چالشهای پرداخت الکترونیک در سال ۹۳
شادی ترکیان دانشجوی دکترای کسبوکار حرفهای مدیریت صنعت پرداخت الکترونیک در کشور ما با فاصلهای چندین ساله از کشورهای پیشرو و بر اساس خدمات مبتنی بر کارتهای الکترونیک در دهه ۱۳۷۰ شکل گرفت و در نیمه دوم دهه ۸۰ توسط شرکتهای PSP (شرکتهای دارای مجوز از بانک مرکزی برای ارائه خدمات پرداخت الکترونیک در کشور) و از طریق ابزارهای پذیرش این کارتها در شبکه بانکی همچون دستگاههای خودپرداز و دستگاههای کارتخوان فروشگاهی در رقابتی سنگین و نفسگیر فراگیر شد و بهدنبال آن راه نفوذ خود را از طریق درگاههای پرداخت اینترنتی، تلفن همراه و در ماههای اخیر بسترهای پرداخت USSD ادامه داده است.
شادی ترکیان دانشجوی دکترای کسبوکار حرفهای مدیریت صنعت پرداخت الکترونیک در کشور ما با فاصلهای چندین ساله از کشورهای پیشرو و بر اساس خدمات مبتنی بر کارتهای الکترونیک در دهه ۱۳۷۰ شکل گرفت و در نیمه دوم دهه ۸۰ توسط شرکتهای PSP (شرکتهای دارای مجوز از بانک مرکزی برای ارائه خدمات پرداخت الکترونیک در کشور) و از طریق ابزارهای پذیرش این کارتها در شبکه بانکی همچون دستگاههای خودپرداز و دستگاههای کارتخوان فروشگاهی در رقابتی سنگین و نفسگیر فراگیر شد و بهدنبال آن راه نفوذ خود را از طریق درگاههای پرداخت اینترنتی، تلفن همراه و در ماههای اخیر بسترهای پرداخت USSD ادامه داده است. از آنجا که امروزه در دنیایی زندگی میکنیم که کمتر کاری بدون پول انجام میشود، مدیریت ابزارهای انتقال پول و به تبع آن توسعه و بقای صنعت پرداخت الکترونیک باید یکی از مهمترین دغدغههای جامعه باشد تا منابع پولی با کمترین هزینه و بالاترین کیفیت در جامعه به حرکت درآیند. در این میان توجه به رشد و شکوفایی شرکتهای PSP بهعنوان سرمایهگذاران و مجریان اصلی این صنعت امری ضروری و اجتنابناپذیر بهنظر میرسد؛ بنابراین این مقاله سعی بر آن دارد تا با در نظر گرفتن انتظارات موجود در سه حوزه سیاستگذاری کلان، بانکها و مصرفکنندگان از صنعت پرداخت الکترونیک و رویکردهای موجود در هر یک از این سه حوزه در کنار تغییرات ناشی از نوسانات شاخصهای موثر در کسبوکار این شرکتها بهعنوان پدیدههایی زنده و پویا به بیان چالشهای اقتصادی پیش روی آنها در سال ۹۳ بپردازد.
توجه دولت به صنعت پرداخت الکترونیک و ورود متولیان نظام اقتصادی و مالیاتی به این حوزه در کنار تدوین سیاستها و نظارت بر اجرای آن از طریق بانک مرکزی همزمان با رشد این صنعت ابتدا در سال ۱۳۸۳ با تشکیل کمیته پول الکترونیک به دستور ریاستجمهور وقت و با ریاست معاون وزیر اقتصاد با هدف پیگیری وضعیت پیشرفت این کسبوکار و توسعه فرهنگ استفاد از آن انجامپذیرفت. ریشه اصلی این توجه را میتوان توانایی ابزارهای پرداخت الکترونیک در تسهیل گردش پول و به تبع آن گردش نقدینگی به گونهای کاملا شفاف و قابلکنترل دانست. از سوی دیگر نقش موثر این ابزارها در کمک به حفظ محیطزیست، کاهش مصرف انرژی ناشی از سفرهای غیرضروری، کمک به بهداشت عمومی، کاهش هزینه چاپ پول و درنهایت کنترل میزان نقدینگی باعث شد تا در طول این سالها نقش پررنگ سیاستهای دولت به واسطه بانک مرکزی و از طریق قوانین و دستورالعملهای لازمالاجرا مشهود باشد. برای مثال با گذشت مدت زمانی طولانی از تصویب کسر کارمزد از تراکنشهای انجام شده روی دستگاههای کارتخوان فروشگاهی همچنان شاهد منع اجرا و تامین آن در قالب سوبسید با مبلغی دستوری برای شرکتهای PSP هستیم، محدودیتی که میتواند علاوهبر تاثیر در میزان درآمد و سودآوری این شرکتها در رقابت کیفی آنها نیز موثر باشد.
