منوچهری از ترسها و امیدها در بزرگترین میدان گازی کشور می‌گوید
آموزش پیمانکاران ایرانی در کلاس درس پارس‌جنوبی
دنیای اقتصاد: غلامرضا منوچهری، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی بر این باور است که «پیمانکاران ایرانی در کلاس درس پارس‌جنوبی بین‌المللی شدند. » وقتی که از او در خصوص پنج فرد تاثیرگذار در توسعه پارس‌جنوبی پرسیده می‌شود، سه بار نام بیژن زنگنه را می‌برد و سپس از اکبر ترکان و سیدمهدی میرمعزی به‌عنوان گزینه‌های بعدی یاد می‌کند.
به گزارش «شانا» وی در پاسخ به این سوال که آینده پارس‌جنوبی را چگونه می‌بینید، گفت: «پیش‌بینی می‌شود تا دو سال یا حداکثر٣٠ ماه آینده غیر از فاز ١١ پارس‌جنوبی، بقیه فازها تکمیل شود؛ کار فاز ١١ پارس‌جنوبی نیز ظرف ٤سال آینده به پایان می‌رسد، طبیعتا سهم عمده‌ای از تامین گاز و میعانات گازی کشور به عهده پارس‌جنوبی خواهد بود؛ میعانات گازی تولید شده در پارس‌جنوبی با تکمیل فازهای این میدان مشترک به یک میلیون بشکه در روز خواهد رسید.
دنیای اقتصاد: غلامرضا منوچهری، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی بر این باور است که «پیمانکاران ایرانی در کلاس درس پارس‌جنوبی بین‌المللی شدند.» وقتی که از او در خصوص پنج فرد تاثیرگذار در توسعه پارس‌جنوبی پرسیده می‌شود، سه بار نام بیژن زنگنه را می‌برد و سپس از اکبر ترکان و سیدمهدی میرمعزی به‌عنوان گزینه‌های بعدی یاد می‌کند.
به گزارش «شانا» وی در پاسخ به این سوال که آینده پارس‌جنوبی را چگونه می‌بینید، گفت: «پیش‌بینی می‌شود تا دو سال یا حداکثر٣٠ ماه آینده غیر از فاز ١١ پارس‌جنوبی، بقیه فازها تکمیل شود؛ کار فاز ١١ پارس‌جنوبی نیز ظرف ٤سال آینده به پایان می‌رسد، طبیعتا سهم عمده‌ای از تامین گاز و میعانات گازی کشور به عهده پارس‌جنوبی خواهد بود؛ میعانات گازی تولید شده در پارس‌جنوبی با تکمیل فازهای این میدان مشترک به یک میلیون بشکه در روز خواهد رسید.» منوچهری مهم‌ترین چالش میدان عظیم پارس‌جنوبی در سال‌های آتی را افت فشار گاز و میعانات گازی می‌داند و بر این باور است که برای مقابله با این چالش باید از کمپرسورهای فشار افزا استفاده کرد. ضمن اینکه مطالعات مخزنی نیز باید به طورجدی و فراگیرتر انجام شود؛ همچنین تغییر وضعیت و رفتار مخزن در شرایط فعلی و پیش‌بینی در آینده و همین‌طور لایه‌های دیگر پارس‌جنوبی باید بررسی شود، انتقال گاز از میدان‌های مجاور، به نحوی که تراز تولید پارس‌جنوبی، فشارگاز و حجم تولید میعانات گازی خیلی سریع افت نکند از دیگر اقدامات است. با این حال وی افت فشار را یک امرطبیعی می‌داند که باید با برنامه‌ریزی آن را به تاخیر انداخت.
چالش‌های گذشته و آینده
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت مهم‌ترین چالش در پارس‌جنوبی طی سال‌های اخیر را سرمایه‌گذاری، مدیریت پروژه، تامین تجهیزات و کالا می‌داند که با رفع تحریم و اجرای برجام این مشکلات حل شده است.
وی با بیان اینکه هزینه تولید گاز و میعانات گازی به مرور در حال افزایش است، می‌گوید: «هزینه اجرای یک فاز پارس‌جنوبی در شرایط فعلی حدود ٢ میلیارد و ٥٠٠ میلیون دلار است و هزینه تولید ما در سال حدود ٢ تا ٣ درصد ارزش سرمایه‌گذاری است که عدد پایینی است، اما در آینده این رقم افزایش می‌یابد.»
