به گزارش خبرگزاری رسمی ملی (NNA) در این درگیری بیش از ۲۰معترض مجروح شدند. ویدئوهای منتشرشده در فضای مجازی نشان می‌دهد که معترضان عکس‌های الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان و رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه را می‌سوزانند که از حمله هفته گذشته حمایت کرده بودند. طاشناق، یک حزب سیاسی رسمی ارمنی در لبنان، خواستار تظاهرات روز پنج‌شنبه شده بود. لبنان خانه یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌های ارمنی خارج از ارمنستان است. در ماه مه ۲۰۰۰، این کشور اولین کشور عربی بود که نسل‌کشی ارامنه را به رسمیت شناخت. گفته می‌شود که بیش از ۵/ ۱میلیون ارمنی قومی به دست ترک‌های عثمانی در اوایل قرن بیستم قتل‌عام شدند. تعداد ارامنه در لبنان بین ۱۲۰هزار تا ۱۵۰هزار تخمین زده می‌شود.

هاگوپ پاکرادونیان، رهبر طاشناق، حمله جمهوری آذربایجان به آرتساخ را آنچه ارمنی‌ها به قره‌باغ می‌گویند، محکوم کرد و آذربایجان و ترکیه را به انجام یک «نسل‌کشی» جدید علیه مردم ارمنی متهم کرد. پاکرادونیان در سخنرانی خود در این تظاهرات گفت: «امروز در آرتساخ شکست خوردیم؛ اما به‌عنوان یک مردم شکست نخوردیم. ما به‌عنوان یک ملت ارمنی شکست نخوردیم.» سه‌شنبه گذشته، جمهوری آذربایجان به گفته خود عملیاتی «ضد تروریستی» را علیه جدایی‌طلبان ارمنی در قره‌باغ آغاز کرد. یک روز پس از شروع تهاجم، با میانجی‌گری روسیه آتش‌بسی اعلام شد که به موجب آن جمهوری آذربایجان کنترل منطقه محصور را به دست می‌گرفت و جدایی‌طلبان ارمنی سلاح‌های خود را تسلیم می‌کردند. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR)، آژانس پناهندگان سازمان ملل، روز جمعه گزارش داد که حداقل ۲۰۰نفر در این جنگ کشته شدند و بیش از ۹۳هزار نفر -۷۵درصد از جمعیت قره‌باغ ۱۲۰ هزار نفری - از آن زمان از قلمرو گریخته‌اند.

به گزارش ای‌بی‌سی‌نیوز، ده‌ها هزار نفر از ارمنی‌های قومی به دنبال عملیات نظامی موفقیت‌آمیز جمهوری آذربایجان در هفته گذشته که کنترل آن را بر این منطقه جدا شده بازگرداند، از قره‌باغ خارج شده‌اند. بیم آن می‌رود که کل جمعیت در روزهای آینده، چیزی که ارمنستان آن را به‌عنوان «پاک‌سازی قومی» محکوم کرده است، ترک کنند. خانواده‌هایی که در خودروها و کامیون‌ها جمع شده‌اند، با هر وسیله‌ای که می‌توانند وسایل خود را حمل کنند، به سمت ارمنستان حرکت می‌کنند. کسانی که فرار می‌کنند گفته‌اند که حاضر نیستند تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان زندگی کنند؛ زیرا می‌ترسند تحت آزار و اذیت قرار گیرند. نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان روز پنج‌شنبه در نشست تلویزیونی دولت ارمنستان گفت: «در روزهای آینده، دیگر ارمنی در قره‌باغ باقی نخواهد ماند.»

او تصریح کرد: «این یک اقدام مستقیم پاک‌سازی قومی است.» وی افزود که بیانیه‌های بین‌المللی در محکومیت آن مهم است؛ اما بدون اقدامات مشخص، آنها فقط قصد دارند تا ردی اخلاقی در تاریخ از خود به‌جا بگذارند. ایالات متحده و سایر کشورهای غربی نسبت به جابه‌جایی جمعیت ارمنی از منطقه محصور ابراز نگرانی کرده‌‌اند و از جمهوری آذربایجان خواسته‌اند که اجازه دسترسی بین‌المللی را بدهد. ارمنی‌ها قرن‌ها در قره‌باغ زندگی می‌کنند؛ اما این منطقه در سطح بین‌المللی به‌عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته شده است. از اواخر دهه۱۹۸۰، زمانی که دو کشور شوروی سابق در بحبوحه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با یکدیگر درگیر شدند، این منطقه در مرکز درگیری خونین بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان قرار داشت. آن جنگ باعث شد که جدایی‌طلبان قومی ارمنی کنترل اکثر قره‌باغ را در اختیار داشته باشند و همچنین صدها هزار غیرنظامی جمهوری آذربایجان از منطقه بیرون رانده شدند.