به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: به نظر می‌رسد جنگ داخلی یمن، یکی از بی‌رحمانه‌‌‌ترین جنگ‌‌‌های قرن حاضر، به سمت یک راه‌حل با ثبات پیش می‌رود. البته یمن هنوز می‌تواند دوباره با جنگ روبه‌رو شود، اما پس از یک سال آتش‌بس، سعودی‌‌‌ها بالاخره مستحق اندک اعتباری هستند. جنگ داخلی سوریه حتی غم انگیزتر است. به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه، از سال ۲۰۱۱، این درگیری بیش از ۵۰۰‌هزار کشته برجای گذاشته و حدود ۶ میلیون نفر از این کشور مهاجرت کرده‌اند. اما این درگیری اسفبار فاقد میانجی یا نقشه راه ایالات متحده برای حل است؛ بنابراین کشور‌‌‌های عربی به تنهایی در حال انجام توافق‌‌‌های جداگانه هستند.  توصیف نقش مناسب ایالات متحده در سوریه آسان است، اما اجرای آن بسیار دشوار است. اول از همه، ما یک تعهد اخلاقی داریم که به کرد‌‌‌های سوریه کمک کنیم - که نجیبانه برای نابودی داعش جنگیدند و جان باختند - تا جایی در سوریه فدرال آینده پیدا کنند.

برای محافظت از متحدان کرد خود در سوریه آینده، ایالات متحده باید با شرکای منطقه‌‌‌ای خود در امارات متحده عربی، اردن و بله، عربستان سعودی همکاری کند.  در سوریه البته غیر از کردها، مسائل دیگر هم داریم. کشور‌‌‌های عربی همسایه (و اسرائیل) برای کاهش قدرت نظامی ایران در آنجا به کمک نیاز دارند. ترکیه در مورد امنیت مرز‌‌‌های جنوبی خود به اطمینان خاطر نیاز دارد. پناهندگان به راه خانه نیاز دارند. وقتی به جنگ‌‌‌های کریه منطقه فکر می‌‌‌کنیم، بیایید لحظه‌‌‌ای مکث کنیم تا لبنان فقیر و ویران را به یاد بیاوریم. این کشور پنج دهه است که توسط جنگ داخلی و فساد ویران شده است. نظام سیاسی آن چنان مسموم است که ملت نمی‌تواند بر سر رئیس‌جمهور توافق کند. ایالات متحده می‌تواند با حمایت از نامزدی ریاست جمهوری ژنرال جوزف عون، رئیس نیرو‌‌‌های مسلح لبنان، که نماد پاک و غیرسیاسی ملت و آرمان‌‌‌های آن است، به این کشور کمک کند. حزب الله او را دوست ندارد، اما بسیاری از مردم لبنان دوست دارند. بالاخره دکمه ری‌ست لبنان را بزنیم.

خاورمیانه در بیشتر طول زندگی ما یک منطقه پر از درگیری بوده است. در حال حاضر، ممکن است عصر تنش‌زدایی در حال طلوع باشد - به استثنای غم انگیز درگیری پایان‌ناپذیر اسرائیل و فلسطین. سیستم عامل جدید را می‌توان در چهار کلمه خلاصه کرد: دوست پیدا کنید، پول درآورید. الان وقت حل و فصل منازعات است. سعودی‌‌‌ها با کمک چین در حال عادی‌سازی روابط با ایران هستند. امارات خصومت با ترکیه و قطر را متوقف کرده است. اعراب (بغضشان را فرو خورده) در حال احیای روابط با اسد هستند. اعتبار میانجی‌گری توافق عربستان و ایران هم به چین می‌‌‌رسد. اما، در واقع، نیروی محرک در منطقه، امارات متحده عربی است، معمار سیاست خارجی «عدم‌اختلاف.» دولت بایدن نیز پس از دهه‌‌‌ها جنگ آمریکا در منطقه، دیپلماسی را دوباره می‌‌‌آزماید. ما چند دهه جنگ‌‌‌های کریه داشته‌ایم. وقت آن است که آرامش و صلح داشته باشیم.