بازار فولاد در مسیر رونق گام می‌گذارد؟

گروه بورس کالا- حدیث موسوی: معاملات روز گذشته رینگ فولاد از علاقه خریداران برای تصاحب عرضه‌های صورت گرفته خبر می‌داد. میلگرد A۳ سایز ۱۸ از سوی شرکت فولاد امیرکبیر خزر در قالب معامله نقدی و با قیمت پایه ۱۷ هزار و ۸۵۰ ریال عرضه شد که ۶۶۰ تن از آن در زمان معامله و ۴۴۰ تن از آن در زمان مچینگ مورد معامله قرار گرفت. زمان تحویل این کالا شانزدهم ماه جاری است. از سوی دیگر سبد میلگرد A۳ سایز ۱۴ تا ۲۵ را گروه ملی صنعت فولاد ایران هم عرضه کرد که ۶۶۰ تن از این کالا در زمان عرضه و ۲۲۰ تن از آن در زمان مچینگ خریداری شد. در معاملات بورس کالای روز گذشته همین سبد از طرف شرکت نورد فولاد صنعتی و ساختمانی یزد در قالب قرارداد سلف و برای تحویل در یازدهم خرداد ماه عرضه شده بود که با قیمت پایه ۱۷ هزار و ۷۳۹ ریال، عرضه این کالا ۲ هزار و ۶۰۰ تن و تقاضای آن ۶ هزار و ۱۱۰ تن بود. در ادامه استقبال از تختال C عرضه شده در روز سه شنبه، دیروز هم ۲۰ هزار تن از این کالا به صورت سلف از طرف شرکت فولاد خوزستان عرضه شد که به دلیل تقاضای ۴۹ هزار تنی، قیمت پایه آن از ۱۴ هزار و ۲۵۰ ریال به قیمت پایانی ۱۵ هزار و ۶۷۵ریال افزایش یافت. در این میان دیگر کالاهای عرضه شده در رینگ فولاد مانند تیرآهن ۱۴ و سبد نبشی با بی‌میلی خریداران مواجه شد؛ به گونه‌ای که در برابر عرضه‌ها هیچ تقاضایی صورت نگرفت. در مجموع، به نظر می‌رسد به دلیل قیمت‌های مناسب‌تر بورس کالا خریداران رغبت بیشتری برای خرید دارند در حالی که در بازار آزاد تمایل چندانی به خرید وجود ندارد. به علاوه قیمت انواع میلگرد در بازار آزاد همچنان در محدوده یک هزار و ۹۶۰ تا یک هزار و ۹۹۰ تومان در نوسان است. به گفته معامله‌گران این قیمت‌ها مدتی است روند باثبات خود را حفظ کرده‌اند، چرا که بیشتر خریدها در آن محدود به مصارف جزیی و خرد می‌شوند نه تقاضاهای عمده. با توجه به اینکه در کشورمان چشم انداز مثبت و روشنی از سرمایه گذاری در پروژه‌های عمرانی و زیربنایی وجود ندارد و با نظر به اینکه ساخت و ساز مسکن مدتی است با رکود دست به گریبان است تقاضای فولاد هم به تبع آن با روند کاهشی مواجه شده است. این در حالی است که کارشناسان فعال در حوزه فولاد معتقدند به سبب خط گیری زیاد بازار از نوسانات ارزی و همینطور مسائل سیاسی، بازار این محصولات روند باثبات و مشخصی نداشته و آینده آن به لحاظ رونق یا رکود قابل پیش‌بینی نیست. از سوی دیگر برخی از فعالان بازار هم به دلیل عدم تعیین تکلیف دقیق مالیات بر ارزش افزوده هنوز مغازه‌های خود را بسته نگه داشته‌اند به گونه‌ای که به نظر می‌رسد تا چند ماه آینده این بازار همچنان در خواب زمستانی به سر خواهد برد. این مسائل در حالی است که به گفته یکی از آگاهان بازار به سبب افزایش هزینه‌های لجستیک و هزینه‌های مربوط به حمل و نقل محصولات فولادی در کنار افزایش ۳۸ درصدی در قیمت حامل‌های انرژی اگر از صنعت فولاد حمایت‌های موثری صورت نگیرد، ممکن است بازارهای صادراتی خود را نیز در این میان از دست بدهیم. در حال حاضر کشورهای همسایه ایران مانند ترکیه با تمام توان در حال تولید و صادرات محصولات فولادی هستند، به همین سبب اگر نخواهیم از این صنعت ارز آور حمایت کنیم در زمینه کاهش وابستگی به صادرات نفت نیز موفق عمل نکرده ایم. سهم صادرات از کل تولید فولاد داخلی نهایتا به ۱۰ درصد می‌رسد که با برنامه ریزی‌های نظام مند می‌توان میزان آن را از این رقم بیشتر کرد.