اسد از شی امتیاز بزرگی گرفت
سوریه؛ شریک راهبردی چین
به گزارش المانیتور، اما با نگاهی گسترده‌تر به سفر چهار روزه اسد به چین - اولین گام از سال۲۰۰۴ - این گام جدید در روابط چین و سوریه ارزشش بیشتر از آن چیزی است که روی کاغذ به نظر می‌رسد. آنچه در داخل این کشور جنگ‌زده خاورمیانه رخ می‌دهد داستان متفاوتی را بیان می‌کند: این اعلامیه در حالی منتشر می‌شود که اعتراضات ضد دولتی در سویدا وارد دومین ماه خود می‌شود. هزاران نفر در اعتراض به دمشق، خواهان استعفای اسد شده و دوباره به خیابان‌ها آمده‌اند که این حضور بازتاب اعتراضاتی است که در سال۲۰۱۱ سوریه را تکان داد. علاوه بر این، از زمان پیوستن سوریه به طرح کمربند و جاده (BRI) در ژانویه۲۰۲۲، هیچ پروژه‌ای با حمایت مالی چین اعلام نشده است که این نشان می‌دهد پکن هنوز سوریه را مکانی امن برای سرمایه‌گذاری نمی‌بیند. سوریه از یک شریک دیپلماتیک یا اقتصادی ایده‌آل فاصله دارد. با این حال، به‌رغم اینکه سوریه در انزوای اقتصادی و ثبات لازم برای سرمایه‌گذاری است، اما روابط نزدیکتر با چین تا حدی می‌تواند این اشتیاق را در نزد سوری‌ها زنده نگه دارد و تا حدی جبران‌کننده عقب‌ماندگی‌هایش باشد. با وجود این، بدون ثبات سیاسی، بهبود و توسعه اقتصادی پایدار بعید است. ناآرامی‌های سیاسی مداوم و حضور شبه‌نظامیان نافرمان در این کشور و حضور قدرت‌های منطقه‌ای در سوریه احتمالا ثابت خواهد کرد که این مشارکت استراتژیک کمی بیشتراز آن چیزی است که به نظر می‌رسد.
سوریه؛ یک شریک بی‌ثباتِ با پتانسیل
با ۱۲سال درگیری فاجعه‌بار که منجر به کشته شدن حدود ۲۵۰هزار غیرنظامی، ناپدید شدن بیش از ۱۵۰هزار نفر و آواره شدن ۱۴میلیون نفر شد، رهبر سوریه مشتاق کمک گرفتن از رهبران خارجی و سرمایه‌گذاران است؛ چراکه برای بازسازی این کشور نیازمند ۴۰۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در بخش زیرساخت‌هاست که در پی جنگ داخلی به این کشور تحمیل شده است. رهبر سوریه به‌ویژه مشتاق کمک رهبرانی است که شرایط سیاسی خاصی را به وی تحمیل نمی‌کنند. بودجه غرب برای بازسازی محدود است و ایالات متحده تحریم‌هایی را علیه کسانی که با اسد تجارت می‌کنند، اعمال کرده است. علاوه بر این، یک پیش‌شرط اعلام‌شده برای چنین بودجه‌ای، ایجاد یک دولت انتقالی است که در آن اسد کناره‌گیری کند. در این شرایط دولت سوریه تمام تلاش خود را برای بقا انجام داده و خواهد داد. مداخله نظامی روسیه در سوریه که در سپتامبر۲۰۱۵ آغاز شد، به دولت اسد در استراتژی بقای خود به هر قیمتی کمک کرد.
در مقابل، قراردادهای بازسازی و حقوق اکتشاف، استخراج و تولید انرژی را دریافت کرده که مساوی با تسلط روسیه بر صنعت هیدروکربن سوریه است. ایران که به‌طور مشابه اسد را تقویت کرده، کنترل قابل توجهی بر صنایع کلیدی سوریه مانند مخابرات دریافت کرده است. تحریم‌های غرب تا حد زیادی در بازدارندگی یا ممانعت از شرکت‌های تحریم‌شده برای حضور در این کشور بی‌اثر بوده است؛ شرکت‌هایی مانند نِفت‌گاز و اورو پولیس، یک شرکت انرژی متعلق به یوگنی پریگوژین، رئیس سابق واگنر، در این کشور حضور داشته و در عرصه اقتصادی سود قابل توجهی هم به‌دست آورده است. حالا پس از روسیه نوبت چین است. روسیه و سوریه مدت‌هاست که از پکن خواسته‌اند تا در بازسازی سوریه سرمایه‌گذاری کند؛ زیرا این امر بازسازی و ثبات صنایعی را که اکنون کنترل می‌کنند تسهیل می‌کند. از سال۲۰۱۷، چین هویج سرمایه‌گذاری را پیش روی سوریه قرار داده و از آن دعوت کرده است تا به طرح کمربند و جاده خود بپیوندد. از آن زمان، رسانه دولتی سوریه سانا به‌طور مداوم بر حمایت دولت اسد از پکن تاکید کرده و از قول این کشور برای همکاری نزدیکتر و تعامل اقتصادی تمجید کرده و مدعی شده است که همکاری بیشتر با گروه بریکس از اقتصادهای نوظهور بزرگ، در برابر امپریالیسم غربی به تقویت این کشور کمک می‌کند.
