دکه مطبوعات - ۱۸ خرداد ۹۶

Newsweek

جنگ بی‌پایان

چرا داعش قاتلان خود را به غرب می‌فرستد؟ این سوال مهم‌ترین‌ سوال‌ روز کشورهای غربی پس از تراژدی کنسرت در منچستر است. جایی که در آن چندین کودک و نوجوان کشته شدند. به نوشته این مجله تا زمانی که غرب نتواند بر ایدئولوژی داعش غلبه کند در بر همان پاشنه خواهد چرخید و باید منتظر بمب‌گذاری‌هایی از این دست بود. نیوزویک در ادامه می‌نویسد: اورلاندو، نیس، پاریس، بروکسل، برلین، ورزبورگ، آنباخ، مونیخ، لندن و حالا منچستر جزو شهرهای غربی هستند که مورد تهاجم گروه‌های تروریستی قرار گرفته‌اند.

Newsweek

جنگ بی‌پایان

چرا داعش قاتلان خود را به غرب می‌فرستد؟ این سوال مهم‌ترین‌ سوال‌ روز کشورهای غربی پس از تراژدی کنسرت در منچستر است. جایی که در آن چندین کودک و نوجوان کشته شدند. به نوشته این مجله تا زمانی که غرب نتواند بر ایدئولوژی داعش غلبه کند در بر همان پاشنه خواهد چرخید و باید منتظر بمب‌گذاری‌هایی از این دست بود. نیوزویک در ادامه می‌نویسد: اورلاندو، نیس، پاریس، بروکسل، برلین، ورزبورگ، آنباخ، مونیخ، لندن و حالا منچستر جزو شهرهای غربی هستند که مورد تهاجم گروه‌های تروریستی قرار گرفته‌اند. این الگو به طرز اسفباری آشنا است. این شهرها در زمانی مورد حمله قرار گرفته‌اند که تقریبا شرایط مشابهی داشتند: عابران پیاده‌ای که در تفرجگاه‌ها مشغول تفریح هستند، خریدارانی که در روز کریسمس در بازار به سر می‌برند و کودکان و نوجوانانی سرخوش که به کنسرت می‌روند. سپس صدای گلوله می‌آید یا یک تریلی عابران را زیر می‌گیرد و در نهایت به شیوه‌ای آشنا یک نفر برای جان ستاندن از دیگران خود را منفجر می‌کند.

بعد از اتفاقات هم سیاستمداران به تلویزیون می‌آیند، عزای عمومی اعلام می‌کنند و مردم را دلداری می‌دهند. حتی شرایط از این هم آشناتر است: بمب گذاران آدم‌های تنهایی بوده‌اند، گمراه بوده‌اند یا آنها مسلمانانی فقیر از مهاجران بوده‌اند اما بیشتر آنها کسانی هستند که عضو مکتب مرگ یعنی داعش هستند. کشتاری که به دست این افراد صورت می‌گیرد با انگیزه‌های گوناگونی صورت می‌گیرد که یکی از آنها انگیزه‌های شخصی است. به‌عنوان مثال بمب گذار شهر منچستر که ۲۲ ساله است در این رده قرار می‌گیرد. خانواده او تباری لیبیایی دارند که به انگلستان مهاجرت کرده‌اند. آنها در سال گذشته دوست مهمی را به دلیل انگیزه‌های ضد اسلامی و نژادپرستانه از دست دادند. اما عمده نگرانی کشورهای غربی این است که این افراد با هر انگیزه‌ای که وارد این گروه می‌شوند توسط افراد حرفه‌ای آموزش می‌بینند و از این جهت کار برای مبارزه با گرگ‌های تنها بسیار سخت می‌شود.

