هنری کیسینجر

هنگامی‌که کیسینجر با گرومیکو در ژنو ملاقات کرد، آنها بر سر موضوع دعوت از «سازمان آزادی‌بخش فلسطین» به کنفرانس ژنو به بن‌بست رسیدند. با‌ وجود این، گرومیکو راضی بود که پس از جلسه اعلام کند که در ماه ژوئیه برای ادامه‌ رایزنی‌هایشان دوباره ملاقات خواهند کرد. به نظر می‌رسید که روس‌ها، درست مانند کیسینجر، به این نتیجه رسیده بودند که ژنو تله‌ای است که ناتوانی آنها در ارائه‌ پیشرفت در آن آشکار می‌شود. آنها ترجیح دادند که ایالات‌متحده تمام خطرات را بپذیرد. بنابراین موافقت کردند که منتظر نتیجه‌ دیدارهای…

کیسینجر طرح وزارت امور خارجه را مطالعه کرد و وانمود می‌کرد که از درخواست اسرائیل برای عقب‌نشینی به خطوط۱۹۶۷ با اصلاحات جزئی مرزها در کرانه‌ باختری رضایت دارد. تنها اخطار او این بود که فعلا بیت‌المقدس را از برنامه خارج کند. رئیس‌جمهور با اشتیاق این ایده را پذیرفت. فورد اذعان کرد که این امر منجر به رویارویی با جامعه یهودیان آمریکا می‌شود؛ اما ازآنجا‌که این نبرد از قبل آغاز شده بود، او احساس نمی‌کرد چیز زیادی برای از دست دادن داشته باشد و چنین قضاوت کرد که کنگره در آخرین راه‌حل با او خواهد بود.

با توجه به اجماعی که به نفع ژنو و راه‌حل تحمیلی چه در داخل وزارت خارجه و چه در بین کارشناسان خارجی در حال شکل‌گیری بود، کیسینجر با احتیاط پیش رفت. از نظر فکری، او نمی‌توانست به‌شدت با این رویکرد مخالف باشد. او همیشه نسبت به ژنو به‌عنوان یک مجمع مذاکره بیزاری داشت؛ زیرا به‌ناچار منجر به لشکرکشی یا گردهمایی علیه اسرائیل می‌شد. سپس ایالات‌متحده مجبور می‌شود یا به اجماع بپیوندد و متحد آسیب‌پذیر را مورد ضرب و شتم قرار دهد یا خود را منزوی کند. درهرصورت، شوروی به ازای هرگونه موفقیت ایالات‌متحده در…

خشم کیسینجر به‌دلیل اعتقاد او به اینکه اسرائیلی‌ها به‌عمد وی را تحقیر کرده‌اند، برانگیخته شد. حمایت رئیس‌جمهورش اعتمادبه‌نفس کیسینجر را افزایش داد و او به‌اشتباه معتقد بود که به‌دلیل یهودی بودنش «نجس» است. در یک نقطه از ماه آوریل، سیسکو با افزایش خشم جامعه‌ یهودی جا زد و اندکی دو دل شد؛ او توصیه کرد که کیسینجر اسرائیلی‌ها را وارد فرآیند «ارزیابی مجدد» کند. کیسینجر این پیشنهاد را رد کرد. با شدت گرفتن نبرد، کیسینجر از برخی یهودیان بانفوذ کمک گرفت. «الی ویزل»، وجدان یهودی جهان پس از هولوکاست،…

دینیتز برای جمع‌آوری نیروهایش و طرح این ادعا که اسرائیل انعطاف‌پذیر بوده اما مصری‌ها مایل به برقراری صلح نیستند، وقت تلف نکرد. جلسه‌ اضطراری در شهر نیویورک با حضور ۷۰۰رهبر یهودی تشکیل شد. «کمیته‌ کار یهودیان» اتحادیه‌های آمریکایی را که حامیان سرسخت اسرائیل بودند، بسیج کرد. «جورج مینی»، غول اتحادیه و رئیس AFL-CIO، اعلام کرد که جنبش کارگری آمریکا در تلاش برای مقاومت در برابر «نابودی» با اسرائیل همراه است. کهنه‌سربازان یهودیِ جنگ در تجمعات «لژیون آمریکایی» سخنرانی کردند. دانشجویان یهودی در محوطه‌…

