دنیایاقتصاد:
فیلیپ تتلاک در کتاب «هنر پیشبینی، گفتاری درباره توانایی آیندهنگری با روشهای علمی» به این نکته اشاره میکند که اگر ۶۰درصد از پیشبینیهای روزمره یک فرد درست از آب دربیایند، آن فرد یک پیشگوی خوب بهحساب میآید. در این کتاب تتلاک معتقد است که با وجود اینکه همه ما پیشبینی میکنیم و دائم در حال پیشبینیکردن اتفاقات زندگیمان در مورد آینده، شغل، ازدواج، خرید منزل و سرمایهگذاری و تولید کالا هستیم، اما با این وجود توانایی ما در درست پیشبینیکردن؛ در واقع بسیار کم است.
دنیای اقتصاد-گروهفرهنگ:
سهراب سپهری در جهان پس از مرگش، دو شقه شدهاست؛ سهراب شاعر و سهراب نقاش! دهههفتاد و هشتاد در انحصار سهراب شاعر بود و از دهه۹۰ به این سو، این سهراب نقاش است که میدان داری میکند. یکسو سهرابمیلیاردر نقاش که روحش هم از رقمهای نجومی آثارش خبر ندارد و سوی دیگر سهراب شاعر که همچنان با سبدی پلاستیکی در برابرش و استکانی چای در دستانش، پای درختی در لب نهر کوچکی نشسته و زلف زندگی مدرن را به ریشههای عرفان شرقی گره میزند. احتمالا نسلهای امروزیتر، سهراب را بیشتر بهعنوان نقاشیمیلیاردی بهخاطر میآورند؛ نه شاعری عارف. بیراه هم نیست. در عصر شبکههای اجتماعی که بیش از هر چیز تصویر، در کانون توجه قرارگرفته و عرصه را بر کلام و سخن تنگ کرده، طبیعی هم هست که برخلاف دو، سه دههپیش، بیان بصری سهراب از بیان کلامیاش، مقبولتر بیفتد و جلوهگری بیشتری کند.
دنیایاقتصاد:
اولیور استون، کارگردان معروف نظرات خود را درباره صنعت سینمای امروز ابراز کرد و گفت فیلمهایی مانند «باربی» به کودکسازی هالیوود کمک میکند. وی که چندی پیش توصیه کردهبود رایان گاسلینگ نباید در فیلم گرتا گرویگ بازی میکرد و بهجای آن باید در فیلمهای جدیتر تمرکز کند، نه اینکه بخشی از این کودکانهشدن هالیوود باشد؛ حالا در مصاحبهای با «سیتیایام» گفته: امروز همهچیز فانتزی، فانتزی، فانتزی شده و حتی تمام تصاویر جنگی هم فانتزی شده است.
ایرنا:
بیتا بیگی، بازیگر فیلم سینمایی «ویلای ساحلی» بهکارگردانی کیانوش عیاری گفت: از تمام کارگردانانی که با آنها کار کردهام بسیار آموختهام اما سینمای آقای عیاری مدرسه انسانسازی است؛ سینمایی که واقعیت را بهواقع نشان میدهد، مستند نیست، بلکه خود سینماست. او که پیشتر در فیلم سینمایی کاناپه این کارگردان هم تجربه همکاری با او را داشته، درباره دومین تجربهکاری با عیاری گفت: صحبتکردن درباره سینمای استاد گرامیام کیانوش عیاری همانند صحبتکردن درباره فیلمهایش، هم سهل است و هم دشوار. در سینمای کیانوش عیاری، بازیگر، بخشی زنده و جاندار از خود اثر است، بازیگر حق دارد مولف باشد، بازیگر فقط ابزاری برای اجرای ایدههای کارگردان نیست بلکه خود، یک موجود ارزشمند است که کار با او پیوند میخورد.
دنیایاقتصاد:
نمایش «یونسکو شدن» نوشته بهنام ترابی به کارگردانی نگار حاجیانی روی صحنه رفت. این نمایش به داستان خلق یکی از آثار ماندگار تئاتر توسط اوژن یونسکو؛ نمایشنامهنویس مشهور و دو دوست صمیمیاش یعنی میرچا الیاده؛ اسطورهشناس نامدار و امیل چوران فیلسوف بزرگ میپردازد. با دور هم آمدن سه چهره فرهنگی مشهور دنیا که دوستی مادامالعمری با یکدیگر داشتند، مخاطبان میتوانند شکوه پیوند هنر، اسطوره و فلسفه را روی صحنه به تماشا بنشینند.
دنیایاقتصاد:
صداوسیما در پی واکنشهای تند و تیز به مبالغ هزینه تبلیغاتی کاندیداهای مجلس در تلویزیون، ضمن اعلام خبر تمدید ۳روزه فرصت ثبتنام تبلیغات تلویزیونی، نرخ جدید هزینههای ثبتنام را اعلام کرد. همچنین با مصوبه هیات اجرایی مرکزی انتخابات، هزینههای کاهشیافته و مازاد دریافتهای قبلی بر اساس نرخهای کاهشیافته جدید، بهنامزدها برگردانده میشود. طبق جدولی که پیشتر در برخی رسانهها منتشر شد، تعرفه تبلیغات برای نامزدها در استانهای مختلف، متفاوت بودهاست. کمترین رقم ۵میلیونتومان و بیشترین رقم ۱۵۰میلیونتومان محاسبه شدهبود و رقم ۱۵۰میلیونتومانی فقط برای نامزدهای تهران بودهاست. در بیشتر استانها کف و سقف این رقم چیزی میان ۲۰ تا ۷۰میلیونتومان بود و یعنی بهطور میانگین، قرار بود صداوسیما حدود ۴۵میلیونتومان از هر نماینده دریافت کند تا تبلیغاتش در تلویزیون نمایش داده شود. طبق جدول جدید مبالغ ۱۰ تا ۱۰۰میلیونی هزینه تبلیغات نامزدها در برخی استانها به ۵ تا ۲۰میلیونتومان تغییر یافته و این هزینه در استان تهران از ۳۰ تا ۱۵۰میلیون به ۵ تا ۴۰میلیون تقلیل یافتهاست.
دنیایاقتصاد:
شماره۳۰ مجله «وزن دنیا» با جستوجویی در کارنامه، نقد، ترجمه و شعر شاپور جورکش، همچنین پروندهای درباره شعر امروز فلسطین و نگاهی به جهان شعری پلسلان منتشر شد. در بخش «تعریف و تبصره» این شماره کوروش کمالی سروستانی در یادداشتی با عنوان بوطیقای شعر شاپور گزارشی از کارنامه شعر این شاعر فقید را نوشته است و بهنود بهادری در یادداشتی با عنوان «چنین گفت شاپور در تحدید آگاهی» به این پرسش پرداخته که جورکش با رمزگذاری اسطورهای در ساختمان دقیق و تراشخورده هوشسبز دنبال چگونه شعری بود؟