تله خاورمیانه برای بایدن/ رقص اعراب روی ویرانه های غزه!

به گزارش اقتصادنیوز، آخر هفته ای که گذشت، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده از اسرائیل، اردن (برای دیدار با وزرای خارجه عرب)، رام الله (واقع در کرانه باختری)، عراق و ترکیه بازدید کرد. با ورود اسرائیل و حماس به هفته ششم، ایالات متحده بیش از هر زمان دیگر به اهرم های دیپلماتیک متوسل شده است. با این همه شواهد نشان می دهد، کاخ سفید در صدد است تا اداره غزه پسا جنگ را بر عهده تشکیلات خودگردان فلسطینی «احیا شده» که کرانه باختری را در اختیار دارد، بگذارد.

نفس هایی که به شماره افتاد!

به باور ناظران شاید چنین ایده ای موقتا به نگرانی های سیاسی، دیپلماتیک و ژئواستراتژیک ایالات متحده و برخی از دولت‌های عربی پایان دهد، اما گزینه ای است شکست خورده.به باور این گروه، دولت بایدن در حال قدم گذاشتن در مسیری است که در طول سه سال نخست ریاستش از آن اجتناب می کرد، با این همه واشنگتن تلاش دارد خاورمیانه پسا جنگ، بیشتر شبیه نسخه ای پیش از 6 اکتبر باشد تا خاورمیانه ای جدید.

در چنین شرایطی فرضیه به شماره افتادن نفس های نتانیاهو، فرضیه ای نادرست نیست.«بی بی» مسئول بزرگترین شکست امنیتی اسرائیل است؛ با این همه، پایان حیات سیاسی احتنمالی نخست وزیر، به معنای احیای اردوگاه صلح  اسرائیل نیست. پیش از حمله حماس، پرچمداران راه حل دو کشور به بازیگران سیاسی حاشیه ای تبدیل شده بودند. حزب چپگرای مرتز اسرائیل که اخیرا یکی از اعضای ائتلاف نفتالی بنت بود، نتوانست در انتخابات 2022 پارلمان اسرائیل حتی یک کرسی را به دست آورد. حزب کارگر هم  تنها با چهار کرسی در کنست نشسته است.

پایان راه حل دو کشوری

به نوشته فارین پالسی، تا زمانی که درگیری ها در غزه به پایان نرسد، انتخابات برگزار نخواهد شد. اما به نظر می‌رسد که پس از حمله حماس، اسرائیلی‌ها تمایلی به همزیستی مسالمت آمیز با فلسطینی ها نخواهند داشت و همین گزاره فرصتی خوبی است برای ائتلاف راست میانه بدون نتانیاهو.در طول هفته دوم جنگ، نظرسنجی‌ها نشان داد که بنی گانتز - وزیر دفاع سابق و رهبر اتحاد ملی - از حمایت سیاسی گسترده‌ای برخوردار است. با این حال، او با معیارهای اسرائیل چهره ای مرکزگرا است. این گزاره ها نشان می دهد که اگر بلینکن و مشاورانش معتقدند که می توانند راه حل دو کشوری را احیا کنند، سیاست اسرائیل را اشتباه فهمیدند.

محور اصلی رویکرد ایالات متحده، احیای تشکیلات خودگردان فلسطین است تا بار دیگر مسئولیت نوار غزه را بر عهده بگیرد. با این حال، مشخص نیست که هدف از احیای تشکیلات خودگردان در عمل به چه معناست. ریختن پول و اسلحه به خزانه محمود عباس؟شاید بلینکن قصد دارد انتخابات تازه ای در سرزمین های فلسطینی برگزار شود. در چنین شرایطی شمست عباس، محتمل است.حتی اگر عباس بتواند با کمک ایالات متحده بر فساد، ناکارآمدی و عدم مشروعیت تشکیلات خودگردان غلبه کند، بعید است که بخواهد معاون سیاست های ایالات متحده و اسرائیل در غزه باشد.

ماموریت ناممکن

احتمالا، ایالات متحده از جامعه بین‌المللی برای کمک به تشکیلات خودگردان فلسطین کمک خواهد خواست، هرچند هنوز اروپا، آسیا، خاورمیانه، آمریکای لاتین یا آفریقا برای کمک به غزه و احیای تشکیلات خودگردان اعلام آمادگی نکرده اند. مصری مخالفت است زیرا نمی خواهد در برابر غزه مسئول باشند، دیگر بازیگران جهان عرب نیز فاقد ظرفیت برای به سرانجام رساندن چنین ماموریت مهمی هستند. می‌توان تصور کرد که رجب طیب اردوغان خواهان پذیرش چنین مسئولیتی باشد، اما اسرائیلی‌ها هرگز به «سلطان» برای بزرگ نمایی مجال نخواهد داد.از همین رو می توان گفت، برای پایان جنگ در غزه، فعلا عامل محرکی وجود ندارد. دنیا همیشه از دو طرف انتظار دارد که تا دم پرتگاه قدم بردارند و بعد عقب بکشند، اما در عوض همیشه دست به دست هم داده و می پرند.

رقص اعراب بر روی یخ

اشتهای ویرانگری در غزه نشان از آن دارد که راهی برای پایان مناقشه  بین اسرائیل و فلسطین وجود ندارد. از همین رو گروهی از تحلیلگران با هدف (ادعایی) اسرائیل جهت نابودی حماسف بی نتیجه خواهد بود و صرفا موجب تقویت گروه مقاومت می شود.علاوه بر این، روابط اسرائیل با کشورهای عربی عمدتا دست نخورده باقی مانده است. اردن سفیر خود را فراخوانده‌ و به اسرائیلی‌ها اعلام کرده تا زمانی که جنگ متوقف نشده، سفیر خود را نمی فرستند، اما عبدالله روابط خود را قطع نکرده است. مجلس سفلی پارلمان بحرین نیز با صدور بیانیه ای روابط این نهاد با اسرائیل را تعلیق کرد. رئیس کمیته روابط خارجی و دفاعی شورای ملی فدرال امارات متحده عربی نیز گفت: از منظر امارات متحده عربی، توافق ابراهیم باقی است. خالد بن سلمان، وزیر دفاع عربستان سعودی، که از قضا برادر ولیعهد نیز هست، هفته گذشته در واشنگتن اعلام کرد که عربستان همچنان به عادی سازی روابط با اسرائیل علاقه مند است.مواضعی که نشان از رقص اعراب بر روی یخ دارد.