۷ استراتژی ضروری برای موفقیت کار تیمی

نویسنده: Damian Wolf

مترجم: الهام شیخان

یک تیم زمانی کارآمد و سازنده است که احساس لذت از کار کردن را در اعضای خود برانگیزاند و همه افراد از حضور در تیم راضی باشند. با انجام کارها به صورت تیمی، تولید افزایش می‌یابد و اعتماد بیشتری نیز ایجاد می‌شود و با افزایش رضایتمندی بین افراد، موفقیت و بهره‌وری نیز افزایش یافته و در نتیجه یک تیم کارآمد و سازنده به آسانی به اهداف خود دست پیدا می‌کند.حال سوال این است که چقدر کار تیمی در محیط کسب‌وکار می‌تواند سازنده باشد؟ از آنجا که انسان‌ها خودمحور هستند و موجودات خودخواهی نیز هستند و می‌خواهند حتما به موفقیت دست پیدا کنند، اگر به تیم خود متعهد شوند، این خودخواهی باعث می‌شود اعمال آنها تیم را به سمت موفقیت ببرد. باید به این نکته توجه داشت که موفقیت یک تیم در دستیابی به یک هدف مشترک قرار دارد.

اما آیا کار تیمی و کسب موفقیت در جهان مدرن با کار از راه‌ دور یا کار مجازی هم قابل اجرا است؟ البته که این طور است. مشخص شده که تعداد کسب‌وکارها و تیم‌های مجازی در حال افزایش است. گزارش مطالعات موسسه تحقیقاتی سیسکو در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد که تیم‌های مجازی برای انجام بسیاری از کارها گزینه بهتری هستند. این رویکرد با امکان به اشتراک‌گذاری اطلاعات باعث بهبود شرایط کار می‌شود. اما این نوع کار گروهی نیز با موانعی روبه‌رو است، مانند کار در دفتر کاری معین که در حال حاضر با کمک اینترنت و پلت‌فرم‌های اَبری تسهیل شده‌ است. در این رویکرد در دسترس بودن بدون محدودیت مکانی یکی از امکانات جدید است. به علاوه در انجام کار تیمی به صورت مجازی نیز باید این نکته را در نظر گرفت که کارکرد تیم‌هایی که متشکل از کارمندان زن و مرد هستند بسیار موفق‌تر از تیمی که افراد همسان دارند، خواهد بود.

به‌طور کلی ۷ استراتژی مهمی که در موفقیت یک کار تیمی - چه به صورت سنتی و چه مجازی - بسیار تاثیرگذار خواهند بود، عبارت است از:

1) تعهد: همه انسان‌ها در تجربه‌های روزمره‌شان آموخته‌اند که اگر خود را متعهد به چیزی کنند، نیمی از راه موفقیت را طی کرده‌اند. آدام کریک، برنده مدال طلای المپیک کانادا می‌گوید: «تعهد اعضا تعیین‌کننده برنده یا بازنده بودن تیم است.» او معتقد است که برای کارآمد بودن یک تیم، اعضای آن باید منافع شخصی خود را رها کنند و اگر ایده‌هایشان مورد قبول جمع نبود بتوانند خود را کنترل کنند. در واقع، تغییر نگرش و استانداردها و روال کاری و حتی اخلاق کاری، کار سختی است. تعهد به تیم به معنی استقبال از نگرش‌ها و آرمان‌ها و روال کاری تیم است و فعالیت اعضا باید به رشد آنها و هدف مشترک تیم نزدیک باشد.

2) برقراری ارتباط: از لحظه تولد به اشتراک‌گذاری و درک اطلاعات متقابل شروع می‌شود. هنر گوش دادن و پاسخ دادن در DNA ما حک شده است. هوش تجاری، مهارت‌های ارتباطی خوب و انگیزه پیشرفت تاثیر مثبت بر فرهنگ کار تیمی در سازمان می‌گذارد. ارتباطات در فضای مجازی هم به‌خوبی ارتباطات شفاهی به‌کار می‌رود؛ به‌خصوص زمانی که می‌خواهیم تغییرات مورد نظر را سریع به افراد تیم اطلاع دهیم.

3) همکاری: همکاری همان برقراری ارتباط است که به‌صورت روزمره آن را انجام می‌دهیم. همکاری هنگامی که تبدیل به یک مهارت شود، می‌توان از آن برای اداره کارهای توسعه یافته و سپردن کارها به افراد دیگر درتیم استفاده کرد. همکاری اعضای تیم را کنار هم جمع می‌کند و اعضا می‌توانند از پلت‌فرم‌های مبتنی بر همکاری برای انجام برخی کارها استفاده کنند. برای اینکه همکاری نتایج مثبت به همراه داشته باشد، استراتژی پشت آن باید به خوبی برنامه‌ریزی شده باشد.

4) تعیین نقش و احترام به آن: نقش‌ها به‌عنوان راهنما عمل می‌کنند و قوانین و تعهدات بر اساس جایگاه شغلی تعیین می‌شوند. بدون قوانین و تعیین نقش‌ها هرج و مرج به وجود می‌آید. هیچ‌کس رئیس یا کارمند به دنیا نمی‌آید. با تعیین نقش‌ها همه در کنار هم و با کمک هم می‌توانند کارها را به انجام برسانند. تقسیم نقش می‌تواند موقتی یا دائمی باشد. تعیین نقش‌ها تصمیمی است که همه افراد تیم باید بگیرند.

5) سازش و توافق: چه تیمی که از پلت‌فرم‌های اَبری استفاده می‌کنند و چه تیمی که در یک محیط کاری حضور دارد، باید زمانی را برای رسیدن به توافق و سازش در نظر بگیرد. اگر بعد از یک جلسه سازش همه اعضا از آن راضی نباشند، افراد انگیزه و تعهدشان را از دست می‌دهند. ارائه راه‌حل راهی برای رسیدن به توافق است و آن به این معنی است که نظر همه اعضا شنیده می‌شود و در تصمیم‌ها در نظر گرفته می‌شود. همه با هم گفت‌وگو می‌کنند و به یک تصمیم واحد می‌رسند. در چنین تیمی که به همه افراد اهمیت داده می‌شود، تعهد به تیم وجود دارد.

6) چالش: بهترین روش غلبه بر موانع، روش تیمی است. چالش‌ها می‌توانند انگیزه ایجاد کنند. اما اگر چالش‌ها زیاد شوند می‌توانند تهدیدآمیز نیز باشند. ما همان‌طور که به همکاری و ارتباط نیاز داریم به زندگی کردن در یک تیم و انجام کارها به‌صورت تیمی هم نیاز داریم. در همکاری با یکدیگر، با نقاط قوت و ضعف تیم آشنا می‌شویم. این فرصتی را برای ما فراهم می‌کند تا عکس العمل همکارانمان را در زمان چالش‌ها ببینیم که آیا در این زمان همیاری و کمک می‌کنند یا راه‌حل بهتری درنظر دارند. همچنین، با دانستن عیب‌هایشان، قدرت پیش‌بینی در زمان بحران را خواهیم داشت و به سرعت می‌توان روند کار و عملکرد را بهبود بخشید.

7) مشارکت: اعضا در هر مرحله از کار به یک اندازه نقش و مسوولیت نخواهند داشت؛ با این حال یک چیز مسلم است، همه به همدیگر کمک خواهند کرد. در محیط کسب‌وکار آنلاین نقش‌ها در اشتراک‌گذاری دانش و اطلاعات تعریف شده‌اند و به دنبال رسیدن به بالاترین استانداردهای عملکرد و همچنین کمک در استفاده از زمان و منابع خواهند بود.