تفاهم هسته‌ای در لوزان
سرانجام تدبیر در مذاکرات لوزان نتیجه داد و با دیپلماسی لبخند، قفل مذاکرات در یک سیزده به درهسته‌ای با کلید ظریف گشوده شد. ایران و کشورهای گروه 1+5 بالاخره بعد از یک دهه رایزنی دیپلماتیک به تفاهم سیاسی درخصوص دستیابی به راه‌حل نهایی برای پرونده هسته‌ای ایران دست یافتند. تفاهمی که در قالب یک بیانیه از سوی ظریف و موگرینی قرائت شد، نتیجه ماه‌ها مذاکرات سخت و فشرده‌ای بود که ایران و شش قدرت جهانی بعد از توافق موقت ژنو تلاش کردند که به آن دست یابند. اما این تفاهم هسته‌ای در داخل و خارج با واکنش‌های بسیاری همراه شد. از یکسو برخی از کشورها این تفاهم را بسیار مثبت ارزیابی کردند و آن را عامل ثبات در منطقه دانستند و از سوی دیگر دشمنان ایران واکنش منفی نسبت به این تفاهم نشان دادند. در داخل هم در حالی که استقبال مردم از ظریف در فرودگاه و شادی خیابانی پس از آن و حمایت امامان جمعه، نشان از حمایت اکثریتی از این تفاهم داشت، اما برخی مخالفان سیاست‌های هسته‌ای، همچنان بر طبل مخالف خوانی با تلاش دیپلماسی دولت کوبیدند. با این همه دیپلمات ارشد کشورمان برای تبیین بهتر بیانیه هسته‌ای هم به کمیسیون امنیت ملی رفت و برای نمایندگان حاضر در آنجا از کم و کیف تفاهمات صورت گرفته گفت و هم در جلسه غیرعلنی مجلس، بی‌پرده از چگونگی مذاکرات سخن گفت. رئیس دفتر رئیس‌جمهور هم بیکار ننشست و در سفر به قم با سه تن از مراجع تقلید دیدار کرد و از چند و چون تفاهم گزارش داد. این در حالی است که بیانیه هسته‌ای جنبه حقوقی نداشته و صرفا راهنمای تنظیم و نگارش برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) خواهد بود که تدوین آن در آینده نزدیک آغاز خواهد شد.