قیمت‌گذاری صنایع‌دستی یکی از مهم‌ترین بخش‌ها برای تولیدکننده‌ای است که قصد دارد محصولات خود را بفروشد. کسانی که با روش‌های قیمت‌گذاری در این حوزه آشنایی داشته باشند می‌توانند در شرایط زمانی و مکانی مختلف بازاریابی مناسبی برای کالاهای خود داشته باشند و آنها را به فروش برسانند. آنچه در زیر می‌خوانید انواع روش‌هایی است که در قیمت‌گذاری به‌کار می‌رود. قیمت‌گذاری تهاجمی

این روش نوعی قیمت‌گذاری است که هدف آن، گرفتن سهم بازار سایر رقبا و در نهایت حذف رقیب است. در این راهبرد، قیمت تمام شده کالا در حد بسیار نازلی قرار می‌گیرد، به‌طوری که میزان سود به حداقل خود می‌رسد.

تبعیض قیمت

تبعیض قیمت روشی است که براساس آن یک کالای یکسان به قیمت‌های غیرمساوی بین گروه‌های مختلف توزیع می‌شود.

رهبری قیمت

این روش مخصوص کسانی است که به‌عنوان اولین تولیدکننده در یک حوزه خاص فعالیت می‌کنند. با این حال به دست آوردن رهبری قیمت نیازمند بهره‌گیری از منابع عظیم مالی است که بتوانند بازار را در دست خود نگه دارند.

قیمت‌گذاری در سطح رقبا

همان‌طور که از نام این روش برمی‌آید، راهبرد بنگاه در این حالت، عدم پذیرش ریسک و میل به همراهی با جماعت به‌خصوص رقیبان است. در این حالت تولیدکننده با در نظر گرفتن دامنه‌ای کوچک از سطح تغییر قیمت کالاهای خود را در حد رقبا ثابت نگه می‌دارد. عدم نیاز به مطالعه وسیع و مسائل بازارشناسی و تقلید از دیگر رقبا با کمترین هزینه از مهم‌ترین مزایای این روش به شمار می‌روند.

قیمت‌گذاری معکوس تقاضا

بر مبنای این مدل قیمت‌گذاری، تولیدکننده به بازاریاب‌ها و فروشندگان خود اجازه می‌دهد در یک دامنه قابل انعطاف کالا را در قیمتی توافقی با مصرف‌کننده در اختیار او قرار دهند. در این روش تعیین بهای کالا از طرف خریدار و در سطحی مشتری‌پسند شروع می‌شود.

قیمت‌گذاری هزینه به علاوه درصد سود

در این روش ابتدا تمام هزینه‌های ساخت محصول (ثابت و متغیر) محاسبه و با افزایش درصدی سود، قیمت کالای تولید‌شده تعیین می‌شود.

قیمت‌گذاری محدود

قیمت‌گذاری محدود یک نوع قیمت‌گذاری است که در آن تولیدکننده برای کالای تولیدشده خود سطحی از قیمت را تعیین می‌کند که دو ویژگی مهم داشته باشد: اولا قیمت تعیین شده باعث بی‌انگیزه شدن سایر فعالان اقتصادی برای ورود به آن بازار شود و ثانیا سود منطقی ایجاد کند. در اینجا هدف، حفظ سهم بازار و مقابله با ورود دیگران است. بر اساس یک اصل کلی هر سیاستی که خواهان محدود شدن ورود دیگران به بازار یا خروج فعالان از این حوزه باشد، لازمه آن کاهش قیمت‌ها در سطحی است که حداقل سود را ایجاد کند.

قیمت‌گذاری مجموعه‌‌ای

ارائه مجموعه‌ای از کالاها در قالب یک بسته و تعیین قیمتی پایین‌تر از مجموع قیمت‌های خرید تک‌محصولی تمام کالاهای آن بسته را قیمت‌گذاری مجموعه‌ای می‌گویند.

قیمت‌گذاری محصولات مکمل

اگر دو محصول لازم و ملزوم هم باشند، این امکان را برای بازاریاب فراهم می‌کنند که در آن سطح از سودآوری موردنظر، قیمت‌گذاری دو کالای مکمل را انعطاف‌پذیر کند. به‌عنوان مثال اگر دو محصول الف و ب را داشته باشیم و بازاریاب بخواهد هر دو آنها را در قیمتی معادل ۲۰۰ واحد پولی عرضه کند، می‌تواند از ترکیب‌های متعدد قیمتی استفاده کند (مثلا به ترتیب قیمت‌های محصول الف و ب می‌تواند ۱۷۰-۳۰،۱۸۰-۲۰، ۱۷۵-۲۵ و...) واحد پولی باشد).

قیمت‌گذاری برای تامین بازده هدف

حالتی که در آن تولیدکننده می‌خواهد بازده‌ای مشخص را که به عنوان هدف تعیین شده است به دست آورد. در این روش، قیمت به صورت زیر تعیین می‌شود: قیمت مورد نظر برای تامین بازده هدف = بهای تمام شده + حجم سرمایه‌گذاری × بازده مورد انتظار/ تعداد فروش.

قیمت معادل ذهنیت مصرف‌کننده

در این روش میزان اهمیتی که خریدار برای کالا در نظر دارد و فوایدی که فکر می‌کند این کالا می‌تواند برای او ایجاد کند، مورد توجه قرار می‌گیرد نه هزینه تمام شده مربوط به تولیدکننده یا فروشنده. بنابراین برای کالاهای صنایع‌دستی لازم است ابتدا هدف‌ها مشخص شوند و مراحل قیمت‌گذاری به صورت معقول طی و سپس با توجه به وضعیت‌های خاص موجود در بازارهای مختلف از روش‌های ویژه استفاده شود. نکته مورد توجه این است که هرگونه تغییر در قیمت‌ها، قسمت‌های مختلفی از زنجیره بازار را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بنابراین ضرورت دارد تاثیر تغییرات احتمالی را بر فروشندگان مواد خام و اولیه، مشتریان، رقبا و توزیع‌کنندگان مدنظر قرار داد.

منبع: مدیریت بازاریابی صنایع دستی و هنرهای سنتی، انتشارات پژوهش‌های فرهنگی