دولت غفلت کرد

محمد خوش‌چهره گفت: برای حل مشکل مسکن و تحقق عدالت اجتماعی و اقتصادی و رسیدن به اهداف و آرمان‌های نظام، مخصوصا اصل ۳۱ قانون اساسی طرحی داشته و هرگاه زمینه و ظرفیت پذیرش اجرای مناسب آن را در دولت مهیا ببینم، آن را مطرح می‌کنم. نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: اگر دولت به حل علمی و منطقی مساله مسکن وارد می‌شد، به خاطر گستردگی شعاع بخش مسکن هم به رونق اقتصادی جامعه کمک می‌کرد و هم به شعار و وعده داده شده در خصوص عدالت اقتصادی نزدیک می‌شد، مخصوصا با توجه به سهم غیرطبیعی و نگران کننده بالای مسکن در سبد هزینه خانوار شاخص خوبی برای ارزیابی و سنجش کارآمدی دولت در جهت دستیابی به اهداف عدالت اجتماعی بود.

وی به‌‌ تکلیف قانون اساسی به دولت مبنی بر تامین مسکن و محروم بودن گروه‌های مختلف از داشتن مسکن مناسب اشاره و عنوان کرد: متاسفانه با رها شدن سیاست‌های زمین و مسکن ۷۰درصد از درآمد گروه‌های کم درآمد و اقشار حقوق‌بگیر مخصوصا در کلانشهرها، صرف اجاره مسکن می‌شود و آنها از ۳۰درصد باقیمانده حقوق برای تامین سایر نیازهای ضروری و بقیه امورات زندگی استفاده می‌کنند که مفهوم اداره زندگی با ۳۰درصد درآمد یعنی گستردگی خط فقر، لذا گروهی برای گریز از این وضع ناچارند که به اضافه‌کاری و دو شیفت کار کردن رو آورند.

نماینده تهران درک صحیح و نگاه نافذ حضرت امام(ره)، در اولین روزهای پیروزی انقلاب به مساله مسکن که منجر به ایجاد حساب۱۰۰ امام و ایجاد بنیاد مسکن در ابتدای انقلاب که در مقطع کوتاهی باعث تحول جدی در مسکن‌دار شدن مخصوصا گروه‌های کم درآمد شد را یادآور و متذکر شد: توجه مناسب به مساله مسکن در آن مقطع که با نفی سوداگری روی زمین و مسکن و اقدامات تکمیلی این روش را در حال حاضر نیز می‌توان برای رهایی از معضل مسکن اجرا کرد، به علاوه این‌که هم تئوری‌های اقتصادی و هم شواهد تجربی، حضور پررنگ دولت در بخش مسکن و اجرای سیاست‌های مناسب زمین و مسکن را شرط کندن از رکود و مقابله با بیکاری و یکی از ابزارهای تحقق عدالت اجتماعی می‌دانم که در حال حاضر به خاطر نوعی رها کردگی در این سیاست‌ها، بازار سوداگری در مسکن به جای یک بازار مبتنی بر عرضه و تقاضای عقلایی و منطقی حاکم شده و لذا منتفعین اصلی بازار مسکن سوداگران و در مقابل متضررین اصلی، مصرف کنندگان آن مخصوصا گروه‌های کم درآمد و محروم جامعه هستند.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، عنوان کرد: متاسفانه به‌رغم این‌که دولت نهم شعار عدالت را مطرح کرده و علاقه‌مندی خود را به استقرار عدالت نشان داده است، ولی به جای استفاده از سیاست‌ها و تجربیات مفید بعضی از کشورهای موفق مانند انگلستان و حتی بعضی از تجربیات حاصله اوائل انقلاب عمدتا روی اقدامات جنبی آن هم در قالب صندوق مهررضا، متمرکز شده و از فرصت‌های پیش آمده استفاده نکرده و حتی هنوز سیاست‌های مناسب زمین را اجرا نکرده است.

خوش‌چهره تاکید کرد: انتظار بود که دولت به جای اقدامات مقطعی و آن هم بدون انسجام مقطعی بین اجزای مربوط به طرف عرضه مسکن و طرف تقاضا و همچنین بین سیاست‌های پولی و مالی نهایتا به سمت به کارگیری برنامه منسجم عملیاتی زمین و مسکن پیش می‌رفت.

نماینده تهران در ادامه گفت‌وگو با ایسنا با طرح این پرسش‌ها که مکانیزم مقابله با گرانی مسکن چیست؟ تنگناهای اصلی کدام است؟ رفع آنها چگونه امکان دارد؟ عرضه مسکن شهری متاثر از چه فاکتورهایی است؟ گفت: اگر فضای بسته رسانه ملی شکسته شود، بعد از آن‌که با حضور وزرا و مسوولان مربوطه مساله مسکن و مسوولیت دولت در آن مورد نقد و بررسی قرار گرفت و ظرفیت پذیرش نقد و پیشنهاد در دولت احراز شد، آن‌گاه آماده ارائه راه‌حل و مطرح کردن طرح خود و مکانیزم‌های اجرایی هستم، چون در صورت عدم احراز اراده و درک لازمه از موضوع برای آن‌که اصطلاحا طرح سوخته نشود بهتر است طرح مطرح نشود.

