حرکت اصولگراها به سمت اجماع روی قالیباف
اصولگرایان درحال حرکت به سمت اجماع روی شهردار پایتختاند. نشانهها همه حاکی از این است که چشم امید این جریان در انتخابات ٩٦ «محمدباقر قالیباف» است. تا جایی که حتی «محمدرضا باهنر» هم که پیش از این ناکامان انتخاباتی را انذار به نیامدن کرده بود، «قالیباف» را از دیگران استثنا میکند. او روز گذشته در پاسخ به این پرسش «شرق» که چرا با وجود توصیه شما به نیامدن نامزدهای ناکام پیشین، به علت مقبولیتنداشتن نزد مردم، برخی همچنان اصرار به نامزدشدن «قالیباف» دارند، گفت: «فعلا نمیخواهم ایجابی یا سلبی درباره کسی صحبت کنم، اما درباره آقای «قالیباف» باید بگویم او با بقیه متفاوت است. همیشه در انتخابات، رأی دوم را داشته و طبیعی است که جریان رقیب دولت حاکم او را به عنوان نامزد اول خودش در دست بررسی دارد. نمیگویم که قطعا او نامزد اول اصولگراهاست، اما ایشان در جرگه بقیه نامزدهایی که پیش از این شانس خود را با دو یا پنج یا هفت درصد رأی امتحان کردهاند، قرار نمیگیرد و فرق دارد». باهنر با اشاره به دیگر نامزدهای اصولگرا با سابقه ناکامی گفت: «به نظرم این افراد بههیچوجه دیگر نباید خودشان به صحنه بیایند و مجدد نامزد شوند. ما کمبود
نامزد نداریم و شخص خودم بارها اعلام کردم و میکنم که نامزد نمیشوم و از دوستانی هم که کمکم دارند خودشان را کنار زمین گرم میکنند تا وارد زمین شوند، خواهش میکنم که تو یکی هم نباش و منصرف شو تا ببینیم چه میشود. برخی دوستان نگرانند که نکند ما بیکاندیدا شویم. نه نگران نباشند. رقابت اتفاق میافتد، اما تکثیر کاندیداها به نفع هیچ جریانی نیست». باهنر در ادامه با اشاره به اینکه نامزدهای اصولگرا برای بدلشدن به کاندیدای نهایی باید ماکسیمم دو شاخصه کارآمدی و محبوبیت را داشته باشند، گفت: «حتی درباره آقای روحانی هم که از ما سؤال میکنند، طبیعی است که ما نامزدهای خود را با ایشان مقایسه کنیم. اگر فردی را پیدا کردیم که اندازه آقای روحانی نتواند رأی بیاورد و اندازه آقای «روحانی» هم کارآمد نباشد، قاعدتا معنا ندارد معرفیاش کنیم». باهنر در پاسخ به این سؤال «شرق» که آیا این سخن شما به این معنی است که در صورت پیدانکردن گزینهای با این دو شاخص، از روحانی حمایت میکنید، افزود: «این اگر، اگری است که اتفاق نمیافتد. اما از نظر منطقی میخواهم عرض کنم که اگر زمانی یک جناحی به این جمعبندی برسد که مجموع کارآمدی و محبوبیت آقای
«روحانی» از همه آدمها بیشتر است، معنا ندارد کسی را معرفی کند. یک معلم ریاضی داشتیم میخواست منطق ریاضی درس بدهد از جملات ادبی وام میگرفت. میگفت اگر برف سیاه است، گربه شاخ دارد. این جمله کاملا از نظر ریاضی، منطقی است. اما خب این اگر اتفاق نمیافتد».
روز گذشته از باهنر درباره شروط شهردار پایتخت سؤال شد و اینکه آیا درست است که قالیباف اخیرا دیداری با او و همچنین لاریجانی داشته است؟ باهنر پاسخ داد اگر قالیباف چنین چیزی گفته باشد، صحیح است و حق دارد. دیدارهایش را هم تکذیب کرد و گفت تحلیلش این است که لاریجانی قصد آمدن ندارد و احتمالا از گزینه مورد اجماع اصولگرایان حمایت میکند. پیش از این هم حسن بیادی و روز گذشته هم حسین سبحانینیا فعال سیاسی اصولگرا به شروط قالیباف برای آمدن اشاره کردهاند. هر دو گفتهاند قالیباف تنها در صورتی میآید که اصولگرایان بر سر او به اجماع برسند. سبحانینیا، نماینده پیشین مجلس، روز گذشته به ایسنا گفت: «من شنیدهام که آقای قالیباف مطرح کردند در صورتی وارد عرصه میشوم که مجموعه اصولگرایان برای کاندیداتوریام اتفاق نظر داشته باشند و ایشان میخواهند وفاق جمعی برای کاندیداتوریاش وجود داشته باشد که البته منطقی هم همین است. اگر مثل دور گذشته کاندیداهای اصولگرایی متعدد باشند فایدهای ندارد و آرا پراکنده میشود؛ بنابراین باید منتظر باشیم. البته به نظر میرسد رأینیاوردن آقای قالیباف در دو دوره نیز به دلیل همین نبود اتفاق نظر بوده
است».
