سیداحمد معتمدی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات (۱۳۷۹-۱۳۸۴):
در نسلهای ۳ و ۴ فاصله زیادی با دنیا داریم
سیداحمد معتمدی تولد: ۱۳۳۲، تهران تحصیلات: دکترای الکترونیک دیجیتال و سیستم انفورماتیک از دانشگاه پیر و ماری کوری فرانسه دوران وزارت: دی ۱۳۷۹- مرداد ۱۳۸۴ اهم اقدامات در زمینه ارتباطات سیار: ایجاد شرکت ارتباطات سیار ایران / انتخاب پیمانکار برای شرکت مخابرات ایران به منظور ارائه سیمکارتهای اعتباری (تالیا) / برگزاری مزایده اپراتور دوم تلفن همراه ایران (ایرانسل)/ انتخاب اولین پیمانکاران عمومی در عرصه تلفن همراه
سیداحمد معتمدی روزگاری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران بود. آن هم در دورهای که اتفاقات مهم و تاثیرگذاری در این وزارتخانه و کلا بخش ارتباطات کشور رخ داد.
سیداحمد معتمدی روزگاری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران بود. آن هم در دورهای که اتفاقات مهم و تاثیرگذاری در این وزارتخانه و کلا بخش ارتباطات کشور رخ داد.
سیداحمد معتمدی تولد: 1332، تهران تحصیلات: دکترای الکترونیک دیجیتال و سیستم انفورماتیک از دانشگاه پیر و ماری کوری فرانسه دوران وزارت: دی 1379- مرداد 1384 اهم اقدامات در زمینه ارتباطات سیار: ایجاد شرکت ارتباطات سیار ایران / انتخاب پیمانکار برای شرکت مخابرات ایران به منظور ارائه سیمکارتهای اعتباری (تالیا) / برگزاری مزایده اپراتور دوم تلفن همراه ایران (ایرانسل)/ انتخاب اولین پیمانکاران عمومی در عرصه تلفن همراه
سیداحمد معتمدی روزگاری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران بود. آن هم در دورهای که اتفاقات مهم و تاثیرگذاری در این وزارتخانه و کلا بخش ارتباطات کشور رخ داد. تغییر ساختار وزارتخانه، ورود اپراتور دوم تلفن همراه، ایجاد شرکت ارتباطات سیار ایران و... از جمله این رخدادها بودند. معتمدی این روزها رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران است و ضمنا عضو کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی که به نوعی سیاستگذار عرصه ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور است. گفتوگو با او از دوران وزارتش آغاز شد و به بررسی آینده تلفن همراه در ایران رسید.
در زمان وزارت شما که از سال 79 تا 84 بود چند اتفاق مهم در حوزه ارتباطات کشور و به طور خاص در شرکت ارتباطات سیار ایران رخ داد. شرکت ارتباطات سیار ایران به دنبال تغییر وزارتخانه از وزارت پست، تلگراف و تلفن به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تشکیل شد. چه لزومی احساس میشد که ارتباطات سیار از یک بخش در زیرمجموعه شرکت مخابرات ایران به یک شرکت مستقل و بزرگ تبدیل شد؟
سال ۷۹ سال اول برنامه سوم بود و من انتهای همان سال در بهمنماه کار را شروع کردم. طبق آمار آن زمان بیش از ۷۰۰ هزار تلفن همراه داشتیم، تقاضا در حال رشد بود و در مقایسه با کشورهای دیگر مثل ترکیه که شرایط مشابهی با ما داشت و دارد، همان زمان ترکیه دارای ۹ میلیون شماره بود. از طرف دیگر در برنامه سوم پیشبینی شده بود به سه میلیون تلفن همراه برسیم که این هم درست به نظر نمیرسید چون فاصله ما با کشورهای دیگر و شاخصهای جهانی زیاد میشد. پس باید در یک زمان کوتاه این فاصله را طی میکردیم تا عقبماندگیها را جبران کنیم و زیاد از شاخصهای جهانی عقب نمانیم.
