هندوهایی که در کلات زندگی می‌کنند اصولا تجاری هستند. از اهالی شهر مولتان و شیکاپور و به‌طور کلی و عمومی هم حکومت کلات و هم مردم به‌آنها احترام می‌گذارند. در انجام مراسم مذهبی آزاد بوده و به‌میل خود تشریفات دینی را بدون دخالت یا آزار دیگران انجام می‌دهند. هندوها جرات ندارند زنان یا اقوام اناث خود را به کلات بیاورند. علت آن بی‌جواب است و در واقع این‌طور فرض می‌کنند که نمی‌توان اعتماد کامل به وعده و قول و قرار و حمایت حکومت داشت و می‌گویند اگر چنین بکنند ممکن است تشویق شوند تحمل زندگی این محل را نموده و در آن متوطن شوند. تعداد هندوان کم نیست در حدود ۴۰۰ تا پانصد خانه در داخل دیوار شهر متعلق به‌هندوان است و بسیاری از ایشان نیز ثروت هنگفتی دارند؛ ولی با وجود همه این ثروت و منافع حاصله و آسایش موجود به‌خوبی درک می‌شود که هندوهای کلات باید در زمره بدبخت‌ترین افراد محسوب شوند. اینها فقط هر سه یا چهار سال و گاهی با فاصله‌ای طولانی‌تر برای دیدار زن و بچه به‌موطن اصلی می‌روند. در مدتی که در کلات هستند دوری از خانه و خانواده و زندگی در انزوا و خلوت و دور بودن از اجتماع آنان را مغموم و افسرده‌خاطر گردانده اغلب ناراضی و مایوس و بیمارند.

- مسافرت سند و بلوچستان: اوضاع جغرافیایی و تاریخی، یک نقشه/ تالیف هنری پاتینجر (۱۸۵۶ - ۱۷۸۹)؛ ترجمه شاهپور گودرزی، ص: 83