نویسنده: Liz Ryan

مترجم: مریم مرادخانی

منبع: Forbes

این ستون ارائه‌دهنده دیدگاهی نوین برای خدمات مشاوره مدیریتی به افراد و سازمان‌ها است که توسط متخصصان این حوزه پاسخ داده می‌شود. شما می‌توانید پرسش‌های خود را به modiran@den.ir ارسال کنید.

مشاور عزیز،

مدتی است که به دنبال کار می‌گردم، اخیرا به مشکلی برخورده‌ام. از اینکه مسوولان استخدام با من تماس می‌گیرند واقعا خوشحالم. شاید به لطف حساب کاربری‌ام در سایت لینکدین یا سابقه کار در چند شرکت مشهور، هر ماه چندین تماس از سوی کارفرمایان دریافت می‌کنم.اما مشکل اینجاست که وقتی یک مسوول استخدام با من تماس می‌گیرد، بلافاصله درباره درآمد فعلی من و جزئیاتش سوال می‌کند. یکی از دلایلی که باعث شده به دنبال شغل جدید باشم حقوق پایین شغل فعلی‌ام است. دوست ندارم به مسوولان استخدام بگویم در حال حاضر چقدر درآمد دارم، چون تجربه نشان داده که اگر میزان حقوق فعلی‌ام را برای یک کارفرما فاش کنم، اگر خیلی خوش‌شانس باشم، حقوق پیشنهادی او نهایتا ۱۰ درصد بالاتر از حقوق فعلی‌ام خواهد بود. در حال حاضر شرایط مالی خوبی ندارم و دوست ندارم حقوق شغل آینده‌ام هم پایین باشد. وقتی یک مسوول استخدام درباره حقوق من سوال می‌کند، چطور می‌توانم در عین رعایت ادب به او بگویم که «این موضوع به شما ارتباطی ندارد».

دوست عزیز،

اولین توصیه من به تو این است که رویکرد کاریابی خود را گسترده‌تر کنی. اینکه مسوولان استخدام با تو تماس می‌گیرند اتفاق خوبی است، اما فراموش نکن که آنها برای دسترسی به تو تنها یک کانال ارتباطی دارند، یعنی همان تلفن. کانال‌های دیگری نیز وجود دارند که تو می‌توانی از آنها استفاده کنی. به جای اینکه بنشینی و منتظر باشی تا تلفنت زنگ بزند، سعی کن کنترل فرآیند کاریابی‌ات را در دست بگیری. چطور؟

یک لیست تهیه کن و نام تمام سازمان‌هایی را که با مهارت‌ها، سوابق و مسیر شغلی‌ات همخوانی دارند در این لیست بنویس. من نام این لیست را «سازمان‌های هدف» می‌گذارم. سپس با تک تک مسوولان استخدام در این سازمان‌ها ارتباط بگیر (مثلا از طریق سایت‌هایی مثل لینکدین). اگر روی این لیست تمرکز کنی و ارتباطاتت را گسترده کنی، کنترل فرآیند کاریابی‌‌، در دستان خودت خواهد بود و در موضع قدرت قرار خواهی داشت. منتظر نباش تا یک کارفرما شغل آینده تو را تعیین کند.

کاریابی، درست مثل بازاریابی است و محصولی که تبلیغش را می‌کنی، خودت هستی.

قرار نیست با تک تک کارفرمایان شهری که در آن زندگی می‌کنی صحبت کنی. بهتر است به جای این کار، تمام افرادی را که با تو تماس می‌گیرند خوب بسنجی و یک یا دو نفر از آنها را برای همکاری انتخاب کنی.

افرادی را انتخاب کن که نسبت به آنها اعتماد و احساس مثبتی داری. کسی چه می‌داند؟ شاید چند سال یا حتی چند دهه با آنها کار کنی. کسانی را می‌شناسم که بیست‌وپنج سال با یک کارفرما کار کرده‌اند.

آنچه برای یک کارفرمای خوب اهمیت دارد، ایجاد ارتباطات بلندمدت است. چنین فردی تو را وادار نمی‌کند شغلی را بپذیری که به آن علاقه نداری یا در آن پیشرفت نمی‌کنی.

