گروه تاریخ و اقتصاد: میـرزا محمدعلی محلاتی معروف به حاج سیاح(۱۳۰۴- ۱۲۱۵ ه.ش) در ۲۳سالگی، سفرِ هجده‌ساله خود به دور دنیا و سفرهای فراوانش در سراسر ایران را آغاز کرد. آنچه می‌خوانید از کتاب خاطرات حاج سیاح و در باب وضعیت دوران مظفرالدین شاه است: مظفرالدین شاه که از مصالح مملکت و صرفه دولت اطلاعی نداشت و گویا در کتاب‌ها خوانده و از زبان‌ها شنیده بود سخاوت چیز خوبی است. اطرافیان گرسنه طماع خونخوارش کمر بستند که دخل مملکت را بلعیده، ثروت بزرگ فراهم کنند و در سرخوردن مال دولت و ملت و در سر تقرب و تقدم با یکدیگر مخالفت و غرض‌ورزی آغاز کردند. فرمانفرما به کار خود قناعت نکرده به هر کار دخالت نمود. وزیر داخله با او معارض شد طمع اطرافیان شاه را کسی جلوگیری نتوانست کرد. دخل مملکت از عهده حرص ایشان و مخارج گزاف و بخشش‌های بی‌جای مظفرالدین شاه برنیامده. کم‌کم اشیای دولتی و افتخارات ملی را به بازار حراج و فروش گذاشتند و پرده ناموس دولت را دریده. سابقا جریمه‌ها اگر صد بود، هزار شد و رشوه‌ها اگر هزار بود، حرف کرور به میان آمد.