در دنیاى کودکانه زندگى مى‌کنم

اعظم حسن‌تقی ـ مهرداد نصرتی

سروناز نانکلی، متولد سال ۱۳۶۳ و بازیگر است که در زمینه تئاتر بزرگسال و تئاتر کودک، در آثار قابل تاملی حضور داشته است. او کارشناسى نمایش(گرایش بازیگرى) و کارشناسى ارشد کارگردانى تئاتر دارد و در نمایش اخیر حسین کیانی، مضحکه شبیه قتل، در نقش اختر مقوا جایگزین نگار عابدی شد و بازی خوبی به اجرا گذاشت. شروع فعالیت او به سال ١٣٧٧ و بازى در سریال «خاطرات رمضان» به کارگردانى بهرام شاه‌محمدلو برمی‌گردد. نمایش‌های متولد هزار و سیصد و شصت و یک(الهام پاوه نژاد)، باغ آلبالو(آتیلا پسیانی)، متهم(امیر سرافرازیان) و... بخشی از نمایش‌هایی هستند که نانکلی در آنها ایفای نقش داشته است. سروناز نانکلی در عین حال از سال ١٣٨٧ فعالیت خود را در حوزه کار کودک با کلاس‌هاى آموزشى نمایش خلاق در فرهنگسراى نیاوران آغاز کرده و پس از آن آثارى چون «چارتا بزىُ یه گرگى»، «جادوگر شهر زمرد»، «جزیره لانگولیو»، «د اول دارکوبه - د اول دوستیه» را به‌عنوان طراح و کارگردان به اجراى عمومی در آورده است. گفتنی است در نمایش «د‌اول دارکوبه.....» سیامک احصایی، بهنام تشکر، امیر جنانی، سعید چنگیزیان، سینا رازانی، محسن رستگار، علی سرابی، کاظم سیاحی، نگار عابدی، داریوش فائزی و جواد نمکی به‌عنوان صداپیشه حضور داشتند که هرکدام سابقه کاری قابل توجهی در تئاتر دارند. با این بازیگر جوان گفت‌وگوی کوتاهی انجام داده ایم که در پی می آید.

　

این روزها مشغول انجام چه‌کارهایی هستید؟

در جشنواره عروسکى بین‌المللى مبارک به همراه گروهم «کودک» نمایشى ملى- اساطیرى در زمینه محیط‌زیست آماده کرده ایم که امیدوارم در دو مرحله بازبینى باقى مانده، قبول شود و در جشنواره حضور یابیم. همچنین مشغول تمرین برای بازى در نمایش «آنات» به کارگردانى امیرحسین آسانى هستم که از ١٦خردادماه در سالن قشقایى مجموعه تئاترشهر روى صحنه می‌رود.

از کارهای کودک که انجام داده‌اید بگویید. چرا کار در حوزه کودک را انتخاب کردید؟

از کودکى تا به امروز، من در دنیاى رنگى و فانتزى و کودکانه زندگى می‌کنم. به نظرم باید بهترین دوران زندگى هر فرد دوران کودکیش باشد. می‌خواستم شیرینى لحظات تا همیشه براى فرد باقى بماند، براى همین شاید خواستم خاطره‌ساز دوران کودکیشان باشم.

با توجه به وضعیت این روزهای تئاتر، یک بازیگر تا چه حد برای انتخاب نقش، دستش باز است و چقدر حق انتخاب دارد؟ به بیان دیگر بیشتر انتخاب می‌شود یا انتخاب می‌کند؟

(می‌‌خندد) بعد از بررسى عواملى که در بالا به آنها اشاره کردم و اتفاقات دیگرى که در این مقال نمى‌گنجد، شرط اصلى، نزدیکى هنرپیشه به نقش مورد نظر و پس از آن توانایى هنرمند در ارائه آن نقش است.