هرچند در سالهای اخیر شاپرک بهعنوان نهادی واسط بین شرکتهای PSP و بانک مرکزی با ایجاد فضایی تعاملی و ساماندهی این صنعت تلاش زیادی در جهت استقلال PSPها و سپردن قدرت برنامهریزی برای توزیع هدفمند ابزارهای پرداخت در کشور به آنها نمود تا هم کسبوکار شرکتهای PSP را بهبود بخشد و هم این صنعت را خودکفا کند، اما باید پذیرفت تغییرات در این حوزه به سرعت و بهدور از آسیب به خدمت امری بسیار دشوار و خارج از ذهن است. بانکها بهعنوان بخشی از چرخه خدمات پرداخت الکترونیک و بهواسطه نگهداری حساب متصل به ابزارهای پرداخت مورد استفاده توسط مصرفکننده همواره مرزی نزدیک با شرکتهای PSP در این حوزه داشتهاند و در بیشتر موارد این ابزارها را بهعنوان بخشی از سبد خدمات بانکی خود محسوب کرده و تا سرحد مالکیت بر شرکتهای PSP نیز پیش رفتهاند. فراهم شدن امکان جذب منابع مالی و حفظ طولانی مدت آن در کنار کاهش هزینه مراجعه مردم به بانک و چرخش روانتر نقدینگی از طریق ابزارهای پرداخت الکترونیک، بانکها را ترغیب کرده تا هزینه سنگین ارائه این خدمات به مصرفکننده را تقبل کرده و مصرفکنندگان را از طریق تبلیغات رسانهای و اهدای جوایز به استفاده هر چه بیشتر از این خدمات رایگان تشویق کنند. روندی که در طول یک دهه اخیر علاوهبر افزایش حجم عرضه نسبت به تقاضا و هزینههای پشتیبانی و نگهداری برای شرکتهای PSP فرهنگ رایگان بودن استفاده از این خدمات را در جامعه توسعه و موجب تغییر در مدل کسبوکار این شرکتها شد. بدیهی است انتظار بهحق مصرفکنندگان ابزارهای پرداخت، چه دارنده انواع کارتهای الکترونیکی باشند؛ چه استفادهکننده از دستگاه کارتخوان یا موبایل، دریافت خدمت با سرعت بالا، آسان، امن، به موقع و باکیفیت است. مصرفکنندگان بر این امر اذعان دارند که استفاده از این خدمات علاوهبر کاهش نیاز به حمل پول نقد خصوصا در شرایط اقتصاد تورمی کنونی با برخورداری از ایمنی بالا نیاز به مراجعات بانکی را کاهش داده و دارای روشهای متنوع در تبادلات مالی است و حتی میتوان گفت حجم فروش را برای فروشگاهها نیز افزایش داده است؛ اما انتظار ایشان برای دریافت خدماتی رایگان در کنار حفظ محرمانگی اطلاعاتشان تا حدی است که در تجربهای نه چندان دور شاهد جمعآوری مقطعی دستگاههای کارتخوان توسط فروشگاهها همزمان با شایعه رصد شدن میزان واریز پول به حسابهای متصل به آن از سوی سازمان امور مالیاتی یا ترغیب مشتریان به دریافت وجه نقد از دستگاههای خودپرداز به علت قطع واریز آنلاین بودیم اینگونه رفتارها نشان از وجود تهدید کاهش تقاضا با اجرای فرآیند کسر کارمزد یا عدمتناسب نرخ آن با حاشیه سود اصناف و در نتیجه روی آوردن مصرفکنندگان به پول نقد یا بازار خدمات بانکی بدون کارمزد دارد. در کنار همه موارد اشاره شده، آنچه باید با جدیت مورد توجه شرکتهای PSP قرار گیرد، سیاست اقتصاد انقباضی دولت در سال ۹۳ است. انقباض نقدینگی در سطح جامعه و به تبع آن کاهش سرعت گردش پول در کنار نرخ ۲۵ درصد پیشبینی شده برای تورم قطعا کاهش حجم خرید در جامعه و بهدنبال آن کاهش تعداد تراکنشهای ابزارهای پرداخت را در پی خواهد داشت. این در حالی است که افزایش فشار هزینههای ناشی از اجرای فاز دوم هدفمندی که مهمترین آن افزایش قیمت بنزین برای انجام خدمات پشتیبانی حضوری است، افزایش هزینههای توسعه و نگهداری زیرساختهای سختافزاری و نرمافزاری به دلیل وابستگی این بخشها به واردات خصوصا واردات قطعات برای تعمیر و نگهداری برخی ابزارهای مستهلک شده با توجه به هزینه بالای تعویض آنها و متاثر بودن این موارد از قیمت ارز که نوسانات صعودی خود را آغاز کرده است، محدودیت دسترسی ناشی از تحریمهای جهانی چه در حوزه تبادلات بانکی و چه در حوزه در اختیار گرفتن تکنولوژیهای روز که اغلب در اختیار کشورهای توسعه یافته است و در نهایت افزایش مالیات بر درآمد و مالیات ارزش افزوده سبب خواهد شد تا با توجه به شرایط و محدودیتهای فعلی حاکم برای کسب درآمد، توسعه و حتی حفظ کیفیت خدمات در سالجاری با افزایش هزینه و کاهش حاشیه سود برای این شرکتها همراه باشد.
ارسال نظر