گروه تاریخ اقتصاد- در گذشته مالیات‌ها به دو صورت نقدی و جنسی پرداخت می‌شد. بنا به گفته انگلبرت کمپفر آلمانی که از ایران عصر صفوی دیدن کرده است، اختلافات حقوقی در حضور قاضی شرع (حاکم شرع) رسیدگی می‌شد و مسائل کوچک‌تر به وسیله داروغه‌ حل و فصل می‌شد و اختلافات بین بازرگانان درخانه ملک‌التجار حل و فصل می‌شد. بنابه نوشته کمپفر او که پست دولتی و غیردولتی را با هم داشت، در جوار این وظیفه، سرپرستی کارگاه‌های بافندگی، صباغی، شمشیر و چاقوسازی و ابریشم دوزی را نیز به عهده داشت و در عین حال تاجرباشی و مشاور امور تجاری شاه بود. حداکثر قیمت اجناس، خواربار و غله به وسیله محتسب که همان شهردار بود تعیین می‌شد و کسبه متقلب به فرمان وی به حبس می‌افتادند و مجازات می‌شدند. محتسب به صحت کیل‌ها و اوزان خرده فروشان نیز رسیدگی می‌کرد، پیشه‌وران آزادی که اجرت می‌گرفتند، در کارگاه‌های درباری خدمت می‌کردند و استادان این کارگاه‌ها مواجب و هدایایی معین در آخر سال دریافت می‌کردند. ناظر بیوتات به اتفاق روسای اصناف، مصنوعات کارگاه‌های مزبور را تقدیم می‌کرد. کلانتر از میان بزرگان شهر و دولتمندانی که با تجارت و کلی فروشی ارتباط داشتند و گاهی از میان روسای بازرگانان به وسیله دولت معین می‌شد و منافع دولتمندان، مالکان و تجار بزرگ را حفظ می‌کرد و به کارهای حاکم یا داروغه نظارت داشت، تجار روسای خود را انتخاب می‌کردند و به تصویب کلانتر می‌رساندند. منبع: سفرنامه کمپفر، ترجمه کیکاووس جهانداری و تاریخ ایران، ترجمه کریم کشاورز