در زمان شما سیاستی برای واگذاری سیمکارت وجود داشت که مبتنی بر ثبتنام و قرعهکشی و سپس چندین ماه انتظار برای دریافت سیمکارت بود. چطور شد که به این سمت رفتید؟
وقتی تقاضا بیشتر از عرضه است و شما ظرفیت لازم را ندارید در واقع راه دیگری وجود ندارد. حتی قرعهکشی نداشتیم و هر ثبتنامی بود پاسخ میدادیم و بعضا تا دو سال در نوبت میماندند. دلیل آن هم مشخص است؛ تقاضا را نمیتوانستیم پاسخگو باشیم. سعی میکردیم روش اجرایی را به کار ببریم که مشکل کمتر باشد اما به هر شکل بحث آزادسازی و خصوصیسازی و اتفاقاتی که بعدا افتاد به این دلیل بود که آن سقفها برچیده شود و این مشکلات وجود نداشته باشد. اگر به همان روش میرفتیم و همان اهداف کمی را که رسیدن به سه میلیون شماره در برنامه سوم بود، دنبال میکردیم شاید نمیتوانستیم بیش از ۱۰ تا ۱۵ میلیون شماره داشته باشیم و اکنون شاهد قیمت پنج میلیون تومان بودیم. اینکه میبینید با پنج هزار تومان و کمتر سیمکارت داده میشود و حتی جوایزی هم تعیین میشود، بر اساس کارهایی بود که انجام شد و دوستان ما هم در شرکت مخابرات ایران، همراه اول، ایرانسل و بخشهای دیگر، خصوصا بخش غیردولتی و پیمانکاران زحمت کشیدند. الان هم شاهد هستیم که به لحاظ شاخصهای تلفن ثابت، تلفن همراه و برخی از شاخصهای آیتی -منظورم شاخصهای کاربردی نیست بلکه از نظر تعداد کاربران- از کشورهای خوب منطقه هستیم. حتی با فاصلهای که آن موقع با ترکیه داشتیم اکنون در برخی شاخصها از این کشور جلوتر هستیم.
شبکه تلفن همراه را با 700 هزار شماره تحویل گرفتید، در پایان دولت به چند شماره رسیدید؟
حدود هفت و نیم میلیون شماره، اما فکر میکنم زیرساختها و آزادسازی بخش که در برنامه چهارم جواب داد در همان دوره ایجاد شد. خصوصا وقتی ایرانسل آمد و رقابت این دو شرکت باعث شد خدمات بهتری ایجاد شود و قیمتها به شدت پایین آمد. در آن زمان کسی تصور نمیکرد در بخش خدمات شرایطی ایجاد شود که شرکتها از مردم تقاضا کنند یا جایزه داشته باشند تا خدمات بیشتری به مردم دهند. در بخشهای دیگر متاسفانه اتفاق نیفتاده است اما میتواند در سایر بخشهای خدماتی کشور نیز رخ دهد. من فکر میکنم این رشد حدود ۱۱ برابری، عملکرد بسیار خوبی بود، خصوصا اینکه ما در آن موقع طبق برنامه سوم باید به سه میلیون میرسیدیم ولی هفت و نیم میلیون رقم قابل توجهی بود. شخصا فکر میکنم اثرات آن کارهایی که انجام شد بیشتر در برنامه چهارم به نتیجه رسید.
موافقتنامه نسل سوم را به اپراتور دوم دادهاند؛ آیا به اپراتور اول هم خواهند داد؟
این را باید از دکتر واعظی در وزارت سوال کنید ولی فکر میکنم مشکل اساسی وجود ندارد اما به اعتقاد من واگذاری شرکت مخابرات ایران مشکلاتی ایجاد کرد که آثارش همچنان باقی است و تا جایی که اطلاع دارم وزارت و شرکت مخابرات ایران در حال مذاکره و تفاهم هستند تا این مشکلات برطرف شود. این تاخیر هم به دلیل همین مشکلات بوده که آن هم در حال برطرف شدن است.
سیداحمد معتمدی روزگاری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران بود. آن هم در دورهای که اتفاقات مهم و تاثیرگذاری در این وزارتخانه و کلا بخش ارتباطات کشور رخ داد. تغییر ساختار وزارتخانه، ورود اپراتور دوم تلفن همراه، ایجاد شرکت ارتباطات سیار ایران و... از جمله این رخدادها بودند. معتمدی این روزها رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران است و ضمنا عضو کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی که به نوعی سیاستگذار عرصه ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور است. گفتوگو با او از دوران وزارتش آغاز شد و به بررسی آینده تلفن همراه در ایران رسید.
در زمان وزارت شما که از سال 79 تا 84 بود چند اتفاق مهم در حوزه ارتباطات کشور و به طور خاص در شرکت ارتباطات سیار ایران رخ داد. شرکت ارتباطات سیار ایران به دنبال تغییر وزارتخانه از وزارت پست، تلگراف و تلفن به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تشکیل شد. چه لزومی احساس میشد که ارتباطات سیار از یک بخش در زیرمجموعه شرکت مخابرات ایران به یک شرکت مستقل و بزرگ تبدیل شد؟
سال ۷۹ سال اول برنامه سوم بود و من انتهای همان سال در بهمنماه کار را شروع کردم. طبق آمار آن زمان بیش از ۷۰۰ هزار تلفن همراه داشتیم، تقاضا در حال رشد بود و در مقایسه با کشورهای دیگر مثل ترکیه که شرایط مشابهی با ما داشت و دارد، همان زمان ترکیه دارای ۹ میلیون شماره بود. از طرف دیگر در برنامه سوم پیشبینی شده بود به سه میلیون تلفن همراه برسیم که این هم درست به نظر نمیرسید چون فاصله ما با کشورهای دیگر و شاخصهای جهانی زیاد میشد. پس باید در یک زمان کوتاه این فاصله را طی میکردیم تا عقبماندگیها را جبران کنیم و زیاد از شاخصهای جهانی عقب نمانیم.
