دبیرکل حوالی«در»خروج!

گروه ورزش: وزیر ورزش حالا دو راه پیش رو دارد. از هیات دولت برای اساسنامه ۸۶ مصوبه بگیرد و انتخابات فدراسیون فوتبال را در تاریخ ۱۱ اردیبهشت برگزار کند یا به تعویق انتخابات تن دهد و شاهد دور جدیدی از حاشیه‌ها در راستای ثبت نام دوباره نامزدها برای پست ریاست باشد. اینکه وزیر ورزش کدام راه را انتخاب می‌کند حدس دشواری نیست. اساسا همه هزینه‌هایی که وزارت ورزش متحمل شد به این دلیل بود که علی کفاشیان وارد انتخابات نشود. حال آنکه خود کفاشیان نیز نسبت به ادامه حضور در راس تشکیلات فوتبال دلسرد شد و به همین دلیل در انتخابات ثبت نام نکرد. حالا در شرایطی که قرار است انتخابات با تاج، آجورلو، عزیزمحمدی و عزیزی خادم برگزار شود عده‌ای همه توان خود را به کار گرفته‌اند که فضا را برای تعویق انتخابات مهیا کنند.

فضایی که جز بلاتکلیف کردن فوتبال ایران آن هم در حساس‌ترین شرایط فایده دیگری به همراه نخواهد داشت، در صورتی که وزارت ورزش بخواهد به این فضا چراغ سبز نشان دهد اتفاقی که رخ خواهد داد چندان باب میل وزیر ورزش نخواهد بود. چه در این صورت شرایط برای بازگشت دوباره علی کفاشیان به انتخابات مهیا خواهد شد و در این صورت بدیهی است که او برنده انتخابات فدراسیون است، اما به نظر می‌رسد وزارت ورزش در شرایط کنونی علاقه‌مند است که تکلیف فوتبال را در نبود کفاشیان یکسره کند. به‌خصوص اینکه کی‌روش نیز ساز جدایی از تیم ملی را این‌بار جدی‌تر از قبل کوک کرده است. وزیر ورزش این روزها شاید به این مساله فکر می‌کند که با کدام یک از نامزدها می‌تواند تعامل بهتری داشته باشد. موضع‌گیری‌ چهار نامزد انتخابات در مورد کی‌روش نیز می‌تواند به او کمک کند. اینکه کدام یک قصد داشتند از محبوبیت کی‌روش استفاده و موج سواری کنند و کدام‌یک تعامل و پرهیز از تنش را گوشزد کرده‌اند. با همه اینها اما به نظر می‌رسد سناریوی تعویق چندان از سوی وزیر ورزش مورد استقبال قرار نگیرد. بدیهی است در نبود کفاشیان وزارت ورزش علاقه‌مند است انتخابات را در همان تاریخ مقرر برگزار کند.

ادامه یک جنگ فرسایشی

قطعا از دیگر دلایل علاقه‌مندی به یکسره کردن پرونده فدراسیون فوتبال جنجال فرسایشی است که در بدنه آن به وجود آمده و البته پای وزارت ورزش هم درمیانه آتش قرار دارد. آنها اسدی را به‌عنوان دبیرکل به فدراسیون و کفاشیان تحمیل کردند و حالا هربار که جنگ میان او وکی‌روش بالا می‌گیرد، این وزارت است که باید پاسخگوی انتخابش باشد. اگرچه اظهارنظرهای وزیر و تلاش تیم رسانه‌ای او بر این است که وی را حامی کی‌روش نشان دهد و عملا پشت اسدی را برای حضور در انتخابات خالی کردند اما چه آنها بخواهند و چه نخواهند افکار عمومی هنوز هم ایشان را صحنه‌گردان کارشکنی علیه کی‌روش در فدراسیون فوتبال می‌دانند. مربی محبوب تیم ملی حالا تندتر از همیشه به اسدی می‌تازد. کی‌روش در بیانیه‌ای که شامگاه سه‌شنبه منتشر کرد حسابی به مواضع دبیر کل فدراسیون و حامیانش تاخت: «ایشان با چتر نجات وزارت ورزش وارد فدراسیون فوتبال شد و جناب آقای کفاشیان را مجبور کرد که او را جایگزین دبیرکل کاربلد و حرفه‌ای سابق فدراسیون کند. آقای اسدی که تفاوت بین زمین فوتبال و زمین سیب زمینی را نمی‌داند چگونه می‌تواند راجع به استانداردهای لازم و امکانات در فوتبال بین‌المللی صحبت کند؟ این شخص کیست که از بدو ورودش، فقط توهین و دست کم گرفتن بازیکنان و مربیان و همینطور مسوولان فدراسیون از طرف او انجام گرفته است؟ این شخص کیست که کاملا خارج از چارچوب عمل می‌کند و حتی با وجود اینکه رئیس فدراسیون فوتبال و همین‌طور اعضای محترم هیات رئیسه به او تاکید کرده‌اند حق دخالت در مسائل تیم ملی را ندارد، باز هم اصرار به بی‌احترامی و سرپیچی دارد. با فروتنی عرض می‌کنم که به نظرم تحمیل ایشان به‌عنوان دبیرکل فدراسیون فوتبال بسیار ناراحت‌کننده است.» او با این بیانیه رسما برای کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال هم پیغامی شفاف را مخابره می‌کند. اینکه کارشکنی در اجرای درخواست‌هایش و البته تقابل با تیم ملی را بر نمی‌تابد.

