به این ترتیب هسته اولیه ساخت کالبدی تهران در کانون تقاطع راه‌های ارتباطی شرقی-غربی و راه‌های شمالی-جنوبی و در کنار عناصر اولیه تجمع و تمرکز (بازار، مسجد جامع، امامزاده زید، امامزاده یحیی و امامزاده سیدنصرالدین) بنیان گذاشته شد و قدیمی‌ترین محله‌های مسکونی آن یعنی محله بازار و عودلاجان در جوار آن شکل گرفت.

منبع: جواد مهدیزاده، «دوره تکوین و شکل‌گیری تهران قدیم»، جستارهای شهرسازی، ۱۳۸۱.