The Spectator

بازنده پیروز

مجله بریتانیایی اسپکتیتور در این شماره به سراغ مهم‌ترین اتفاق سال جاری میلادی انگلستان رفته است: انتخابات عمومی. در حالی که قرار است امروز انتخابات عمومی بریتانیا برگزار شود این مجله می‌نویسد: در این انتخابات هیچکس پیروز نیست. این مجله با استهزای برنامه ترزا می‌ با نام «قوی و با ثبات» از آن با عنوان «ضعیف و لرزان» یاد می‌کند و می‌نویسد: وقتی ترزا می ‌تصمیم گرفت انتخابات زودهنگام برگزار کند، ماهیت نخست‌وزیری خود را عوض کرد و برای اینکه بتواند در ماجرای برگزیت دست برتر را داشته باشد چنین درخواستی را ارائه کرد. او به دنبال به دست آوردن اکثریت دلخواه خود در مجلس عوام انگلستان است. او با برنامه خود در ابتدای راه با دو نخست‌وزیر بریتانیا که در مدرن شدن آن کشور نقش داشته‌اند مقایسه می‌شد: مارگارت تاچر و تونی بلر. شرایط انتخاباتی در اوایل کمپین برای ترزا می ‌بسیار عالی به نظر می‌رسید.

او در نظرسنجی‌ها هم با فاصله‌ای بسیار بالاتر از رقیب خود قرار گرفته بود و این احتمال می‌رفت که رای وی از تاچر و تونی بلر هم افزون تر شود و نخست‌وزیر بریتانیا بتواند یک اکثریت قابل‌توجه در مجلس به دست آورد. با گذر زمان اما روز به روز از این قطعیت کاسته شده و جایگاه ترزا می ‌لرزان‌تر شده است. در حالی که در اوایل کمپین فاصله حزب حاکم با حزب رقیب ۲۰ امتیاز بود اما در روزهای منتهی به انتخابات مدام این فاصله کمتر شده است. با این رویه احتمال دارد که نه تنها اکثریت دلخواه ترزا می ‌شکل نگیرد بلکه اکثریت وی کوچکتر از اکثریت دیوید کامرون باشد. از این نظر دیگر مقایسه ترزا می ‌با مارگارت تاچر و تونی بلر موضوعیت ندارد. نتایج نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که احتمالا ترزا می ‌به برتری ۸۰ صندلی نرسد و حتی این گمانه مطرح شده است که اختلاف کرسی‌ها بین دو حزب محافظه کار و حزب کارگر تک رقمی شود.

The week

اتاق جنگ در کاخ سفید

دونالد ترامپ این روزها حال و روز مناسبی ندارد. او و تیمش از هر سو مورد حمله قرار گرفته‌اند، برای همین کاخ سفید به دنبال نجات رئیس‌جمهوری آمریکا است. مجله ویک در آخرین شماره خود نوشت: کاخ سفید به دلیل پرونده روسیه تحت فشار قرار گرفته و برای همین دونالد ترامپ به منظور مبارزه با فشارها یک «اتاق جنگ» در کاخ سفید برقرار کرده است. این اتاق جنگ به منظور اداره کردن، تقلیل و مبارزه با پیامدهای فشارهای رسانه‌ای و مخالفان دولت ترامپ تاسیس شده است. کاخ سفید زمانی به فکر تاسیس اتاق جنگ افتاد که کمتر از دو هفته پیش خبر آمد که نام داماد دونالد ترامپ نیز در تحقیقات پرونده روسیه مطرح شده است. تیم تحقیقات پرونده اعلام کرد جرد کوشنر به دنبال تاسیس یک کانال مخفی برای ارتباط با روس‌ها بوده است. مشاور ارشد ترامپ به وی گفته بود که به منظور کم کردن تنش‌ها بین دو کشور، آمریکا بهتر است یک کانال پشتی برای ارتباط با روس‌ها تاسیس کند.

حالا با افزایش فشارها روی کاخ سفید، ترامپ همانند دوران بیل کلینتون یک اتاق جنگ تشکیل داده است. در آن دوران بیل کلینتون به دلیل رسوایی اخلاقی و ارتباط با مونیکا لوینسکی یک اتاق جنگ تاسیس کرده بود تا با فشارها مقابله کند. در تیم اتاق جنگ دونالد ترامپ نفراتی همچون استیو بانن استراتژیست ارشد کاخ سفید، رینس پریبوس رئیس کارکنان کاخ سفید و خود جرد کوشنر حضور دارند. همزمان ترامپ برای اینکه تیم کاخ سفید را یکدست کند برخی‌ها را مجبور به استعفا کرده است. در هفته گذشته مایکل دوبوک، مدیر ارتباطات کاخ سفید تحت فشار استعفا داد. گفته می‌شود تلاش‌ها برای تغییرات بیشتر در کاخ سفید ادامه دارد و به همین منظور ترامپ یار قدیمی خود، یعنی کوری لواندوفسکی را وارد بخش غربی کاخ سفید کرده است تا از او در برابر حملات تلویزیون‌های کابلی دفاع کند.

