بدبینی آنها نشان‌دهنده چالش بزرگ رهبران چین است. طی کمتر از سه دهه، کشور از یک جامعه جوان به یک جامعه پیر تغییر کرده است. هفت سال متوالی کاهش زاد و ولد خبر از روزی می‌دهد که تعداد کسانی که کار می‌کنند از تعداد کسانی که بازنشسته شده‌اند، کمتر هستند. مشخصات جمعیتی در حال تغییر سریع فشار زیادی را بر سیستم بازنشستگی موجود چین وارد می‌کند. میانگین سن بازنشستگی ۵۴سال که پایین‌ترین سن بازنشستگی در جهان است، این فشار را حادتر کرده است. کاهش شدید رشد اقتصادی، بدترین رکود از زمان پذیرش سرمایه‌داری چین در چهار دهه پیش، باعث شده است که بسیاری از مردم بیکار شوند یا شانس کمی برای کنار گذاشتن پول داشته باشند. چین مانند بسیاری از کشورهای دیگر، حد و حدود جمعیتی را تصویب کرده است. مشکل برنامه‌های بازنشستگی با بودجه کم فقط مختص چین نیست. اما مشکلات جمعیتی و اقتصادی چین در حال ازدیاد است و اعتماد به سیستم بازنشستگی را متزلزل می‌کند.

چین به سرعت در حال پیر شدن است؛ به‌طوری‌که در ربع قرن آینده، ۵۲۰میلیون نفر یا نزدیک به ۴۰درصد از جمعیت فعلی آن، بیش از ۶۰سال سن خواهند داشت. طبق گفته چینی‌ها و فرهنگستان علوم اجتماعی کهیک، یک موسسه تحقیقاتی دولتی، در دهه آینده حقوق بازنشستگی عمومی تمام خواهد شد. تائو وانگ، اقتصاددان ارشد چین در «یوبی‌اس» گفت: به‌دلیل پیری جمعیت، مردم درباره حقوق بازنشستگی آینده خود تردید دارند. آنها نگرانند که در آینده پرداخت کمتر شود.» وانگ ادامه داد که رهبران چین می‌توانند با افزایش سن بازنشستگی شروع به مقابله با این مشکل کنند. آنها درباره انجام این کار تلویحا صحبت کرده‌اند؛ اما هنوز اقدامی انجام نداده‌اند.

تاریخ معاصر نیز به این مشکل دامن زده است. تا دهه۱۹۸۰، چین یک اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده داشت و شرکت‌های دولتی تا زمان مرگ به کارگران حقوق پرداخت می‌کردند. همان‌طور که مقامات اصلاحات بازار محور را انجام دادند، آنها همچنین به دنبال ایجاد یک سیستم بازنشستگی فراگیرتر شدند. در دهه‌های اول پس از اینکه چین اقتصاد خود را به روی جهان باز کرد، حزب کمونیست رشد را در اولویت قرار داد و از سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد یک شبکه ایمنی اجتماعی گسترده‌تر صرف نظر کرد. همین موجب شد تا مشکلات این کشور دوچندان شود.

اخبار مرتبط