خوش‌چهره تاکید کرد: از این رو طرحی که برای معضل مسکن تدوین کرده‌ام، ضمن آن‌که جامعیت دارد، اجرا و تحقق اهداف آن احتیاج به درک صحیح از مساله مسکن به عنوان یک ابزار و شاخص عدالت اجتماعی، قاطعیت و بعضی از اجزای آن سرعت می‌خواهد و چون بعضی موارد آن که مقابله با بازار سوداگری زمین است، اگر مکانیزم‌ها و روش‌های آن صرفا گفته شود، ولی اجرای آن دنبال نشود، (برای مثال در مورد زمین ضمن هوشیار کردن عناصر مافیایی و سوداگران عمده زمین و مسکن)، مساله را پیچیده‌تر می‌کند.

وی در ادامه گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر این‌که چون هنوز باور ندارم که دولت جدی و عالمانه بخواهد در موضوع مسکن وارد شود، طرح خود را توزیع نکردم، افزود: در طول نزدیک به ۲۰ ماهی که از عمر دولت نهم می‌گذرد، دولت ضمن غفلت از ابزارهای قوی که برای جلوگیری از آشفتگی در بازار مسکن دارد، به مسیرهای فرعی مثل صندوق مهر امام رضا (ع) و پرداخت مبلغ محدودی وام به درصد کمی از متقاضیان وارد شده و آنها را در بازار آشفته مسکن رها کرده است، مضافا آن‌که تلاش رییس دولت آن بوده که مجوزی برای برداشت پول نفت را با فشار از مجلس بگیرد یا منابع دیگر جور کند، در عمل نیز دیدم که یکی از شاه‌ بیت‌های سفرهای استانی اعلام پرداخت وام و در راس آن اعلام پرداخت وام ۱۰میلیونی بوده که بیش از ۲میلیون نفر متقاضی دریافت آن شدند، در حالی که در عمل شرایط تنها برای ۳۰هزار متقاضی بود.

عضو فراکسیون اصولگرایان در ادامه گفت‌وگو با ایسنا ادامه داد: با رها شدگی بازار مسکن و زمین، افزایش قیمت زمین و مسکن و مخصوصا اجاره، باعث فشار مضاعف روی گروه‌های کم درآمد و محروم شده به طوری که این ۱۰میلیون تومان وام مورد نظر دولت در خلال شش ماه گذشته ۵۰درصد ارزش خود را به خاطر افزایش ۴۰ تا ۵۰درصد قیمت مسکن و اجاره در کلانشهرها از دست داده است.

این استاد دانشگاه با بیان این‌که عوامل متعددی از جمله سوداگری، دلالی و رها شدگی بازار مسکن که نتیجه غفلت‌های دولت از وظایفش در مقابله با افزایش قیمت مسکن و اجاره و آشفتگی بازار مسکن است، گفت: بعضی از دوستان در دولت در اظهارنظرات خود در پاسخ به آشفتگی بازار مسکن عموما دچار نوعی محدودنگری شده و بعضا فقط به یک عامل توجه نمودند و مجموعه عوامل منسجم و با ضریب، دیده نمی‌شود.

اگر راه‌حل مشخص بخش مسکن اجرا شود، اقتصاد از رکود بیرون می‌آید

اجرای این راه‌حل‌ها ۱۱۰ فعالیت مستقیم قبلی خود را فعال می‌کند

وی با تاکید بر این‌که اگر راه‌حل مشخص بخش مسکن اجرا شود، اقتصاد از رکود بیرون می‌آید، اظهار داشت: با اجرای این راه‌حل‌ها، بخش مسکن ۱۱۰ فعالیت مستقیم قبلی خود را فعال می‌کند، یعنی اگر دولت متعهد شود که سالانه ساخت ۵۰۰هزار تا یک میلیون واحد مسکونی ارزان‌قیمت را برای گروه‌های کم درآمد و میانی به عهده گیرد، یعنی یک میلیون آشپزخانه و

یک میلیون پذیرایی، یک میلیون آشپزخانه یعنی یک میلیون یخچال، یک میلیون اجاق گاز، ظروف و ... که اینها یعنی فعال کردن واحدها و کارگاه‌های تولیدکننده، یعنی ایجاد رونق اقتصادی و دولت نیز با مالیاتی که از آنها می‌گیرد هم منابعش تامین می‌شود و هم کمک می‌کند تا نیاز اساسی مردم از دست بازار سوداگرای و دلالی درآید.

خوش‌چهره در پایان گفت‌وگو با ایسنا با بیان این‌که دولت دو سال طلایی را برای اجرای سیاست‌های مناسب از دست داد، اظهار داشت: دولت می‌توانست موانع تولید را رفع کرده و سالانه نزدیک به یک میلیون واحد مسکونی ارزان قیمت را احداث کند و البته در دو سال باقیمانده از عمرش نیز می‌تواند منشا اثر باشد.