چاقوکشی و نونهالان

همنشینی نفرت‌انگیز این دو کلمه!

دنیای‌اقتصاد: اواخر هفته یک ویدئوی کوتاه به‌طور گسترده در فضای مجازی و حتی برخی رسانه‌های رسمی منتشر شد که نفرت‌انگیز بودن آن از همان تیترش آغاز می‌شد: «چاقوکشی در کشتی نونهالان.» گذشته از اینکه چاقوکشی در هر مکان و موقعیتی که رخ بدهد بیزارکننده است، وقوع این اتفاق در یک مکان ورزشی و آن هم محل مسابقات رده سنی نونهالان، به‌شدت حیرت‌انگیز و بهت‌آور است. آنچه از این فیلم کمتر از دو‌ دقیقه‌ای فهم می‌شود، این است که گویا در پایان یک رقابت، مربیان طرف بازنده این شکست را تاب نیاورده‌اند و به جان هم افتاده‌اند. اینجاست که یکی از آنها دست به پر شالش می‌برد و ناگهان چاقو بیرون می‌آورد. نوشته شده که او قصد یورش بردن به مسوولان برگزاری مسابقات را داشته است و برخی هم از تسویه‌حساب‎های شخصی در پس‌زمینه این اتفاق هولناک خبر داده‌اند.

در تصاویر روشن نیست که آیا کسی صدمه هم دیده یا نه، اما شگفت‌زدگی و نگرانی نوجوانان کاملا جلب‌ توجه می‌کند. مولفه‌های تشکل‌دهنده این قاب، آن‌قدر متناقض و پارادوکسیکال است که قلم از پرداختن از آن عاجز می‌ماند. طبیعتا عرصه ورزش باید صحنه جوانمردی و اخلاق باشد؛ به‌ویژه کشتی که از دیرباز به‌عنوان یک ورزش پهلوانی در جامعه ما مطرح بوده است. معمولا اکثر ورزشکارانی که به عنوان الگو به جامعه معرفی می‌شوند از دل کشتی بیرون آمده‌اند برای همین دیدن چنین صحنه‌هایی غیرقابل قبول است. معلوم است که هتاکی و لات‌بازی و چاقوکشی در چنین فضایی تا چه اندازه می‌تواند زشت باشد. حالا رده سنی مسابقات را هم به این ملغمه آشفته بیفزایید تا روشن شود با چه قاب کدر و متعفنی طرف هستیم. بچه‌هایی که امروز در این سن چنین تصاویر زننده‌ای را به چشم می‌بینند، فردا قرار است چه گلی بر سر این کشور بزنند؟ مهم‌تر اینکه چطور می‌توانیم از آنها انتظار داشته باشیم روح و روان سالمی داشته باشند و درست و متمدنانه برخورد کنند؟ حیف، هزار بار حیف.