دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد:
خانه تاریخی بروجردیها به یک هتلدار واگذار میشود! این خبری بود که هفته گذشته به رسانههای چاپی و مجازی راه یافت. مدیران میراث فرهنگی کاشان با این مدعا که سرمایهگذار قصد دارد ساختمان ادارهکل میراث فرهنگی کاشان را بسازد، واگذاری آن را توجیه میکنند. درحالیکه خانه تاریخی بروجردیها در فهرست میراث ملی ایران ثبت است و هرگونه واگذاری اثر ملی با قانون مغایرت دارد. خانه بروجردیها در دهه۱۲۸۰ طراحی و ساخته شد؛ دهه پرشور مشروطهطلبی ایرانیها که با موج تحول در فرهنگ و معماری همراه شد. حاج سیدحسن نطنزی بروجردی، تاجر مشهور فرش کاشان دختر همکارش حاج سیدجعفر نطنزی را برای پسر خود سیدمهدی خواستگاری کرد. شرط خانواده دختر، ساخت خانهای شایسته و بایسته بود که در همه شهر شهره شود.
سنتوری به وسیله گنبدی مرکزی متمایز میشد و همین خصوصیت است که نهایتا مفهوم سلسله مراتب را بهوجود میآورد؛ سنتوری را میتوان وسیلهای ابتکاری اما لزوما عملی برای نمایش بصری جهت قبله تعریف کرد که بدون وجود آن جهت قبله نامشخص میماند. اما گنبد اینگونه نیست. گنبد برای نشان دادن جهت قبله نیست و نیز بسیار فراتر از آن است که محراب را بنمایاند.
کاشان همانند دیگر شهرهای قدیمی ایران معماری سنتی شهریاش را تا اوایل قرن بیستم حفظ کرده بود. این چینش سنتی که در دورههای سلجوقی و صفوی شکل گرفته بود و تا دوران قاجار ادامه یافته بود، در دوره پهلوی و بهویژه نیمه دوم قرن بیستم بهشدت تغییر یافت. شهر قدیمی کاشان را دیواری بلند محصور میکرده و رفتوآمد به درون شهر توسط چند دروازه صورت میگرفته است. فضای درون شهر مانند دیگر شهرهای دوران میانه اسلامی به چهار قسمت ارگ، مدارس، بازار و محلات تقسیم میشده است. قلعه جلالی (ارگ حکومتی کاشان) که در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی ساخته شده بود، در طول قرن ۱۸ و ۱۹میلادی از میان رفته است؛ درحالیکه برجها، دروازهها و دیوارههای شهر در سراسر قرن نوزدهم باقیمانده بودند.
بافت تاریخی شهرها بخش مهمی از هویت فردی و اجتماعی ساکنان آنها و بستری برای زنده ماندن و تداوم تاریخ و فرهنگ ملتهاست که بیتوجهی و تخریب آن خسارات جبران ناپذیری در تمامی عرصهها برای هر سرزمین به دنبال خواهد داشت. از این رو حفظ و حراست از این میراث گرانبها وظیفه بسیار مهمی است که در تمام دورهها باید سرلوحه کار دولتها قرار گیرد. بندر تاریخی کنگ در حاشیه خلیج فارس یکی از ارزشمندترین هستههای شکلگیری زندگی جمعی در ایران به شمار میرود.