The Economist

شکست لیبرالیسم

انتخابات زودهنگام در بریتانیا مهم‌ترین بحث روز مجلات انگلیسی زبان است. به همین منظور مجله اکونومیست در این هفته به سراغ انتخابات عمومی (پارلمانی) بریتانیا رفته است. این انتخابات قرار است امروز برگزار شود. به‌رغم اینکه حملات تروریستی این نظریه را مطرح کرده بود که امکان تاخیر در برگزاری آن وجود دارد، اما از سرگیری کمپین‌های تبلیغاتی پس از حمله تروریستی در لندن، این امید را به‌وجود آورده است که انتخابات سر موعد برگزار شود. در این گزارش آمده است: مردم انگلستان در سال ۲۰۱۵ به پای صندوق‌های رای رفتند. بریتانیا در آن زمان اتصال بین اروپا و آمریکای باراک اوباما به‌حساب می‌آمد. این مجله با اشاره به اتفاقات مهم آن دوران می‌نویسد: زندگی اقتصادی مردم انگلستان پس از سال‌ها افت، بهتر شده بود، استقلال اسکاتلند هم از سوی مردم این کشور رد شده بود، اما این دوران متفاوت‌تر از آن دوران است.

بریتانیا رای به خروج از اتحادیه اروپا داده است و این کشور در حال از دست دادن مهم‌ترین و بزرگ‌ترین شریک تجاری خود است. به اعتقاد این مجله این دوران، زمانی است که بریتانیا خود را به آمریکا نزدیک‌تر خواهد کرد. اکونومیست در توصیف این روزها می‌نویسد: به‌رغم اینکه کارکرد اقتصادی بریتانیا از انتظارات فراتر بوده اما رشد اقتصادی این کشور در حال کندتر شدن است. همین امر موجب نگرانی سرمایه‌گذاران شده و دستمزد واقعی هم افت کرده است. در حال حاضر رهبران هر دو حزب تغییر کرده‌اند. ترزا می ، رهبر حزب محافظه‌کاران با شعار با «ثبات و قوی» و جرمی کوربین نیز با «برنامه امید» وارد کارزار انتخاباتی شده‌اند. جرمی کوربین با برنامه امید حزب کارگر را به منتهی الیه چپ این حزب سوق داده است و ترزا می نیز رویکردی لیبرال دموکرات در پیش گرفته است. هر دو حزب به‌رغم اینکه اختلافات زیادی با هم دارند و باید گفت که هر دو حزب در حال حاضر در منتهی‌الیه چپ و راست قرار دارند، اما هر دو بر متصل نبودن بریتانیا بر جهان تاکید دارند و البته پیروزی هر حزبی در این انتخابات شکست لیبرالیسم است.

Time

پسر خوب

مجله تایم این هفته با تیتر «پسر خوب» به سراغ داماد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا رفته است. از زمانی که داماد ترامپ به‌عنوان مشاور ویژه وی در کاخ سفید مشغول به کار شد، حاشیه‌های فراوانی به‌وجود آمد، اما آخرین حاشیه وی به‌نظر جدی است و پای وی به پرونده رسوایی «روس‌گیت» باز شده است. این مجله بر این باور است که حضور کوشنر در دولت ترامپ موجب شده است تا وی همه‌کاره کاخ سفید شود. به همین منظور این مجله برای متن داخل مجله عنوان «اولویت با خانواده است» را به‌عنوان هجوی در برابر شعار ترامپ که گفته «اولویت با آمریکا است» قرار داده است. این مجله می‌نویسد: به‌رغم اعتماد بالایی که ترامپ به داماد خود دارد پای او به پرونده روسیه باز شده است. پیش از این هم از کوشنر به‌عنوان یکی از موارد این پرونده یاد شده بود، اما با افشای اطلاعات تازه، سابقه روابط وی با روسیه به‌طور جدی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.

