هنری فورد، کارآفرین بزرگ
به‌رغم اینکه هنری نیز مانند همه کودکان قرن ۱۹ در مزرعه به دنیا آمد و رشد کرد اما از همان اوایل علاقه وافری نسبت به مکانیک و ابزار مکانیکی داشت و این علاقه زندگی او را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد وی مثل هم سن و سال‌های خودش رشد نکند و شخصیتی متفاوت یابد. در نوجوانی و سن شانزده سالگی خانه را ترک کرد و به دیترویت رفت. جایی که به عنوان شاگرد تعمیرکار ماشین‌آلات مشغول به کار شد.
مترجم: مریم صدیق‌زنده
به‌رغم اینکه هنری نیز مانند همه کودکان قرن ۱۹ در مزرعه به دنیا آمد و رشد کرد اما از همان اوایل علاقه وافری نسبت به مکانیک و ابزار مکانیکی داشت و این علاقه زندگی او را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد وی مثل هم سن و سال‌های خودش رشد نکند و شخصیتی متفاوت یابد. در نوجوانی و سن شانزده سالگی خانه را ترک کرد و به دیترویت رفت. جایی که به عنوان شاگرد تعمیرکار ماشین‌آلات مشغول به کار شد. پس از سه سال او به خانه بازگشت. بدون اینکه احساس او نسبت به مزرعه‌داری تغییر کرده باشد. همچنان بی‌علاقه بود اما تنها کمک موثر وی در مزرعه این بود که می‌توانست ماشین‌آلات مزرعه را تعمیر کند.
در طول سال‌های نخستین ازدواجش زندگی خود و همسرش را با اداره کردن یک کارگاه چوب‌بری می‌گذراند. اما در سال ۱۸۹۱ که در شرکت برق ادیسون به عنوان مهندس مشغول به کار شد، کاملا واضح بود که تمام زندگیش را وقف صنعت و اهداف صنعتی خواهد کرد. در سال ۱۸۹۳ از طرف این شرکت تشویق شد و ترفیع گرفت. دیگر زمان آن رسیده بود تا پول و سرمایه و وقت خود را در راستای اهداف، برنامه‌ها و تجربیات خود صرف کند. در سال ۱۸۹۶ زمانی که اولین خودروی خودش را ساخت، آزمایشاتش هدفمندتر شد.
به‌رغم اینکه دو آزمایش پی‌در‌پی با شکست روبه‌رو شد اما بالاخره کمپانی خودروسازی فورد در سال ۱۹۰۳ به ثبت رسید. ساخت مدل T اتومبیل فورد برای او همه چیز بود. پرهزینه، قابل اعتماد و مفید بود اما در آن شرایط تنها تعداد کمی از این مدل در هر سال تولید
می‌شد.
با افزایش تقاضا، شرکت فورد مجبور شد کارخانه بزرگی تاسیس کند. در مدت بسیار کوتاهی وی موفق شد انقلاب بزرگی در خط تولید خودرو ایجاد کند و به بزرگ‌ترین شرکت خودروسازی در جهان تبدیل شد.
پیشرفت در کار به همان اندازه برای فورد خوشحال‌کننده بود که ساخت مدل T برایش مسرت‌بخش بود اما او هنوز هم راضی نبود. سعی می‌کرد تا شکل و ساخت جدیدی در مدل اتومبیل ایجاد کند. آرزوهای او حتی شامل ساخت پمپ بنزین و جاده‌‌هایی بهتر هم می‌شد. این رویاها سرانجام منجر به ساخت یک بزرگراه بین ایالتی شد.
فورد در کار خود بسیار سرسخت و مصمم بود. هر کاری را به روش خودش انجام می‌داد. اگرچه این خصوصیت گاهی باعث ایجاد اختلالاتی در کار می‌شد اما در نهایت یکی از عوامل مهم در موفقیت وی شد.
آرزوهای فورد هم مثل ادیسون که بسیار مورد احترام و ستایش فورد بود محدودیتی نداشت. آرزوهایش آنقدر بزرگ بود که هر انسانی با توانایی‌های عادی قادر به رسیدن به آنها نبود. توانایی‌های وی حتی امکان تولید انبوه را نیز به وجود آورد.
هنری فورد در سال ۱۹۴۷ از دنیا رفت اما انگیزه و انرژی وی در صنعت ساخت خودرو هنوز زنده است و در ذهن و قلب بسیاری از ایده‌آلیست‌ها می‌چرخد. هنوز هم افراد زیادی هستند که با ایده‌ها و ابتکاراتشان ما را شگفت‌زده می‌کنند.
ارسال نظر