، حالا دچار استهلاک شده و براساس ضوابط فعلی، ناایمن هستند. او با بیان اینکه تعداد این ساختمان‌ها یکی یا دو تا نیست که در یک بازه زمانی مشخص مشکل ناایمنی‌شان را حل کنیم گفت: تنها کاری که می‌توان انجام داد این است که با قید اولویت این ساختمان‌ها، شناسایی و گروه‌بندی شوند تا مالک ملزم به ایمن‌سازی آنها شود.

اعطا با بیان اینکه می‌توان ساختمان‌ها را از نظر حریق، سازه، میزان خطرپذیری، کاربری عمومی پرخطر و... تقسیم‌بندی کرد، گفت: شورای شهر از همان ابتدای تشکیل، دغدغه ساختمان‌های ناایمن بلندمرتبه را داشت. به گونه‌ای که در ماه‌های ابتدایی، طرح دو فوریتی برای شناسایی ساختمان‌های بلندمرتبه پرخطر به صحن آوردیم که خوشبختانه تصویب شد. وی افزود: هرچند برخی انتقاد داشتند که این طرح شتاب‌زده و مطالعه نشده است. در حالی که این‌گونه نبود چراکه در گزارش ملی پلاسکو نیز در رابطه با ساختمان‌های بلندمرتبه و کاهش خطرپذیری آنها تاکید شده بود و بر همین اساس اعضای شورای شهر شناسایی و ایمن‌سازی ساختمان‌های بلندمرتبه را به‌عنوان یکی از اولویت‌های خود قرار داده و براساس این طرح دوفوریتی شهرداری ملزم شد که برنامه عملیاتی خود را ظرف مدت شش ماه ارائه کند.

وی با بیان اینکه ما می‌دانیم شهرداری در زمینه برج‌های بلندمرتبه با کمبود اطلاعات مواجه است، گفت: با این حال باید کاری کرد چراکه اطلاعاتی درخصوص برخی ساختمان‌های بلندمرتبه چه از نظر تاسیسات و چه از نظر سازه موجود نیست و شهرداری باید آنها را احصا کند. سخنگوی شورای شهر تهران با تاکید بر خلأ اطلاعات ساختمان‌های بلندمرتبه در شهرداری تصریح کرد: بازدیدی از رصدخانه تهران در کنار برج میلاد داشتم و در آنجا هم متوجه شدم که در رصدخانه هم اطلاعات کافی از بناهای بلندمرتبه وجود ندارد. وی در پاسخ به برخی انتقادات مبنی بر کند بودن روند شناسایی و ایمن‌سازی ساختمان‌ها اظهار کرد: اطلاعات به اندازه کافی از وضع موجود برخی ساختمان‌ها در اختیار نیست که بتوانیم براساس آن از طریق شهرداری نسبت به الزام مالکان به ایمن‌سازی ساختمان‌ها اقدام کنیم. همچنین ایمن‌سازی کار آسانی نیست و از آنجا که مقاوم‌سازی علاوه بر هزینه بالا پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، عمدتا می‌بینید که مالک به جای مقاوم‌سازی خواهان تخریب و نوسازی است.

عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه متاسفانه سیستم شهرداری نیز همیشه دقیق و در بستر تکنولوژی نبوده است، گفت: پرونده ساختمان‌های قدیمی که باید آرشیو و بایگانی می‌شده ناقص است و این در حالی است که باید این اطلاعات نگهداری می‌شد. وی با بیان اینکه براساس اطلاعاتی که در اختیارمان قرار گرفته است در تهران تعداد قابل توجهی برج در کوچه‌های کمتر از ١٢ متر ساخته شده، ادامه داد: بر این اساس سه برج در تهران در گذر زیر ۶ متر و ۲۷۵ برج در گذر بین ۶ تا ۱۲ متر ساخته شده‌اند. اعطا با بیان اینکه اطلاعات مناسبی از بیش از ٢٣٠ برج در پایتخت در اختیار نیست، گفت: ۱۳ برج مربوط به پیش از سال ۵۰ هستند و ۲۴ برج نیز در فاصله سال ۵۰ تا ۵۹ ساخته شده و سه برج نیز بین سال‌های ۶۰ تا ۶۹ ساخته‌ شده‌اند و این در حالی است که از سال ۶۹ تا ۹۰ حدود ۷۰۰ برج در پایتخت ساخته شده و از سال ۹۰ تا ۹۵ نیز با یک جهش قابل توجه، ۲۶۷ برج در تهران ساخته شده است.

سخنگوی شورای شهر تهران با بیان اینکه در ایمن‌سازی ساختمان‌ها دو نکته باید در نظر گرفته شود، افزود: در ایمن‌سازی ساختمان‌ها باید به دو سوال پاسخ داد اینکه آیا این بنا ایمن است یا نه، و اینکه آیا محل ساخته شدن این ساختمان، به لحاظ دسترسی‌ها و کاربری‌های اطراف مناسب است یا نه. که اگر در هنگام ساخت ساختمان مقررات و ضوابط رعایت شده باشد می‌توان گفت که این ساختمان ایمن است اما اگر به‌طور کل این ساختمان روی گسل یا محل نامناسب ساخته شده باشد مساله حادتر است. عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه باید برای ایمن‌سازی ساختمان‌های قدیمی یک سناریو در نظر گرفت که به تدریج آنها را ایمن کنیم، گفت: برخی‌ها می‌گویند که مدیریت شهری باید در زمینه ایمن‌سازی جهادی عمل کند اما فرض کنید که شورا مثلا الزام کرد که یک ماهه همه ساختمان‌های ناایمن، ایمن شود. ما که می‌دانیم این امر محقق نمی‌شود پس بهتر است به جای بازی کردن با افکار عمومی، مقطع زمانی معقولی را انتخاب کنیم و در کنار ایمن‌سازی از ساختمان‌سازی‌های غیراستاندارد که با دور زدن ضوابط و مقررات بالا می‌رود، جلوگیری کنیم.