حمایت ملی‌پوشان از کارلوس

بیانیه تند کی‌روش با موجی از اظهارنظرها در تایید و رد رفتار سرمربی تیم ملی همراه شد. برخی از ستاره‌های تیم ملی درحمایت از خواست سرمربی خود برخواستند. مثل علیرضا حقیقی مرد شماره یک تیم او. حقیقی دیروز به خبرگزاری تسنیم گفت: «من فکر می‌کنم کسانی که سر راه تیم ملی سنگ می‌اندازند، ایرانی نیستند. اگر بحث‌شان کی‌روش است، به نظرم او سرمربی تیم ملی بوده و کی‌روش هم برای تیم ملی است. ما اینجا تیم کی‌روش نداریم و تیم ملی داریم که باید از تیم ملی حمایت کنیم. حمایت از تیم ملی هم یعنی اینکه از همه حمایت شود و نباید سر راه این تیم و سرمربی‌اش سنگ‌اندازی شود. واقعا جای تاسف دارد که برخی‌ها به این شکل با تیم ملی رفتار می‌کنند و جای تاسف بیشتری دارد که ما از خودی می‌خوریم نه جای دیگر و کشوری دیگر!» جملاتی از این دست را دژاگه،قوچان‌نژاد، سردار آزمون و دیگران هم گفته‌اند. بازیکنان کلیدی تیم ملی که به‌نظر می‌رسد نمی‌خواهند سرمربی خود را از دست بدهند، اما هستند دیگرانی که ادبیات سرمربی تیم ملی را نمی‌پسندد و رفتارهای اخیر او را پای ورودش به مساله انتخابات می‌گذارند. ازجمله امیر عابدینی. او دیروز به خبرگزاری فارس گفت: «بازیکن تیم ملی، بازیکن تیم ایران است نه بازیکن کی‌روش و ریاست تیم ملی هم برعهده رئیس دپارتمان‌ها که همان دبیرکل است، بنابراین نباید کی‌روش به دبیر فدراسیون فوتبال ما توهین و بی‌احترامی کند. این مساله بی‌فرهنگی را در فوتبال ما حاکم می‌کند که علت آن هم به خودمان برمی‌گردد، به اینکه در سازمان تیم‌های ملی بی‌برنامه بوده‌ایم، نتوانسته‌ایم با کی‌روش تعامل کنیم و او را مدیریت کنیم.» اما این وسط بی شک وزنه کی‌روش به واسطه همراهی افکار عمومی سنگین‌تر است. کاندیداهای ریاست فدراسیون او را گزینه اول خود برای تیم ملی اعلام کرده‌اند و وزیر در ظاهر هم که شده خود را علاقه‌مند به ماندنش در تیم ملی نشان می‌دهد. اگرچه کی‌روش دو روز پیش به هنگام ترک فدراسیون«آنها»را برنده دعوای اخیر اعلام کرد، اما به‌نظر می‌رسد کسی که به در خروجی نزدیک‌تر است دبیرکل فدراسیون است نه او.