محسن خلیلی copy

به گمان این خدمتگزار صنعت کشور، دنیای‌اقتصاد نه یک نشریه و رسانه بلکه یک دانشکده است. کاری که شما عزیزان در طول این سال‌ها انجام داده‌اید به باورم وصف‌ناشدنی است. شما بر خلاف جریان اقتصادی غالب که اقتصادی متمرکز و دولتی بوده است، شنا کرده و به‌جای آنکه خسته و همسو با این جریان شوید، مسیر آب را تغییر داده و ذهن‌های بسیاری را با آموزه‌ها و تعالیم اقتصاد آزاد ورقابتی سیراب کرده‌اید. این را کسی عرض می‌کند که در سن 94سالگی قرار دارد و در بیش از هفت دهه زندگی حرفه‌ای خود  انواع کم‌دانشی‌ها، تعصبات، ناروایی‌ها و فرصت‌سوزی‌های را در فضای اقتصادی میهنمان مشاهده کرده است و می‌داند چقدر کار شما عزیزان در ترویج و پاسداشت حقوق اقتصادی و حق آزادی و انتخاب جامعه در اقتصادی نفتی،  بسته  و دولتی، سخت و توانفرساست.

برای تداوم توفیقاتتان به نظرم همان‌طورکه از یک دانشکده موفق، هر سال دانشجویانی فارغ‌التحصیل می‌شوند و تغییر و تحولاتی در کادرهای علمی و آموزشی آن به‌طور رضایتمندانه صورت می‌گیرد؛ ولی همواره دانشجویان و کادرهای جدید و جوانی به آن وارد و خون تازه‌ای در رگ‌های آن به جریان می‌افتد، دانشکده «دنیای‌اقتصاد» هم باید بسیار دغدغه‌مند مخاطبان و سرمایه انسانی خود باشد و ضمن ارتقای کمی و کیفی مخاطبان و حمایت از کادرهای موجود، در فکر جذب مخاطبان جدید و روزنامه‌نگاران نخبه و مجرب برای مواجهه با شرایط اقتصادی و سوالاتی  باشد که هر روز سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شود و فائق آمدن بر آن جز از طریق افزایش فهم همگانی و ارتقای خرد و همکاری جمعی ممکن نیست.  سعی و تلاش شما نازنینان را می‌ستایم و از درگاه پروردگار متعال آرزوی توفیق روزافزون شما عزیزان و سربلندی مردم و میهن عزیزمان را دارم . 

پیشکسوت صنعت