خانواده سیمپسون لوید و قدیمی‌ترین بانک بریتانیا

کوشان غلامی

در قرن ۱۸ میلادی سه نسل از خانواده لوید در بیرمنگام انگلستان زندگی می‌کردند. پس از درگذشت سیمپسون اول در سال ۱۷۲۵، پسرانش چارلز و سیمپسون دوم کارخانه آسیاب شهر را خریدند و به تجارت آهن مشغول شدند. سیمپسون دوم یک کوره آهنگری نیز خریداری کرد. پس از فوت چارلز در سال ۱۷۴۱ و به ارث رسیدن ثروتش، سیمپسون دوم بسیار ثروتمند شد و یک سال بعد یک باغ بزرگ زمان الیزابت را خرید و در آن قصر باشکوهی برپا کرد. او در سال ۱۷۶۵در سن ۶۶ سالگی به همراه پسرش سیمپسون سوم و یک کلیدساز به نام جان تیلور اولین بانک بیرمنگام را با نام «تیلورز و لویدز» تاسیس کردند. حدود ۱۰۰ سال طول کشید تا این بانک محلی اولین شعبه رسمی خود را در سال ۱۸۶۴ در اولدبری افتتاح کند. اولین سمبل آنها یک کندوی عسل بود که صنعت و کار سخت را نشان می‌داد. وقتی این بانک در سال ۱۸۸۴ بنگاه همفری استوکس را خریداری کرد، آرم آن را که یک اسب سیاه بود، به عنوان سمبل جدید خود انتخاب کرد. استوکس یک زرگر و امانتدار پول مردم بود که این آرم را از سال ۱۶۷۷ برای بنگاه خود انتخاب کرده بود.

پسران لویدز طبق سنت پدرانشان هر کدام بانک‌هایی در لندن تاسیس کردند که همه آنها از جمله بارنت، هوارس، ‌هانبری و لوید، بعدا به بانک لویدز اصلی پیوستند. در سال ۱۸۷۲ بانک ملی نیوزیلند برای گسترش روابط مالی بین قاره‌ای شعبه‌ای در لندن افتتاح کرد و مدیرانش همکاری زیادی با لویدز داشتند.

این بانک خصوصی که در سال ۱۸۶۵به یک شرکت سهامی با نام «شرکت بانکی لویدز» تبدیل شده بود، پس از چندین بار تغییر نام، مجددا در سال ۱۸۸۹ به نام بانک لویدز ثبت شد. البته هیچ ارتباطی بین بیمه لویدز لندن، دفتر ثبت لویدز و لیست لویدز (که توسط کافه لویدز تولید شده بود) وجود نداشت.

لویدز در سال ۱۹۱۹ سهم کوچکی در بانک ملی انگلستان پیدا کرده و در سال ۱۹۶۶ به صورت آشکار آن را خریداری کرد. در سال ۱۹۶۸ تلاش بانک لویدز برای ادغام با بانک‌های بارکلیز و مارتینز بی‌ثمر ماند و از سوی کمیسیون ادغام و انحصار بر ضد منافع عمومی تلقی شد. نهایتا بارکلیز یک سال بعد مارتینز را از آن خود کرد. لویدز در سال ۱۹۷۲ یکی از موسسان شرکت کارت اعتباری مشترک به همراه بانک ملی وست مینستر، بانک میدلند و بانک رویال اسکاتلند بود که نوعی کارت اعتباری عرضه کردند که امروزه به نام مسترکارت معروف است. آنها همچنین اولین ماشین آنلاین استفاده از کارت‌های پلاستیکی مغناطیسی را معرفی کردند که امروزه با نام ATM در تمام نقاط جهان استفاده می‌شود. در سال ۱۹۷۸ بانک ملی انگلستان دفتر مرکزی خود را از لندن به ولینگتون انتقال داد.

بانک لویدز در سال ۱۹۹۵ با بانک پس‌انداز امنا (Trustee Savings Bank) که به TSB معروف بود، ادغام شد و Lioyd TSB را که از لحاظ سرمایه پس از HSBC دومین بانک بزرگ انگلستان در آن زمان بود و بزرگ‌ترین سهم بازار را در بریتانیا داشت، تاسیس کردند. اولین رییس این بانک «سر رابین ایبز» بود. این بانک به دلیل اینکه پیشینه زیادی در انگلستان داشت و کماکان راه لویدز را ادامه می‌داد، از محبوبیت و اعتماد بالایی نزد مردم انگلستان برخوردار بود.

تاسیس Lloyds TSB آغاز تثبیت بازار بانکی انگلستان در مقیاس بسیار بزرگ بود. تا سال ۱۹۹۹ تمامی شعبه‌های این دو بانک در ولز و انگلستان، نام جدید مشترک را بر سردر خود قرار دادند و از یک قانون ثابت پیروی می‌کردند. شعبه‌های اسکاتلند نیز با حفظ عبارت اسکاتلند در آخر نام خود، همین قوانین را در دفاتر گسترده خود در شبه جزیره بریتانیا اجرا می‌کردند.در سال ۲۰۰۰ آنها یک شرکت بیمه عمر اسکاتلندی را به ارزش ۷ میلیارد دلار خریداری کردند که این گروه را به دومین تامین‌کننده این نوع بیمه در انگلستان تبدیل کرد. در سپتامبر همان سال بخش مالی Lloyds TSB سیستمی خریداری کرد که به تامین خدمات مالی شخصی و جزئی می‌پرداخت و نام آن را اسب سیاه گذاشت.

آنها در اکتبر سال ۲۰۰۳ با فروش یکی از زیرمجموعه‌های خود که در استرالیا و نیوزیلند فعالیت می‌کرد، به یک گروه بانکی موافقت کردند. در ژوئیه ۲۰۰۴ شعب خود در آرژانتین و کلمبیا را به شرکت‌های محلی آن کشورها واگذار و تمرکز خود را روی بریتانیا حفظ کرد. در سال ۲۰۰۵ نیز امتیاز تولید کارت‌های اعتباری گلدفیش خود را به بانک مورگان استنلی فروخت و دو سال بعد شرکت بیمه عمر خود را با مبلغ ۹۷۷ میلیون دلار به بانک آلمان واگذار کرد. پس از تمامی این واگذاری‌ها لویدز در سال ۲۰۰۸ اقدام به خریداری بانک HBOS کرد که پس از مذاکرات فراوان این امر در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹ محقق شد.اکنون فعالیت‌های این مجموعه به بانکداری عمومی، عمده‌فروشی، بیمه و مبادلات بین‌المللی محدود می‌شود و با بیش از ۱۴۶ هزار کارمند در شعب مختلف خود، در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر ۴۵ میلیارد دلار را از آن خود کرده است.