کیسینجر غرایز فورد را برانگیخت. یک‌روز پس از بازگشتش، کیسینجر به فورد گفت که اسرائیلی‌ها رفتار گستاخانه‌ای داشته‌اند. او گفت: «اینکه نامه‌ای از شما دریافت کرده و حتی یک ذره تغییری نکردند، تحقیری برای ایالات‌متحده است.» کیسینجر این کار را دو روز بعد، در جریان جلسه‌ صبحگاهی فورد، تکرار کرد و وضعیتی را که در آن «سه میلیون اسرائیلی» سیاست خارجی آمریکا را اداره می‌کردند و روابط تجاری با اتحاد جماهیر شوروی را خراب می‌کردند، محکوم کرد. کیسینجر مصاحبه‌ فورد را تحسین کرد؛ اما به وی هشدار داد: «آنها به…

کیسینجر می‌خواست آنها [مقام‌های اسرائیلی] بدانند که وی [کیسینجر] را به‌عنوان شریک در استراتژی‌ای که این وزیر کارآزموده به‌شدت برای حمایت از اسرائیل طراحی کرده بود، ناامید کرده‌اند. جبران برای آنها در امتیازات سیاسی مصر نبود، بلکه بیشتر «در این بود که ما را قادر به کنترل دیپلماسی کند و همه‌ شرکت‌کنندگان را خسته کند.» کیسینجر ادعا کرد که در مقایسه با آن، مکان خط اهمیتی ندارد. به‌علاوه، درهرصورت، او تمام عناصر نظامی غیر خصومت‌آمیز را که از مصریان خواسته بودند، به‌دست آورده بود. از دیدگاه کیسینجر،…

لحن قاطع و تهدید به «ارزیابی مجدد» روابط با اسرائیل، وزرای کابینه را تکان داد. شکی وجود نداشت که فورد و کیسینجر قصد داشتند اسرائیل را مسوول این شکست بدانند و اینکه روابط با ایالات‌متحده - تنها مدافعِ اسرائیل در مجامع بین‌المللی و تضمین‌کننده امنیت کشور یهود- شاید به‌طور چشمگیری در آستانه وخامت بود. اما این شبح برای تعدیل مواضع هیچ‌یک از اعضای کابینه کافی نبود. در واقع، نتیجه عکس داشت و بیشتر وزرا را متقاعد کرد که محکم بایستند و به عبارتی «پای خود را در یک کفش کنند»؛ واکنش پیش‌فرض یک قدرت کوچک…

اسرائیلی‌ها هرگونه اشاره‌ به چیزی را که ممکن است «عدم خصومت» به نظر برسد، کنار گذاشتند؛ اما پیشنهاد خود را مبنی بر عقب‌نشینی مبهم به وسط گذرگاه‌ها تغییر ندادند و همچنین ترتیبات مربوط به میدان‌های نفتی را که مصری‌ها باید در چارچوب خطوط اسرائیلی یک «سرزمین محصور» دست به عمل بزنند، هم تغییر ندادند. آلون متقاعد شده بود که سادات خط میانی گذرگاه‌ها را می‌پذیرد «زیرا واقعا امتیاز بزرگی است». کیسینجر فکر کرد که در سیاره دیگری است و همین را به آلون گفت. کیسینجر گفت: «این یک امتیاز بزرگ اسرائیلی در…

درحالی‌که کیسینجر برای مشورت با ملک فیصل به ریاض پرواز کرد، کابینه اسرائیل ۱۰ساعت رایزنی کرد. کابینه تصمیم گرفت به فرمول آلون درباره «عدم استفاده از زور» پایبند بماند و پیشنهاد متقابل سادات را رد کند. اگرچه سادات متعهد شده بود که هر عنصر زمانی را از مدت توافق حذف کند، اما کابینه همچنان خواستار تعهد مصر برای چند سال مشخص بود. بااین‌حال، در ازای آن، کابینه آنچه را که به عنوان یک امتیاز می‌دانست، اعطا کرد: اسرائیل تا وسط گذرگاه‌ها عقب‌نشینی می‌کند، نیروهای مصری به سمت خط فعلی اسرائیل حرکت می‌کنند…

فهمی برای اینکه جلوی سادات را بگیرد، یک نامه‌‌ جدید و غیررسمی مصری با فرمول‌‌‌بندی‌‌‌هایی به کیسینجر داد که کیسینجر احساس کرد تا برآورده کردن نگرانی‌های اسرائیل راه درازی پیموده است. اگر کیسینجر موفق می‌‌‌شد اسرائیلی‌‌‌ها را درباره عدم‌خصومت نرم کند، این نامه به او فرصت زیادی برای کار می‌‌‌داد و او قدردان تلاش مصر بود. اما می‌‌‌ترسید که به دلخواهش نباشد و کم بیاورد.

