گروه تاریخ و اقتصاد: ایرانی آدمی است سازگار که با همه چیز می‌سازد. ولو گاهی هم ژاندارم زهر خود را به او بچشاند یا از دست ارباب (اربابی که در نظر او تنها مرکز قدرت و اختیار و آب و نانش و حتی منزل و مسکنش در دست اوست) آزار ببیند، در گوشه‌ دنج خود خزیده و با عادات کار و بار خود شکر خدا را به‌جا می‌آورد و اگر احیانا پارلمان و مجلسی هم در میان باشد یا نباشد برای او کاملا یکسان است و اگر بخواهی به او بفهمانی که او هم در این مجلس حقی دارد جوابت را با خنده و استهزا می‌دهد.

- جمالزاده، محمدعلی (۱۳۴۵)، خلقیات ما ایرانیان، تهران: کتابفروشی فروغی، ص ۱۲۶.