منوچهری رقم تقریبی افزایش هزینه تولید در پارس‌جنوبی را حدود ٢ برابر رقم کنونی می‌داند. وی با بیان اینکه در زمینه نگهداری تاسیسات بخش خشکی، شرکت ملی نفت ایران تجربیات زیادی از گذشته داشته است و مشکل عمده‌ای در این زمینه نداریم، گفت: البته باید استاندارد تولید را بالا ببریم، میزان گاز فلر را کم کنیم و آسیب به محیط‌زیست را به حداقل برسانیم که در این بخش نیز نیاز به سرمایه‌گذاری است ضمن اینکه در برخی پالایشگاه‌ها ما نیاز داریم پروسه تکمیلی را برای حذف گاز فلر پیاده‌سازی کنیم.
کلاس آموزشی در پارس جنوبی
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در‌باره شرایط بخش فراساحل می‌گوید: در این بخش نیاز به توجه بیشتر و اعمال استانداردهای بالاتری داریم چون هنوز در بخش دریا، الگوی بهره‌برداری کاملا منطبق با نرم بین‌المللی نداریم، در سکوهای ما در ابتدای طراحی قرار بود بدون نفر باشد در حالی که هم اکنون نفر داریم. باید توجه به این بخش به‌دلیل اینکه در معرض استهلاک بیشتری قرار دارد و دسترسی‌اش سخت‌تر است، بیشتر باشد تا بتوانیم پارس‌جنوبی را که آینده ٣٠ تا ٥٠ ساله دارد، اداره کنیم.
منوچهری بر این باور است که پارس‌جنوبی در ارتقای صنعت داخلی، ساز و کار مدیریت پروژه و توسعه نظام پیمانکاری، توسعه شرکت‌های خدمات مهندسی نقش زیادی داشته و این نقش همچنان ادامه دارد. وی با بیان اینکه زمانی در گذشته می‌گفتند ذوب‌آهن اصفهان از جهت بتن‌ریزی و قالب‌بندی در ایران شروع خوبی بود، می‌گوید: «اما پارس‌جنوبی در زمینه توسعه دانش کارEPC، مهندسی نفت و مهندسی ساخت پالایشگاه و تجهیزات نقش عمده‌ای داشته است.» منوچهری افزود: «البته نمی‌توانیم بگوییم اولین بار این کارها در پارس‌جنوبی اتفاق افتاده است اما با توجه به مقیاس وسیع کار، بسیاری از کارگاه‌های صنعتی، کارخانجات و شرکت‌های پیمانکاری در سایه پارس‌جنوبی به وجود آمده و رشد کردند و فعالیت‌هایشان به نقاط دیگر کشور سرایت کرد. می‌توانم بگویم پارس‌جنوبی استاندارد کار فنی و سطح توقع مدیران را نسبت به کیفیت انجام کار بالا برد و تعامل خوبی میان شرکت‌های ایرانی و بین‌المللی در لایه‌های مختلف کاری شکل پیدا کرد.»
به گفته وی، بعد از اجرای فازهای یک تا ۸ پارس‌جنوبی که از سوی شرکت‌های ایرانی و خارجی انجام شد در فازهای ١٢ تا ١٦ پارس‌جنوبی نقش اول به شرکت‌های ایرانی سپرده شد. گرچه از لحاظ افزایش هزینه‌ها و طولانی شدن زمان در برخی از این پروژه‌ها مشکل وجود داشت اما بالاخره شرکت‌های ایرانی توانشان را در انجام کار در بخش حفاری، فراساحل، خشکی و خطوط لوله نشان دادند.
منوچهری در پاسخ به این سوال که کدام شرکت‌های ایرانی در پارس‌جنوبی توانمند شده است؟ گفت: «مطمئنا در صدر همه آنها پتروپارس است. پتروپارس توانست به عنوان یک شرکت توسعه‌دهنده نقش‌آفرینی کند.«وی همچنین از شرکت اویک به‌عنوان شرکت EPC کار، شرکت تاسیسات دریایی در بخش EPC فراساحل، برخی شرکت‌های بخش خصوصی نیز نام برد. به‌گفته منوچهری شرکت صدرا هم رشد خوبی داشته است که در ادامه به دلیل برخی مشکلات داخلی، پروژه‌هایش خیلی طولانی شد و هنوز سکوهایش را در فازهای ١٣ و ١٤ و ٢٢ تا ٢٤ پارس‌جنوبی تحویل نداده است. در کل شرکت‌های ایرانی در طول دوره توسعه پارس‌جنوبی رشد خوبی داشته‌اند.
زمانی که از او خواسته می‌شود که نام پنج فرد تاثیرگذار در توسعه پارس‌جنوبی را نام ببرد، می‌گوید: «زنگنه، زنگنه، زنگنه، مطمئنا یک تا ٣ آقای زنگنه است، آقایان ترکان و میرمعزی هم در رتبه‌های بعدی قرار دارند.»
ارسال نظر