سناریوی قالیباف بعد از احمدینژاد
سناریوی حمایت از «قالیباف» بعد از توصیه «احمدینژاد» به نیامدن، بهشدت مورد توجه اصولگرایان قرار گرفته است. نخستینبار امیر محبیان بود که گفت: «سناریو حمایت از «حسن روحانی» از دستور کار اصولگرایان خارج شده و با منتفیشدن بازگشت احمدینژاد، شانس قالیباف برای بدلشدن به گزینه اصلی اصولگرایان بیشتر شده است؛ چون شناختهشدهتر و باسابقهتر است». آنطور که از اخبار برمیآید قالیباف هم مانند «احمدینژاد» یک بار توصیه به نیامدن شده بود. سال ٨٨ درحالیکه اختلافات میان شهردار و رئیس وقت دولت و طیف طرفدارانشان عیان شده بود و از سویی نشانهها هم حاکی از این بود که «قالیباف»، مانند چهار سال قبل عزم آمدن دارد. «حمید رسایی» بهتازگی گفته است: «در مورد منع رهبری در مورد احمدینژاد، آن چیزی که من شنیدم به آقای قالیباف هم چنین توصیهای سال ٨٨ شده بوده، به آقای هاشمیرفسنجانی هم سال ٨٤ چنین توصیهای شده بود که آقای هاشمی البته گوش نداد و کاندیدا شد، ولی آقای قالیباف کاندیدا نشد و نیامد». تلاشهای جریان اصولگرا و رسانههای وابسته به آن بهویژه صداوسیما برای کمک به قالیباف، این روزها کاملا مشهود است. نمونه آن یکی از برنامههای
«دورهمی» مهران مدیری با حضور پروفسور سمیعی بود که به یک برنامه تبلیغی تمامعیار برای قالیباف از زبان یک جراح مشهور بدل شد. سخنان فردی که در بین توده مردم تا حدی از مرجعیت عام برخوردار است، در مقام تمجید و تعریف از شهردار در شرف نامزدی پایتخت، غیرمستقیم بازی در زمین و بهنفع سیاست اصولگرایان بود. قالیباف این روزها با چالش موسوم به «املاک نجومی» - چه در بدنه رأی اصولگرایش و چه در بدنه خاکستری- هم روبه رو شده است. اگر اصولگرایان به طور قطع تصمیم به حمایت زیرپوستی و روی پوستی از قالیباف گرفته باشند، این دست چهرهسازیها از قالیبافی که دو دوره تجربه ناکامی در انتخابات ریاستجمهوری را در چنته دارد، در ماههای آتی ادامه خواهد یافت. از سویی دیگر برخی تحرکات ماههای اخیر شهرداری تهران هم این را میرساند که شهردار در حال آمادگی دوباره برای عزیمت به پاستور از بهشت است. تغییر چند معاون بهویژه انتصاب مجتبی عبداللهی، از نزدیکان قالیباف به سمت معاونت اجتماعی- یکی از کلیدیترین معاونتهای شهرداری- اجرائیشدن بیمه مدیران محلات، انتصاب یک زن به عنوان شهردار منطقه، بعد از ١٢ سال شعار استفاده از مدیران زن در بدنه شهرداری و
همچنین لغو بخشنامه تعدیل نیروی انسانی، ازجمله این تحرکات است. از یکی، دو سال قبل، شهرداری تهران براساس بخشنامهای باید سالی چهار درصد از نیروهای قراردادی و شرکتیاش را تعدیل کند، اما آنطور که از اخبار برمیآید، تشکری هاشمی، معاون جدید منابع انسانی، نهتنها بر حجم دیدارهای مستمر خود با پرسنل به بهانه رسیدگی به مشکلاتشان افزوده است، بلکه اعلام کرده امسال شهرداری برنامهای برای تعدیل نیرو ندارد. یکی دیگر از اقدامات تبلیغاتی شهرداری تهران، پخش کلیپی در مراسمی با حضور و دعوت از شهرداران منطقه و ناحیه و برجستهسازی بخشی از سخنان مقام معظم رهبری در تقدیر از مدیریت جهادی در شهرداری تهران بود. رهبری ابراز امیدواری کرده بودند که این مدیریت جهادی در کشور هم عملی شود.
دوباره رقیب میشوند
قالیباف، رقیب انتخاباتی حسن روحانی در سال ٩٢ بود که از سوی او «سرهنگ» خوانده شد و همین یک کلمه و ارجاع به کنش قالیباف در وقایع کوی دانشگاه کافی بود تا بازی به نفع روحانی بچرخد. بااینحال قالیباف در این سالها سعی کرده بود خود را از مواجهه با روحانی دور نگه دارد، اما دقیقا در این یک سال منتهی به انتخابات، کنایههایش را به روحانی آغاز کرده است. او اردیبهشت امسال گفت: «اگر برخی با کلیدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، دیگر برای کلیدشان قفل درست نکنند». تیر ماه هم در واکنش به انتقادات روحانی از مدیریت شهری گفت: «همه حرفهای گفتهشده محترم است، اما این عادت را کنار بگذاریم که بعد از نزدیک به چهار دهه مسئولیت در سطوح مختلف، به عنوان یک مسئول در نقش اپوزیسیون حرف بزنیم، بلکه باید در نقش پاسخگو حرف بزنیم و بگوییم چه کردهایم». تندگویان، عضو شورای شهر تهران، درباره این کنایه قالیباف گفته بود: «حرف آقای قالیباف علیه آقای روحانی یقینا سیاسی بوده است؛ متلک ایشان به آقای رئیسجمهور به عنوان رقیب، یک متلک سیاسی بوده است». تندگویان در پاسخ به این پرسش که آیا شهردار تهران در سال ٩٦ به صحنه کاندیداتوری ریاستجمهوری
میآید یا نه، گفته بود: «این مسئله زیاد قابل پیشبینی نیست، البته این ماجرا به مشاوران آقای قالیباف بستگی دارد که چطور هدایتش کنند، ولی بازار سیاسی این را نشان میدهد که ایشان به این سمت نمیرود، مگر اینکه تصمیمشان عوض بشود». قالیباف اگر این بار عزم رقابت با روحانی کرده باشد، احتمالا از مناظره و رقابتهای گذشته درس گرفته و با دست پُرتری وارد میدان انتخابات خواهد شد.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.
ارسال نظر