معلق بین سازنده و مصرف‌کننده
خودروهای الکتریکی توسعه بسیار آهسته را تجربه می‌کنند. گویا صنعت خودرو جهان هنوز تصمیم نهایی خود را برای آنها نگرفته است که قرار است آنها خودروهایی جدی برای تولید انبوه باشند یا خودروهایی که تنها نشان‌دهنده توانایی شرکت سازنده هستند. خودروسازان بزرگ جهان هنوز خودروهای الکتریکی را جدی نگرفته‌اند. شاید فهرستی از خودروها در ذهن شما بیایند که آنها را به‌عنوان خودروهای الکتریکی می‌شناسید. البته اشتباه هم نمی‌کنید خودروهای زیادی به‌عنوان الکتریکی معرفی شده‌اند، اما اکثر خودروهای الکتریکی در جهان گونه‌ای خودروهای هیبرید هستند. شاید تعداد خودروهای الکتریکی جهان که به تولید انبوه رسیده‌اند تنها به اندازه انگشتان یک دست باشد.

اکثر خودروسازانی که اقدام به تولید خودرو الکتریکی کرده‌اند هنوز جرات نکرده‌اند پیشرانه سوخت فسیلی را از محصول خود حذف کنند. اغلب خودروسازان تقصیر را به گردن بازار و مشتریان می‌اندازند. آنها عقیده دارند که مصرف‌کنندگان هنوز اعتماد بیشتری به خودروهای بنزینی دارند و خودرو الکتریکی را وسیله نقلیه‌ای فانتزی به حساب می‌آورند، اما این قطعا همه حقیقت نیست اگر بخشی از آن هم باشد. خودروسازان محصولات هیبریدی را در سطحی گسترده تولید کردند و در بازار جا‌انداختند. به گونه‌ای که اکنون سهم قابل توجهی از خودروها در کشورهای توسعه یافته و اقتصادهای نوظهور به خودروهای هیبریدی اختصاص یافته است.

خودروسازان بزرگ هنوز به‌طور کامل به خودروهای الکتریکی نیاز پیدا نکرده‌اند. به این معنی که از نظر اکثر کشورها، خودروهای الکتریکی مساله کشورهایی است که در موضوعاتی مانند آلودگی هوا و قیمت بنزین و گازوئیل مشکل دارند. با این فرض عملا آنها بازار خودروهای الکتریکی را برای خودشان محدود می‌کنند. عمده تبلیغاتی که روی استفاده از خودروهای الکتریکی انجام می‌شود موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین به دلیل آلاینده‌های کربنی را هدف گرفته است. این به نوعی می‌تواند یک تبلیغ دور از ذهن برای بسیاری از جوامع باشد که اساسا چنین دغدغه‌ای ندارند. در حالی که خودروسازان می‌توانند روی هزینه‌های پایین‌تر استفاده از خودروهای الکتریکی تبلیغ کنند. از نظر علمی توسعه موتورهای الکتریکی به مراتب ساده‌تر و تکامل‌یافته‌تر از توسعه موتورهای احتراق درونسوز است. با این حال خودروسازان بزرگ جهان همچنان الکتریکی هایشان را در مرحله خودروهای مفهومی و نمونه اولیه نگه داشته‌اند و عمده تلاش خود را روی توسعه موتورهای درونسوز صرف می‌کنند.

در حال حاضر شرکت‌های ژاپنی بیشتر از دیگر خودروسازان جهان در مسیر ساخت خودروهای تمام الکتریکی گام بر می‌دارند. شرکتی مانند جنرال موتورز که به نوعی با عرضه شورولت ولت اولین خودرو الکتریکی را به تولید انبوه رساند چندان در جا انداختن آن در بازار موفق نبود. این در حالی است که این شرکت هرگز به اندازه خودروهای بنزینی اش روی این خودرو سرمایه‌گذاری تبلیغاتی انجام نداد؛ هر‌چند که ولت هم یک خودرو تمام الکتریکی نبوده و موتور بنزینی دارد.

در میان خودروسازان آمریکایی تنها شرکت تسلا است که به شدت روی خودروهای الکتریکی سرمایه‌گذاری می‌کند. دلیل آن هم علاقه شخصی و دیوانه وار مالک این شرکت به فناوری است. ایلان ماسک از نانو تکنولوژی تا سفر به فضا را در شرکت خود پیگیری می‌کند و به موازات آن برای تولید خودروهای الکتریکی نیز برنامه دارد. ایلان ماسک در کنار ساخت خودروهای الکتریکی به دنبال حل مشکل مصرف‌کننده با این خودروها نیز هست. یکی از مهم‌ترین این مشکلات این است که مصرف‌کنندگان عقیده دارند که مسافتی که خودروهای الکتریکی با هر بار شارژ در حال حاضر طی می‌کنند کافی نیست. شرکت تسلا به همین دلیل سرمایه‌گذاری گسترده‌ای روی توسعه باتری مورد نیاز خودروها انجام داده است. رویای ایلان ماسک این است که برد خودروهای الکتریکی را به ۸۰۰ کیلومتر با هر بار شارژ برساند. به این ترتیب یکی از ایرادات بزرگی که به این خودروها گرفته می‌شود برطرف خواهد شد. از سوی دیگر ایستگاه‌های شارژ سریع را طراحی کرده است.

اما برخی نیز عقیده دارند که ماسک با تغییراتی که در طراحی خودروهای تسلا ایجاد کرده، اگر چه آنها را کاربردی تر کرده است اما برخی از این تغییران نیز مصرف‌کنندگان معمولی و سنتی بازار را از خودروهای الکتریکی دورتر می‌کند. خودروهای تسلا تقریبا تمام کلیدهای کنترلی خودرو را حذف کرده و آنها را به نمایشگر دیجیتال لمسی انتقال داده‌اند. سوال این است که آیا سلیقه مصرف‌کنندگان در سال ۲۰۱۶ یعنی زمانی که در آن قرار داریم برای این تغییرات آمادگی دارد و آن را پس نمی‌زند؟ این تغییرات ممکن است به ذهنیتی که می‌گوید خودروهای الکتریکی خودروهایی فانتزی هستند دامن بزند.بسیاری از مردم هنوز به شوق رانندگی کردن و حس ارتباط با ماشین پشت فرمان می‌نشینند و حذف عملکرد راننده و محدود کردن آن به فرمان و پدال گاز و ترمز می‌تواند باعث شود بسیاری تمایل خود به این خودروهای فضایی را از دست بدهند.