در زمان شما سیاستی برای واگذاری سیمکارت وجود داشت که مبتنی بر ثبتنام و قرعهکشی و سپس چندین ماه انتظار برای دریافت سیمکارت بود. چطور شد که به این سمت رفتید؟
وقتی تقاضا بیشتر از عرضه است و شما ظرفیت لازم را ندارید در واقع راه دیگری وجود ندارد. حتی قرعهکشی نداشتیم و هر ثبتنامی بود پاسخ میدادیم و بعضا تا دو سال در نوبت میماندند. دلیل آن هم مشخص است؛ تقاضا را نمیتوانستیم پاسخگو باشیم. سعی میکردیم روش اجرایی را به کار ببریم که مشکل کمتر باشد اما به هر شکل بحث آزادسازی و خصوصیسازی و اتفاقاتی که بعدا افتاد به این دلیل بود که آن سقفها برچیده شود و این مشکلات وجود نداشته باشد. اگر به همان روش میرفتیم و همان اهداف کمی را که رسیدن به سه میلیون شماره در برنامه سوم بود، دنبال میکردیم شاید نمیتوانستیم بیش از ۱۰ تا ۱۵ میلیون شماره داشته باشیم و اکنون شاهد قیمت پنج میلیون تومان بودیم. اینکه میبینید با پنج هزار تومان و کمتر سیمکارت داده میشود و حتی جوایزی هم تعیین میشود، بر اساس کارهایی بود که انجام شد و دوستان ما هم در شرکت مخابرات ایران، همراه اول، ایرانسل و بخشهای دیگر، خصوصا بخش غیردولتی و پیمانکاران زحمت کشیدند. الان هم شاهد هستیم که به لحاظ شاخصهای تلفن ثابت، تلفن همراه و برخی از شاخصهای آیتی -منظورم شاخصهای کاربردی نیست بلکه از نظر تعداد کاربران- از کشورهای خوب منطقه هستیم. حتی با فاصلهای که آن موقع با ترکیه داشتیم اکنون در برخی شاخصها از این کشور جلوتر هستیم.
شبکه تلفن همراه را با 700 هزار شماره تحویل گرفتید، در پایان دولت به چند شماره رسیدید؟
حدود هفت و نیم میلیون شماره، اما فکر میکنم زیرساختها و آزادسازی بخش که در برنامه چهارم جواب داد در همان دوره ایجاد شد. خصوصا وقتی ایرانسل آمد و رقابت این دو شرکت باعث شد خدمات بهتری ایجاد شود و قیمتها به شدت پایین آمد. در آن زمان کسی تصور نمیکرد در بخش خدمات شرایطی ایجاد شود که شرکتها از مردم تقاضا کنند یا جایزه داشته باشند تا خدمات بیشتری به مردم دهند. در بخشهای دیگر متاسفانه اتفاق نیفتاده است اما میتواند در سایر بخشهای خدماتی کشور نیز رخ دهد. من فکر میکنم این رشد حدود ۱۱ برابری، عملکرد بسیار خوبی بود، خصوصا اینکه ما در آن موقع طبق برنامه سوم باید به سه میلیون میرسیدیم ولی هفت و نیم میلیون رقم قابل توجهی بود. شخصا فکر میکنم اثرات آن کارهایی که انجام شد بیشتر در برنامه چهارم به نتیجه رسید.
موافقتنامه نسل سوم را به اپراتور دوم دادهاند؛ آیا به اپراتور اول هم خواهند داد؟
این را باید از دکتر واعظی در وزارت سوال کنید ولی فکر میکنم مشکل اساسی وجود ندارد اما به اعتقاد من واگذاری شرکت مخابرات ایران مشکلاتی ایجاد کرد که آثارش همچنان باقی است و تا جایی که اطلاع دارم وزارت و شرکت مخابرات ایران در حال مذاکره و تفاهم هستند تا این مشکلات برطرف شود. این تاخیر هم به دلیل همین مشکلات بوده که آن هم در حال برطرف شدن است.
ارسال نظر