اگر تا پیش از این فضای مبهمی از کاخ سفید وجود داشت اما با افشای اطلاعات تازه تصویری روشن‌تری از درون کاخ سفید بیرون آمده است. در حالی که گفته می‌شد کوشنر می‌تواند ناظم خوبی برای یک رئیس‌جمهوری بی‌برنامه و شلخته باشد، اما اتفاقات اخیر او را در تیر رس یک پرونده مهم قضایی قرار داده است. فاش شده است که کوشنر از ترامپ خواسته بود تا یک کانال مخفی برای ارتباط با روسیه باز کند. این باور در بین نیروهای اطلاعاتی آمریکا وجود دارد که روسیه در انتخابات آمریکا دخالت داشته است و برخی از اعضای تیم ترامپ با روس‌ها در ارتباط بوده‌اند. در حالی که کوشنر مورد اتهام ارتباط با روس‌ها قرار گرفته، اما ترامپ همچنان به وی اعتماد دارد. کوشنر در سفر ۹ روزه رئیس‌جمهوری آمریکا نقش تعیین‌کننده‌ای داشت و در مهم‌ترین ملاقات‌ها دوشادوش وی حرکت کرد.

Bloomberg Businessweek

توافق پاریس بی‌آمریکا

برخی برای نجات دنیا، توافق پاریس را درخصوص تغییرات اقلیمی بسیار حیاتی می‌دانند، اما در آمریکا دونالد ترامپ و عمده جمهوری‌خواهان به آن باور ندارند. ترامپ از روز اول که به دفتر بیضی‌شکل رفت، از این توافق انتقاد کرد؛ اما این انتقادها در حد حرف باقی نماند و هفته گذشته این کشور به‌طور رسمی اعلام کرد که از این توافق بیرون آمده است. مجله بلومبرگ بیزینس ویک این سوال را مطرح کرده است که توافق بدون آمریکا چه شکلی خواهد بود؟ این مجله می‌نویسد: ترامپ در ۳۱ ماه مه اعلام کرد که قرار است تصمیم نهایی این کشور را برای خروج از توافق پاریس اعلام کند. قرارداد پاریس بین ۱۹۵ کشور دنیا منعقد شده است. هدف از این توفق کاهش گازهای گلخانه‌ای است. به‌رغم اینکه همه کشورها بر تعهدات خود تاکید کرده‌اند، اما ترامپ در نهایت اعلام کرد که کشورش را از این توافق خارج می‌کند. این خروج اما دارای تبعاتی هم هست.

از پیامدهای کناره‌گیری واشنگتن از توافق پاریس می‌توان بر آثار منفی آن بر رقابت اقتصادی، نوآوری در فناوری و رهبری جهان در قرن ۲۱ اشاره کرد. در حالی که روسای جمهوری قبلی آمریکا اعم از دموکرات و جمهوری‌خواه بر کاهش گازهای گلخانه‌ای تاکید کرده بودند، اما ترامپ به‌عنوان یک رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه به این موضوع اعتقادی ندارد. این بی‌اعتقادی هم از ایوانکا ترامپ ناشی می‌شود. او نیز بارها گفته بود آمریکا باید از این پیمان خارج شود. این در حالی است که کناره‌گیری آمریکا از این پیمان بی‌معنی است و ممکن است به ایزوله شدن آمریکا در سطح جهان بینجامد؛ زیرا هر کشوری موظف است که نقش خود را در اجرای برنامه ایفا کند. اگر آمریکا به تعهدات خود پایبند نباشد، نباید انتظار داشت که چین و هند نیز به‌عنوان دو کشور آلاینده نقش خود را ایفا کنند؛ زیرا از پیش این دو کشور گلایه‌های خود را با صدای بلند از این توافق ابراز کرده‌اند.