حمید رجبی

۱- فوتبال باشگاهی ایران در عرصه قهرمانی آسیا؛ پس از دوقهرمانی استقلال در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ (همراه با ۲ نایب قهرمانی )، فتح جام در جام آسیا توسط پرسپولیس در سال ۱۹۹۰ و جدا از سالی که تیم پاس تهران در سال ۱۹۹۲ آخرین قهرمانی یک تیم باشگاهی کشورمان در شرایط قدیم باشگاه‌های آسیا را تجربه کردند در شرایط آرمانی خود قرار نداشت؛ تا اینکه تیم‌های اصفهانی لیگ به یک باره قدرت خود را به رخ حریفان خود کشیدند. ۲- باشگاه سپاهان که همیشه یکی از تیم‌های قدرتمند و مطرح فوتبال کشورمان بوده؛ از اواخر دهه هفتاد شمسی که همزمان با برگزاری لیگ برتر ایران بود جهش خیره کننده‌ای در فوتبال ما داشت و پس از درخشش و قهرمانی در لیگ برتر کشورمان؛ نماینده فوتبال ایران در جام باشگاه‌های آسیا شد. سپاهان که آن زمان فوتبال باشگاهی ایران را از دو قطبی بودن خارج کرده بود؛ در این جام نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و توانست به عنوان یک تیم باشگاهی از ایران در سال ۸۷ به فینال این مسابقات مهم راه پیدا کند. سپاهان هرچند که در فینال بازی را با بدشانسی به تیم اوراواردز ژاپن واگذار کرد و از قهرمانی در آسیا بازماند؛ اما همین که پس از سال‌ها یک نماینده از کشورمان در میان تیم‌های باشگاهی آسیا با شایستگی تمام به فینال باشگاه‌های آسیا رسیده و همه را شگفت زده کرده بود؛ برای اهالی فوتبال در ایران خوشحالی فراوانی به همراه داشت، به علاوه اینکه این تیم در ادامه، افتخار حضور در جام باشگاه‌های جهان را نیز به دست آورد.

۳- اما باشگاه قدیمی‌و ریشه‌دار ذوب‌آهن؛ دیگر تیم اصفهانی که پا به پای دیگر همشهری خود (سپاهان) در لیگ برتر همیشه از ثبات و جایگاه مناسبی برخوردار بوده نیز به جدا شدن فوتبال ما از دو قطبی بودن کمک زیادی کرد. ذوب‌آهن که به دفعات جزء بهترین تیم‌های شهرستانی لیگ آزادگان قرار می‌گرفت با شکل گرفتن لیگ حرفه‌ای ایران نیز همیشه از جایگاه مناسبی در این لیگ برخوردار بوده است با قهرمانی در جام حذفی در سال ۸۸-۸۷ نماینده ما در آسیا شد‌.

ذوب‌آهن پس از گذشتن از مراحل مختلف این جام؛ در نیمه نهایی با تیم متمول و قدرتمند الهلال عربستان روبه‌رو شد که همیشه با صرف هزینه‌های هنگفت درصدد موفقیت بوده است. در بازی رفت که در فولادشهر برگزارشد ذوب آهن موفق شد این بازی را با نتیجه ۱ بر صفر به سود خود به پایان ببرد. ذوب آهن که تیم آرمان‌گرا و جاه‌طلبی نشان می‌دهد و نمی‌خواست حضور در فینال را از دست بدهد؛ در بازی برگشت و در جده عربستان نیز یک فوتبال معقولانه و بی‌نقص را انجام داد تا با تکرار نتیجه فولادشهر تیم مدعی الهلال را از رسیدن به فینال بازدارد. اکنون باز هم غرور و خوشحالی به فوتبال ما رسیده؛ چرا که فوتبال باشگاهی ما باز هم به لطف تیم‌های با ثبات و آماده سپاهان و ذوب‌آهن دارد خود را به آسیا تحمیل می‌کند و هنوز این امید در ما زنده نگه داشته شده که ذوب آهن با قهرمانی در این رویداد بزرگ پس از ۱۸ سال یک قهرمانی را برای فوتبال باشگاهی ما به ارمغان بیاورد.

۴- اگر بخواهیم دلایل موفقیت تیم‌هایی مثل سپاهان و ذوب آهن را بررسی کنیم بی‌شک به این نتیجه می‌رسیم که مهم‌ترین عوامل این موفقیت؛ ثبات در مدیریت و نیمکت مربیگری؛ بی‌حاشیه بودن و یک‌دست بودن بازیکنان این تیم‌ها است. منصور ابراهیم‌زاده جزء مربیان باهوش و خوش فکر فوتبال ما است که خیلی خوب تیمش را هدایت و سازمان‌دهی می‌کند و اگر کمی‌ شانس با او و تیمش همراه باشد می‌تواند به قهرمانی آسیا هم برسد؛ هرچند که او و تیمش تا به همین جا تاریخ‌سازی کردند. باید به احترام این تیم از جا برخاست؛ چرا که در فوتبال مدرن دنیا آن کسی پیروز است که برنده به خانه حریف می‌رود، نه بازنده. هوادار همه چیز فوتبال نیست و گاه فوتبال است که هوادار با خود به همراه می‌آورد. فوتبال همان اصلی است که تفاوت تیمی‌ چون ذوب‌آهن با استقلال و پرسپولیس را در آسیا مشخص می‌کند. به هر ترتیب در بازی فینال که ۲۲ آبان ماه ذوب‌آهن در ورزشگاه ملی توکیو مقابل تیم سئونگنام کره‌جنوبی قرارمی‌گیرد همه ما امیدواریم که چهارمین قهرمانی باشگاه‌های آسیا را به دست بیاوریم.