یکی از راه‌های ارزیابی افرادی که با تو تماس می‌گیرند این است که حد و مرزهای خودت را برای آنها مشخص کنی. وقتی از تو درباره حقوق فعلی‌ات پرسیدند، این‌گونه جواب بده:

مسوول استخدام: خب، درآمد فعلی شما چقدر است؟

تو: من دنبال یک کار جدید هستم و تمرکزم بیشتر روی شغل‌هایی است که حقوق پرداختی آنها حدود ۹۵ هزار دلار باشد. آیا حقوق پیشنهادی شما برای شغل مربوطه، به این رقم نزدیک است؟

مسوول استخدام: ما به دنبال جذب نیرو برای چندین جایگاه شغلی هستیم، نه یک شغل. من فکر می‌کنم شما برای چند تا از آنها مناسب هستید. برای همین باید بدانم که حقوق فعلی شما چقدر است.

تو: ممنون که من را در جریان گذاشتید. من هم در حال حاضر با چندین کارفرما و مسوول استخدام در تماس هستم، پس بهتر است سر مساله حقوق فعلی و حقوق آینده‌ام به توافق برسیم. همان‌طور که کارفرمایان شما میزان حقوق پرداختی به کارمندان را با من در میان نمی‌گذارند، من هم درباره حقوق فعلی‌ام با شما یا هیچ فرد دیگری صحبتی نخواهم کرد. مسوول استخدام: واقعا؟ تمام سازمان‌هایی که من برایشان جذب نیرو می‌کنم مایلند بدانند که حقوق فعلی شما چقدر است. بعضی از آنها حتی به آنچه شفاها می‌گویید اکتفا نمی‌کنند و از محل کار فعلی شما گزارش کتبی درآمد سالانه درخواست می‌کنند.

تو: مرسی بابت این اطلاعات. من دوست ندارم برای کارفرمایی کار کنم که نمی‌تواند یک کارمند را بدون اتکا به میزان حقوقی که قبلا می‌گرفته، ارزیابی کند. اطلاعات مربوط به درآمد من کاملا شخصی و محرمانه است. پس اگر کارفرمایان شما همچنان اصرار دارند که این اطلاعات را بدانند، ما برای همکاری با هم مناسب نیستیم.

مسوول استخدام: خب، شما سابقه کاری خوبی دارید. ممکن است حدود درآمد خود را بگویید؟

تو: این اطلاعات محرمانه است، همان‌طور که لیست پرداخت‌ سازمان‌های شما محرمانه است. اگر یک یا چند نفر از کارفرمایان شما، در رزومه من نکته قابل توجهی دید که ارزش پرداخت یک حقوق ۹۵هزار دلاری را داشته باشد، می‌توانیم با هم بیشتر گفت‌وگو کنیم.

مسوول استخدام: اجازه بدهید نگاهی به رزومه‌تان بیندازم.دنیا به سرعت در حال تغییر است. تنها کسانی از تغییر روابط میان کارمند و کارفرما نفع می‌برند که بتوانند از حق خودشان دفاع کنند، نه کسانی که تا کمر در برابر کارفرما خم می‌شوند و امتیاز می‌دهند.اگر مطمئنی که دارای مهارت‌هایی هستی که کارفرمایان بدان نیاز دارند، می‌توانی از موضع قدرت برخورد کنی و میزان درآمدت را فاش نکنی.صحبت درباره حقوق، یک ابزار قدرتمند برای مذاکره با کارفرمایان است. اگر کارفرمایی سعی کرد به زور از تو درباره درآمد فعلی‌ات اطلاعات بگیرد، می‌توانی به آن مکالمه پایان دهی.اگر مدیر بخش استخدام یک شرکت، با دیدن رزومه تو هیجان‌زده شد، مطمئن باش که چانه‌زنی درباره حقوق هرگز به ذهنش نخواهد رسید. وقتی با رئیس آینده خود با صراحت رفتار کنی، او حقوقی را به تو پیشنهاد خواهد کرد که استحقاقش را داری.