شما تا چه حد به جمله «تئاتر برای همه» اعتقاد دارید؟

اگر منظورتان را درست متوجه شده باشم پاسخم این است که هنر باید بیاموزد، آگاهى دهد، سازمان بخشد، تحت تاثیر قرار دهد، مخاطب را به تحرک برساند و دست آخر وسیله لذت نیز باشد.

به‌عنوان یک بازیگر و کارگردان فکر می‌کنید کلاس‌های آموزش بازیگری ما استاندارد لازم را دارند؟ چرا؟

در مقام قضاوت نیستم اما در همه زمینه‌ها استاندارد و غیراستاندارد وجود دارد. خودم در نوجوانى با کلاس آموزش بازیگرى شروع کردم، به نظرم استاندارد بودن کلاس‌ها به میزان موجه بودن کادر آن آموزشگاه بازمى گردد.

به اعتقاد شما بازیگر در کارهایش برای جست‌وجوگری و خلاقیت چقدر آزاد است؟

بازیگر باید خودش را رها سازد، آزادانه و بی‌ترس از قضاوت دیگران جست‌وجو کند. جهان بینى خود را از نقش با دنیاى بیرونى نزدیک به نقشش خلاقانه ترکیب کند و به تعادل برساند تا بتواند بی‌همتا و درست نقش‌آفرینى کند. اما هرگز نباید نقش کلیدى کارگردان را فراموش کند. آفرینش بازیگر باید لحظه به لحظه زیرنظر کارگردان باشد.

فکر می‌کنید داشتن پیشینه کارگردانی چقدر می‌تواند در بازیگری، مثلا بازیگری خودتان، موثر باشد؟ اصلا تاثیری دارد؟

داشتن پیشینه و تجربه در تمام زمینه‌هاى هنرى مطمئنا بی‌تاثیر نخواهد بود. براى من حضور در گروه کارگردانى باعث شده که درک بیشترى در زمینه‌هاى مختلف اجرایى داشته باشم. از همه مهم‌تر سپردن تمام و کمال خود به کارگردان را یادگرفتم که متاسفانه بازیگران، امروز کمتر به این مهم توجه دارند.

ورود در عرصه بازیگری حرفه‌ای تئاتر چقدر شما را متقاعد کرده است که در این حرفه باقی بمانید؟ چه جذابیت‌هایی دارد؟

بودن در کنار همکاران و دوستانى که پیشینه درخشانى در زمینه هنرهاى نمایشى دارند به نوعى کلاس درس عملى براى من بود. در این میان متوجه شدم که بازیگرى بیشتر از جذابیت ظاهرى که همگان می‌بینند و به آن علاقه‌مند هستند، حرفه بسیار پیچیده و سختى است.

عنوان پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد شما پژوهش و آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان پیش دبستانی از طریق نمایش عروسکی بوده است، می‌شود کمی در این باره توضیح دهید؟

توضیحش به اندازه دوسال پژوهش مفصل است. مختصر آنکه مشکلات ناشى از نبود پرورش مهارت‌هاى اجتماعى امروزه در سرزمین ما به شدت دیده می‌شود. از آنجایى که من با اندیشه «لوح سفید جان لاک» و «نظریات روان ژان پیاژه» هم نظر بودم گروه سنى پیش دبستانى را انتخاب کردم و چون عروسک در این گروه سنى بیشترین تاثیر را داراست، با راهنمایى استاد عزیزم دکتر فریندخت زاهدى یک پژوهش بین رشته‌اى را آغاز کردم که به لطف خداوند بازخورد خوب و مثبتى را به همراه داشت.

و حرف پایانی؟

در پایان می‌خواستم از کارگردان‌هاى حرفه‌اى‌ تئاتر، سینما و مخصوصا تلویزیون تقاضا کنم تا توجه و عنایت بیشترى به بازیگران و هنرپیشه‌هاى جوان داشته باشند. اجراهاى دانشجویى و کوچک را که امروز به لطف سالن‌هاى خصوصى کم نیستند ببینند، ایمان دارم که استعدادهاى بی‌شمار و حیرت انگیزى را پیدا خواهند کرد.