گزینه‌ها‌ نهایی شدند؛ منتظر کفاشیان هستیم

رییس کمیته بین‌الملل فدراسیون فوتبال گفت: پس از بررسی‌ طولانی‌ مدت در یک پروژه سنگین، گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی را انتخاب کردیم و می‌توانیم تا پایان جام ملت‌ها مذاکره و به توافق نهایی هم برسیم. عباس ترابیان در گفت‌وگو با ایسنا، به تشریح عملکرد کمیته بین‌الملل در جست‌وجو و بررسی وضعیت مربیان خارجی برای تیم‌های ملی در رده‌های بزرگسالان و امید پرداخت و گفت: پس از تحقیق‌ها و بررسی‌های گسترده و دقیقی که طبق قالب تعیین شده انجام دادیم، در نهایت به گزینه‌های محدود اما بسیار خوبی رسیدیم که الان دیگر آماده مذاکره هستیم. ما این گزینه‌ها را آماده نگه داشته‌ایم تا علی کفاشیان (رییس فدراسیون) پس از بازی تیم ملی مقابل عراق در جام ملت‌های آسیا به تهران برگردد و پس از بررسی در فدراسیون مشخص شود با کدام گزینه به صورت رسمی برای تیم بزرگسالان صحبت کنیم.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه مربیان انتخاب شده را در مقطع کنونی آماده مذاکره کردن می‌بینیم و از طرفی آنها تمامی موارد مدنظر ما را دارا هستند، مذاکره‌ها زمان زیادی نمی‌برند. از نظر من حتی تا پیش از پایان جام ملت‌ها هم می‌شود به توافق نهایی رسید. تمام آنها مشکلی از نظر داشتن قرارداد با تیم‌های دیگر یا فعالیتی که به خاطر آن نتوانند با ما مذاکره کنند را ندارند. حال باید ببینیم فدراسیون چه تکلیفی را مشخص می‌کند و در چه زمان پاسخ نهایی برای آغاز مذاکره‌ها را به ما اعلام می کند.

وی در پاسخ به این سوال که قالبی که فدراسیون برای جست‌وجو و انتخاب گزینه‌ها تعیین کرد، چیست گفت: ما موارد متعددی را برای بررسی وضعیت گزینه‌ها مدنظر داشتیم؛ در وهله اول کارنامه آنها در تیم‌های باشگاهی و ملی را ارزیابی کردیم، درباره زندگی خصوصی‌شان تحقیق کردیم، شخصیت مربی را مدنظر داشتیم و در نهایت در بحث مالی بررسی کردیم که با چه مبلغی می‌توانیم، به توافق برسیم.

در حال حاضر مقطع بسیار خوبی است تا مذاکره کرده و سرمربی دلخواه تیم ملی بزرگسالان را انتخاب کنیم. ترابیان ادامه داد: از نظر ما مربیان باید در موارد مدنظر حد قابل قبولی داشته باشند. ما بررسی‌ها را در سه بخش انجام دادیم که ابتدا بحث فنی بود؛ در این بحث سن مربیان را مدنظر داشتیم که به اندازه‌ای نباشد تا نتواند انرژی مثبتی به تیم بیاورد.

به طور مثال تراپاتونی در حال حاضر هفتاد و چهار، پنج سال سن دارد، اما هنوز سرپاست یا اینکه مربی به ما معرفی شد که در موارد متعددی بسیار خوب بود، او در کارنامه‌اش سرمربیگری تیم ملی دانمارک را هم داشت، اما مربی نبود که مثلا دقایقی را کنار نیمکت تیمش بایستد و بازیکنان بتوانند در زمین از انرژی او کنار نیمکت سود ببرند. ما تجربیات و قدرت مدیریتی مربی را مورد توجه داشتیم. سابقه بازیگری مربیان برای ما اهمیت زیادی نداشت، اما بحث حضورش به عنوان مربی در تیم ملی برای ما مهم بود.

در بحث دوم شخصیت و کلاس مربی دغدغه ما بود که شناخته شده و قابل درک برای اهالی فوتبال باشد. او باید آنقدر در کارش معروف باشد که بتواند به نیمکت تیم ملی ایران انرژی و انگیزه بالایی بیاورد و خوب است حضورش یادآور خاطره‌هایی از دوران موفقیت او باشد. در بحث سوم مسائل مالی وجود داشت تا بتوانیم قراردادی ببندیم که نخواهیم به یکباره پول را بدهیم و بعد دنبال مربی بدویم.

ما مصمم هستیم تا پول هنگفتی را به مربیان خارجی ندهیم و به اندازه حق و میزان کارکرد او از بیت‌المال خرج شود. ما باید طوری قرارداد ببندیم که مثلا اگر مربی فلان موفقیت را به دست آورد، به اندازه قابل توجهی به دستمزد او اضافه شود و با این کار بر انگیزه او اضافه کنیم. من داشتن تفکر فوتبال اروپایی یا آمریکای‌جنوبی را قبول ندارم. به طور مثال ما سابقه حضور مربی از آمریکای جنوبی را با آوردن ویرای برزیلی داشتیم، اما او دانش زیادی نداشت و در بازی‌های ایران هم کاملا تحت تاثیر عملکرد بازیکنان بود تا اینکه بخواهد اثرگذاری‌ خودش را داشته باشد. ما مربی می‌خواهیم که بتواند با توانایی‌هایش بازیکنان را بسازد.