کیسینجر که گرفتار روند فروپاشی اوضاع در هندوچین و حمله به خودش در داخل بود، به‌‌‌نظر می‌‌‌رسید‌‌‌ که دلش با مذاکرات نیست؛ اما یک مشکل مفهومی هم وجود داشت. از نظر کیسینجر، صلح به‌‌‌معنای نبود جنگ بود، بنابراین پیشنهاد سادات مبنی‌‌‌بر «عدم‌‌‌توسل به‌‌‌زور» امتیازی معنادار بود. برای رابین نبود جنگ در مقایسه با تعهد سیاسی برای پایان‌‌‌دادن به وضعیت جنگ و برقراری صلح، ارزش کمی داشت.

در شام دیرهنگام آن شب با تیم اسرائیلی در اقامتگاه نخست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وزیر در بیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌المقدس، کیسینجر سرفصل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مربوط به تعامل خود با سادات را به رابین داد؛ درحالی‌که رابین به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دقت هفت پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نیاز اسرائیل را برای توافق بیان کرد. اسرائیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها مایل بودند درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ چیزی مختصرتر از «عدم‌خصومت» بحث کنند تا زمانی‌که این اقدام «گامی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سوی صلح» بود، اما رابین همچنان اصرار داشت که میزان عقب‌نشینی با میزان صلح تعیین می‌شود. صبح روز بعد، در دفتر رابین،…

اسرائیلی‌ها از طریق ابزارهای مسالمت‌آمیز پاسخ دادند تمایل ندارند بپذیرند سادات محدودیت‌هایی درباره این مساله دارد که تا چه حد می‌تواند جلوتر از سایر اعرابی حرکت کند که اسرائیل در آن مرحله حاضر به دادن هیچ‌گونه امتیازی به آنها نبود. آنها دوباره سعی کردند ایده‌ آلون را درباره تعهد ۱۰ساله به‌عنوان جایگزین ترویج کنند. کیسینجر درک نمی‌کرد که اگر اسرائیل از عقب‌نشینی در جبهه‌ دیگری امتناع کند، سادات چگونه می‌تواند این را برای برادران عرب خود توجیه کند.

اقتصاد نیوز: اگرچه کیسینجر اکنون به طور معمول به عنوان یک متفکر سیاست خارجی عمیق، خردمند و صاحب بینش منحصربه‌فرد مورد ستایش قرار می‌گیرد، اما ماموریت طولانی او آنقدرها که طرفدارانش فکر می‌کنند چشمگیر نیست.

ایرنا: هنری کیسینجر با بیان اینکه سواستوپل در تاریخ همیشه بخشی از اوکراین نبوده است، افزود: از دست دادن این شهر برای روسیه، افت شدیدی خواهد بود که می‌تواند انسجام این کشور را به خطر بیاندازد.

مهر: هنری کیسینجر، وزیر خارجه اسبق آمریکا می‌گوید بحران مربوط به اوکراین پس از دعوت از این کشور برای پیوستن به ناتو تشدید شد.

شفقنا: هنری کیسینجر در پاسخ به سوال روزنامه اسپانیایی موندو مبنی بر اینکه آیا جنگ سرد دوم خطرناکتر از اول خواهد بود، گفت: «بله.»

اقتصاد نیوز: هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه اسبق ایالات متحده دلایلی را برجسته کرده که چرا معتقد است ایالات متحده اکنون بیشتر از زمان جنگ ویتنام دچار تفرقه و اختلاف شده است.

خبرگزاری صدا و سیما: هنری کیسینجر وزیر اسبق خارجه آمریکا می گوید: خلاصه سیاست کنونی ما در عراق این است که این کشور برای سالهای طولانی، مستقیم یا غیر مستقیم، چه از نظر سیاسی و چه از نظر نظامی، تحت سیطره کامل ما باشد.

مهر: هنری کیسینجر در نشستی با عنوان «چالش‌های جهانی و راهبرد امنیت ملی ایالات متحده» مدعی شد ایران به بزرگترین چالش کلیدی معاصر خاورمیانه تبدیل شده است.

رسانه های غربی در گزارشی اعلام کردند که ترامپ در آستانه اتخاذ تصمیماتی درباره «برجام» با «هنری کیسینجر» وزیر خارجه اسبق این کشور دیدار و رایزنی کرده است.